പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 3 [Malini Krishnan] 127

“എന്ന പിന്നെ കുറച്ച അഡ്ജസ്റ്റ് ഒക്കെ ചെയ്ത പിടിച്ച നിക്. നീ പിന്നെ പണ്ടേ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയാൻ മിടുക്കാണ് ആണലോ അതുകൊണ്ട് വല്യ സീൻ ഇല്ല.”

“ഡാ ഡാ, നീ വെറുതെ എന്നെ പറ്റി ഇല്ലാത്ത ഓരോ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ നടന്ന ഇണ്ടാലോ.”

“ലാബിൽ നമ്മൾ 4 പേർക്കും കൂടി ആകെ ഒരു ഓസ്‌സിലോസ്കോപ് ആയിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്, അത് എടുത്തിട്ടിട്ട് നീ ശ്രുതിയുടെ ഗ്രൂപ്പിന് കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് നീ ഞങ്ങളോട് നീ ഒരു ഡയലോഗ് അടിച്ചു ‘ഇതൊന്നും വേണ്ടടാ നമുക് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയാം എന്ന്’. എന്നിട്ട് ലാസ്‌റ് സർ പിടിച്ച ലാബിന് പുറത്തു ആകുകയും ചെയ്തു.”

“എന്നിട്ട് നിങ്ങൾ എന്നെ വെറുതെ വിട്ടില്ലലോ, 3 ഫലൂദ വാങ്ങിപിച്ചിലെ.”

“ഇല്ലടാ നിനക്കു പിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച ഉമ്മ തരാം ഞാൻ. പിന്നെ ടൂർ പോയ സമയത് ഹോട്ടലിൽ കിട്ടിയ അടിപൊളി റൂം ആരോടും പറയാതെ നീ അവൾക്കും ഫ്രണ്ട്സിനും കൊടുത്തിട്ട്, നമ്മളെ ഏതോ ഒരു റൂമിൽ ആക്കി. എന്നിട്ട് നീ പിന്നെയും പറഞ്ഞു ‘നമുക് എന്തിനാ ഇത്ര വല്യ റൂം അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയാം എന്ന്’, ഇതൊക്കെ ചെയ്തിട്ടും നിനക്കു വല്ല ഗുണവും ഉണ്ടായോ അതും ഇല്ല.”

“അളിയാ നീ അതൊക്കെ ഒന്ന് മറന്നേ, അപ്പോഴത്തെ ഒരു ആവേശത്തിൽ പറ്റി പോയി.”

“ആ ശെരി അത് പോട്ടെ. അല്ലടാ ഒരു പ്രാവിശ്യം അവളുടെ അച്ഛൻ അവളെ കോളേജിൽ കൊണ്ടാകാൻ വന്നപ്പോ നീ ആ വണ്ടിയുടെ നമ്പർ നോട്ട് ചെയ്തിട്ട് അവളുടെ അച്ഛന്റെ പേരും അഡ്രസ്സും കണ്ടുപിടിച്ചിലായിരുന്നോ, അത് എങ്ങനെ ആയിരുന്നെടാ ചെയ്തത് ഞാൻ മറന്ന് പോയി.” ഞാൻ ഒരു കൗതുകത്തോട് ചോദിക്കുന്ന പോലെ അവനോട് ചോദിച്ചു.

“അപ്പൊ അതാണ് കാര്യം, എടാ കൊച്ചുകള്ളാ… നീ എങ്ങനെ ഇതിൽ ചെന്ന് പെട്ടു, നിനക്കു വല്യ താല്പര്യം ഉള്ള ഫീൽഡ് ഒന്നും അല്ലായിരുന്നെല്ലോ ഇത്. കോളേജ് കഴിഞ്ഞപ്പോളേക്കും നീ വല്ലാണ്ട് വളർന്നുട്ടോ ഡാ ഹൃതികെ.” അവൻ ഒരു ഒരു ആക്കിയ ചിരിയോട് കൂടി പറഞ്ഞു.