പിറന്നാൾ സമ്മാനം
Pirannal Sammanam | Author : Kunjava
ഞാൻ ലക്ഷ്മി… ലക്ഷ്മി ഗോപാലസ്വാമി അല്ല കേട്ടോ… ലക്ഷ്മി രാജൻ.. ബാംഗ്ലൂരിൽ എം.ബി.എ പഠിക്കുകയാണ്…ഞങ്ങൾ പാലക്കാട് സ്വദേശികൾ ആണെങ്കിലും എറണാകുളത്തായിരുന്നു താമസം… അച്ഛന് എറണാകുളത്താണ് ജോലി… ഏകദേശം അഞ്ച് വർഷമായികാണും അച്ചനും അമ്മയും ഡിവോഴ്സ് ആയിട്ട്… എന്താണതിന്റെ കാരണമെന്ന് എനിക്കിപ്പഴും അറിയില്ലായിരുന്നു… അമ്മ ഒരു പ്രത്യേകതരം സ്വഭാവക്കാരിയായിരുന്നു…
പണത്തിനോടുള്ള ആർത്തി, സൗമ്യമായി ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ അറിയില്ല അങ്ങനെ എന്തൊക്കെയോ ഒരു സ്വഭാവം… പെട്ടെന്നായിരുന്നു അവർ തമ്മിൽ പിരിയാൻ തീരുമാനിച്ചത്… അമേരിക്കയായിരുന്നു അമ്മയുടെ ലക്ഷ്യം… അതുകൊണ്ട് തന്നെ പിരിഞ്ഞ ശേഷം എന്തൊക്കെയോ ലീഗൽ കണ്ടീഷനുകളൊടുകൂടി കൂടി അച്ഛൻ മാത്രമായി എന്റെ ലീഗൽ ഗാർഡിയൻ… എനിക്കും അത് തന്നെയായിരുന്നു ഇഷ്ടം…
അമ്മയേക്കാൾ എനിക്കിഷ്ടം അച്ചനെ തന്നായിരുന്നു… അച്ഛന് എന്നോടുള്ള സ്നേഹം അത്ര വലുതായിരുന്നു… ഡിവോഴ്സ് ആയി രണ്ട് മാസംകൊണ്ട് അമ്മ അമേരിക്കയിലെത്തി… അവിടുള്ള അമ്മയുടെ ബന്ധുക്കളുടെ കമ്പനിയോ ജോലിയോ എന്തൊക്കെയോ കേട്ടു…ഞാനതൊന്നും അന്വേഷിക്കാൻ പോലും പോയില്ല…
കാരണം എല്ലാ സന്തോഷങ്ങളും സ്വാതന്ത്രങ്ങളും അച്ഛനെനിക്ക് തന്നിരുന്നു….നല്ല കൂട്ടുകാരെപോലായിരുന്നു ഞങ്ങൾ… ഒരു അമ്മയെപ്പോലെ തന്നെ… ഞാൻ ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് പോകുന്നത് വരെ… എങ്കിലും ഞങ്ങൾ എന്നും ഫോണിലൂടെ സംസാരിക്കും…
എന്റെ അച്ഛൻ ഒരു ഗവന്മെന്റ് ജോലിക്കാരൻ ആണ്… അൻപതിനോടടുത്തെങ്കിലും ഞാനുള്ളതുകൊണ്ട് രണ്ടാമത്തെ വിവാഹത്തെക്കുറിച്ച് ഒരിക്കലും അച്ഛൻ ചിന്തിച്ചിരുന്നില്ല… അതുകൊണ്ട് ഇപ്പൊ ഞാനും അച്ഛനും ആണ് കൂട്ട്.എന്ത് കാര്യം ഉണ്ടെങ്കിലും ഞാൻ അത് അച്ഛനുമായി ഡിസ്കസ് ചെയ്യുമായിരുന്നു.അത്രക്കും നല്ല പേഴ്‌സണാലിറ്റി ആയിരുന്നു അച്ഛൻ…. അച്ഛന് എന്നോടും അങ്ങനെ തന്നെ…
പൊതുവേ അച്ഛൻ ഒരു ശാന്ത സ്വോഭവക്കാരൻ ആയിരുന്നു. എന്നോട് മാത്രമായിരുന്നു ഇത്രക്ക് കൂട്ട്.
