🌷പെങ്ങളെ പീഢിപ്പിച്ച പഹയൻ🌷 [ലൂസിഫർ] 612

പെട്ടെന്നവൾ തലയിണയിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി കുലുങ്ങി കുലുങ്ങി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. എനിക്ക് ആകാംഷ അടക്കാനായില്ല. ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ മുഖമുയർത്തി.

“ഞാനവളോട് അന്നു പറഞ്ഞതും ഇവളോട് ഇന്നു പറഞ്ഞതും ഒരേ കാര്യമായിരുന്നു.. പക്ഷേ, നിനക്ക് അങ്ങനെ ഒരു പരിപാടി ഉള്ള വിവരം എനിക്കിന്നാണ് മനസ്സിലായത്.”

എടി ഭയങ്കരീ, വെറുതെയല്ല രണ്ടുപേരും ഒരേ ഡയലോഗ് തന്നെ എന്നോടടിച്ചത്.

“അതൊരു അബദ്ധം പറ്റിയതാണ് ചേച്ചീ.. കുട്ടന്റെ തുടക്ക് വെച്ചതാണ്.. ഇടക്കൊന്ന് റൂട്ട് മാറിപ്പോയി.”

“ഇനി അത്തരം വൃത്തികേടുകൾക്കൊന്നും പോവരുത്.”

ഞാൻ മലർന്നു കിടന്ന് അവളുടെ പൂറിനെ മെല്ലെ തലോടി, എന്നിട്ടവളുടെ ചെവിയിലേക്ക് ചുണ്ടുകൾ ചേർത്ത് വെച്ചു.

“എന്റെ കുണ്ണക്കെന്നും നീന്തിത്തുടിക്കാൻ നിന്റെയീ താമരപ്പൊയ്കയുള്ളപ്പോൾ എന്തിനാടീ മറ്റൊരു പൊട്ടക്കുളം.”

“മോഹം കൊള്ളാം, ഞാൻ പോയാൽ നീ എന്തുചെയ്യും.”

“നീ ഇടക്കിടക്ക് വന്നാൽ മതി എന്റെയൊരു ഇടക്കാലാശ്വാസത്തിന്.”

അവൾ എന്നിലേക്ക് ഒന്നുകൂടി ഒട്ടിക്കിടന്നു. ഒരു കാലെടുത്ത് എന്റെ തുടക്കു മീതെ വെച്ചു.

“നിന്റെ ആനക്കുണ്ണ കയറിയിറങ്ങി എന്റേത് ലൂസായാലോ.? ചേട്ടനെങ്ങാനും സംശയിക്കുമോ.?”

അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് എനിക്ക് ചിരിയും സഹതാപവും ഒന്നിച്ചു വന്നു.

“അതിനാണോ ചേച്ചീ പണിയില്ലാത്തത്.. ആദ്യമയാൾ കയറ്റുമ്പോൾ ‘അമ്മേ’ന്ന് ഒറ്റക്കരച്ചിൽ.. ഇന്നുച്ചക്ക് കരഞ്ഞതുപോലെ.. പിന്നെ, ഒരു മൊട്ടുസൂചി കരുതാൻ മറക്കരുത്.. വിരൽ തുമ്പിൽ കുത്തി രണ്ടുതുള്ളി ചന്തിവെച്ച സ്ഥലത്ത് ഇറ്റിച്ചാൽ മതി.. രാവിലെ അയാളത് കണ്ട് നിർവൃതിയടഞ്ഞോളും.. ചിലപ്പോൾ ബെഡ്ഷീറ്റ് കഴുകാതെ ഓർമ്മക്കായി സൂക്ഷിച്ചു വെക്കാനും സാദ്യതയുണ്ട്.”

“കൊള്ളാം, ഈ തല വെയിലു കൊള്ളിക്കേണ്ട.. ഇനിയും ആവശ്യം വരും.” അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ടന്റെ തലക്കൊരു കിഴുക്ക് തന്നു.

ഞാനവളുടെ തളിർ മേനിയും തഴുകിയങ്ങിനെ കിടന്നു. കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞു.

“ചേച്ചിയെന്നും വാതിലടക്കാതെയാണോ ഉറങ്ങുന്നത്.?” എന്റെയൊരു സംശയം ഉള്ളിൽനിന്ന് പുറത്തുചാടി. അവൾ കേട്ടില്ല എന്നു തോന്നി. അതോ അവൾ ഉറങ്ങിയോ, വീണ്ടും ചോദിച്ചു. “ചേച്ചി വാതില് കുറ്റിയിടാതെയാണോ എന്നും കിടക്കുന്നത്.?”

“അല്ലെടാ.. ഇന്ന് എന്നെക്കാണാതെ നിനക്കുറങ്ങാൻ കഴിയില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.. ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ നീ വെറും പാവമാണെന്ന് എനിക്കല്ലേ അറിയൂ.. എങ്ങോട്ടെങ്കിലും സ്ഥലം വിട്ടു കളയുമോ എന്നുള്ള പേടിയും എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു.” അവളെന്റെ മുഖത്ത് അമർത്തി ചുംബിച്ചു.

“എന്നാലും എന്റെ ചേച്ചീ.. ഒരു ചേച്ചിയുടെ സ്നേഹം ഇത്രയും കാലം എന്തിനെനിക്ക് നിഷേധിച്ചു.. ചേച്ചിക്ക് ആകെ അനിയനായിട്ട് ഞാൻ മാത്രമല്ലേ ഉള്ളൂ..” വളരെ സങ്കടത്തോടു കൂടിയാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത്.

“ഇതുവരെ നിനക്കു നൽകാത്ത സ്നേഹത്തിനും, നിന്നോട് ചെയ്തതിനും എല്ലാറ്റിനുമുള്ള പ്രായശ്ചിത്തം ഇനിയുള്ള കാലം ഞാൻ ചെയ്യോളാം.. പോരേ.?”

“എങ്ങിനെ.?”