പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 5 [Malini Krishnan] 167

ഈ പുസ്തകം ഒന്നു കണ്ടുപിടിക്കാൻ ഞാൻ കിച്ചുവിന് ഇന്നലെ രാത്രി തന്നെ ഏൽപിച്ചിരുന്നു. വൈകുനേരം ആയപ്പോഴേക്കും അവൻ എനിക്ക് വേണ്ടി അത് കണ്ടുപിടിച്ച എന്നെ ഏല്പിച്ചിരുന്നു. അവളുടെ വീടിന്ടെ അടുത്ത് ഇനി പോവില്ല എന്ന് തീരുമാനിച്ചത് കൊണ്ട് തിങ്കളാഴ്ച ആവണം അവളെ കാണാൻ, അവളുടെ മുഖം മനസ്സിൽ നിന്നും പോവുന്നിലെലും അതൊന്നും ആലോചിക്കാതെ 2 ദിവസം പഠിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു ഞാൻ, ഇനി തിങ്കളാഴ്ച ആവാൻ ഉള്ള കാത്തിരിപ്പിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ.

അവളും കത്ത് എഴുതിയ മുഖമില്ലാത്ത രഹസ്യ ആരാധകനെ മനസ്സിൽ ഓർത്തു കിടക്കുക ആയിരുന്നു, പക്ഷെ തിങ്കളാഴ്ച ആവാതെ അവൾക്കും ഒന്നും അറിയാൻ കഴിയില്ല. അതുകൊണ്ട് അതൊന്നും ആലോചിക്കാതെ 2 ദിവസം പ്രൊജക്റ്റ്‌ ചെയാൻ തീരുമാനിച്ചു അവൾ. ഇനി തിങ്കളാഴ്ച ആവാൻ ഉള്ള കാത്തിരിപ്പിൽ ആയിരുന്നു അവൾ.

രണ്ട് പേരുടെയും മനസ്സ് ഒരുപോലെ മന്ത്രിച്ചു.

തിങ്കളാഴ്ച ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് ഞാനും കിച്ചുവും കൂടി ആണ് ഈ പ്രാവിശ്യം അവളുടെ കോളേജിൽ പോയത്.

“അപ്പൊ ഇതാണ് ചേട്ടത്തി പഠിക്കുന്ന കോളേജ്.” കിച്ചു ഇടങ്കന്നിട്ട് എന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു.

“ചേട്ടത്തിയോ, ഞാൻ നിന്നെ കാലും ആകെ 1 മാസത്തിന്റെ മൂപ് അല്ലെ ഉള്ളു, അല്ലെങ്കിലും ചേട്ടത്തി എന്നൊന്നും വിളിക്കണ്ട ആവിശ്യം ഇല്ല.”

“അപ്പൊ നീ ആണ് അവളെ കെട്ടാൻ പോവുന്നത് എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു ലെ, അയ്യടാ ചേട്ടത്തി എന്ന് വിളിക്കണ്ടാന്നൊക്കെ.” കിച്ചു എന്റെ തോളിൽ തള്ളി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അത് കേട്ടപ്പോ ഉള്ളിൽ ഒരു സന്തോഷം വന്നെങ്കിലും പുറത്തേക് കാണിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ ഞാൻ പരമാവധി ശ്രെമിച്ചു, പക്ഷെ എപ്പഴോ എന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞിരുന്നു.

“എന്താടാ കൂറേ പിള്ളേർ ഉണ്ടാലോ ക്ലാസ്സിന്റെ പുറത്ത്, ഇന്ന് ക്ലാസ്സ്‌ നേരത്തെ വിട്ടോ??” കിച്ചു ചോദിച്ചു. അപ്പോഴാണ് അവിടെ ഒരു പോസ്റ്റർ ശ്രേദ്ധിച്ചത്, “FAREWELL SENIORS”.

“അയ്യോ… അവളുടെ ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞോ, ഇനി ഞാൻ എന്താ ചെയ്യാ !!” ഞാൻ പറഞ്ഞു

“ഡാ, നീ ടെൻഷൻ ആവല്ലേ നീ. എന്ന ഫെർവെൽ എന്നൊന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചു നോക്കട്ടെ.” അങ്ങോട്ട്‌ ഇങ്ങോട്ടും നോക്കി കിച്ചു പറഞ്ഞു.