നാളെ അച്ഛന്റെ ജന്മദിനമാണ്… അച്ഛനൊരു സർപ്രൈസ് കൊടുക്കണം… അതൊന്നും അച്ഛൻ ഓർക്കാനിടയില്ലെങ്കിലും അതൊക്കെ അച്ഛന് വല്ല്യ സന്തോഷമാവും… ഞാൻ പിറ്റേന്ന് വെളുപ്പിനേയുള്ള ബസ്സ്‌ കേറി….
വൈകിട്ട് ഏഴ് മണിയായിരുന്നു ഞാൻ എറണാകുളത്തെത്തിയപ്പോൾ… അച്ഛനൊരു അടിപൊളി ഷർട്ടും ഒരു കേക്കും വാങ്ങിച്ചു… ഞാൻ വീട്ടിലേക്കെത്തി… വാതിൽ ലോക്കാണ്… പക്ഷെ മുറ്റത്ത് കാറുണ്ട്… അച്ഛൻ അകത്ത് കാണും… ഒന്ന് ഞെട്ടിക്കണം… പതിയെ എന്റെ ബാഗിലുണ്ടായിരുന്ന ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റ് കീ ഉപയോഗിച്ച് ഞാൻ വാതിൽ തുറന്ന് വീടിനകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു… ഹാൾ ഇരുട്ടായിരുന്നു… അച്ഛനിനി കാറെടുക്കാതെ എവിടെങ്കിലും പൊയ്ക്കാണുമോ… ഏയ്… അപ്പഴാണ് ബെഡ്റൂമിലെ വെളിച്ചം ഞാൻ കാണുന്നത്….
ഇത് എഴുതിയവന് തലക്ക് ഭ്രാന്ത് ആണെന്നേ ഞാൻ പറയൂ
വിജനതയിലൂടെ ഞാൻ നടന്നു കയറിയത്
അലക്കുകാരി ജാനുവിന്റെ അടിയേറ്റ് തളർന്ന അലക്കു കല്ലിന്റെ അരികെ വളർന്നു പന്തലിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഇരുമ്പൻ പുളിയുടെ മരച്ചില്ലകളിൽ നിന്നും സൂര്യനെ മറച്ചു പിടിക്കുന്ന ഇലകളുടെ ചുവട്ടിൽ ആയിരുന്നു.
അതിലെന്നോ കൊഴിഞ്ഞു വീണ ഇലകളിൽ ഒരെണ്ണം എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന പോലെ.
അതെന്തു കൊണ്ടെന്നറിയാനായി ഞാൻ താഴോട്ട് നോക്കിയതും എന്റെ സിരകളിൽ നിന്നും രക്തം വാർന്നു പോകുന്നപോലെ
അതേ ഞാൻ നഗ്നനായാണ് ഇത്രയും ദൂരം ഓടിയത്.
അതെന്നിൽ ഒരു പുതുമ അല്ലാത്തത് കൊണ്ടു തന്നെ ഞാനെന്ന കളിക്കാരന് കിട്ടുന്ന പരിദോഷികം പോലെയാണ് എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടത്.
അതേ ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ കയറി ചെന്നത്………. അപ്പൊ…..???
കലങ്ങിയില്ല. അച്ഛനെ കണ്ടു ഞെട്ടി കഴിഞ്ഞു നേരെ വേറെ എവിടെയോ ആയി കഥ
nalla adipoli story.. nannaittundu… 2 aamathe pagil oru confusion entho mis aayathu pole… pakshe adipoli… thudarnnu ezhuthanam… palarum palathum parayum athu karyamakkanda… thankalude katha vaikkunnavar orupadundu oru like enkilum kittiyenkil aa oral thankalude kathaye ishtapettu ennalle..thudarnnu ezhuthu..
Bro palarum palathum parayum bro continue chey adipoli aayittund. Veettilekk kayari varunna avide kurach confusion undayi ennaalum pinned ok aayi?
yethu mairanada ee kadha ezhuthiyathu__________ mone
താങ്കൾ ഇവിടെ ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്താണെന്നു
എനിക്ക് മനസ്സിലായി.?. പക്ഷെ ഇവിടെ ‘കിനാവും,കണ്ണീരും’ഒന്നും ഏൽക്കില്ല മച്ചാനെ……. പിറന്നാൾ സമ്മാനം ‘അച്ഛനും മകളും’ തമ്മിൽ ഒരു കളിയാരുന്നെങ്കിൽ, കുറഞ്ഞത് ഒരു 500 like എങ്കിലും കിട്ടിയേനെ…. മാറ്റിപിടിച്ചുനോക്ക്..