പൊന്നി 4 [ശ്രീ] 132

അജ്ഞാതൻ     ആയ    ഏതോ    ഒരു   സായിപ്പ് ആണ്    തന്റെ     പിതാവ്   എന്ന   തിരിച്ചറിവ്     അമ്മുവിന്    അകലാൻ   ഒരു   നിമിത്തം   കൂടി ആയി…

അമ്മു    പ്രായം  തിക്ഞ്ഞപ്പോൾ   ഒരു     അപ്സര കന്യക   കണക്ക്    വിളങ്ങി…

കാമം     കത്തി   നിൽക്കുന്ന    സദാ    സജലങ്ങൾ    ആയ    മിഴികൾ…

ചോര   പൊടിക്കും  പോലുള്ള  ചോന്ന    ചുണ്ടുകൾ….

നല്ല   റൊമാന്റിക് ആയ    മുഖം…

ഉരുണ്ടു കൂർത്ത   മുലകൾ…

ബോജ്പുരി   നടികൾ    സുല്ലിടുന്ന  കുഴിഞ്ഞ   പൊക്കിൾ…

ഇളകി ആടുന്ന   കുടം   കമിഴ്ത്തിയ  പോലുള്ള  ചന്തി…

നീളൻ    കാലുകൾ…

പൊന്നിയെ   പണിയാൻ    കൊതിച്ചു   നിരാശ പൂണ്ട     ഊരിലെ   കഴപ്പന്മാർ,  കുണ്ണ   തടവി,  വെള്ളമിറക്കി    തെക്ക്   വടക്ക്   നടന്നു…

വാണം വിടാൻ   വടക്കുള്ള   സിനിമ ദ്വാരങ്ങളെ     ആശ്രയിച്ച   വാളി   പിള്ളേർക്ക്    ഇത്    ആദ്യമായി,     കണ്ടു   വാണം   അടിക്കാൻ   സൗകര്യം     കിട്ടിയത്   മിച്ചം…!

ഊരിലെ   പിള്ളേർ   ചുണ്ട്   നനച്ചു,  ചുറ്റിലും  കറങ്ങി   നടന്നപ്പോൾ,   അമ്മു   ഒരു   കാര്യം   മനസിലാക്കി…,

” അവർ   തക്കം    പാത്തു   കഴിയുകയാണ്…. ഏത്   നേരവും,  ഈറ്റ പുലി   കണക്ക്   തന്റെ   മേൽ   ചാടി   വീണേക്കാം.. ”

ഒരു   നിമിഷം   മുമ്പ്    രക്ഷ   നേടാൻ    കച്ച കെട്ടിയാണ്,  അമ്മുവിന്റെ    നിൽപ്പ്…

പൊന്നിയുടെ    ഉറച്ച പിന്തുണ    അമ്മു   നേടിയിരുന്നു…

########

ആ   കൊല്ലം   കാല വർഷം    വല്ലാതെ     കലി    തുള്ളി   നിന്നു…

തോരാത്ത    മഴ     മലയോരത്തു     വിവരിക്കാൻ   ആവാത്ത     ദുരന്തം  വിതച്ചു….

അർദ്ധ രാത്രി   കഴിഞ്ഞു,  എല്ലരും   ഉറങ്ങി   കിടക്കെ,   ആദി വാസി    ഊര് തന്നെ    അപ്രത്യക്ഷമാകും    വണ്ണം    ഉരുൾ പൊട്ടി,  മലവെള്ളം     കുത്തിയൊഴുകി…

The Author

5 Comments

Add a Comment
  1. പൊന്നിയെ കൊന്നത് ശരിയായില്ല

  2. കൊള്ളാം, അമ്മുവിനെ പക്കാ ഒരു വെടി ആക്കാതെ കഥ കൊണ്ട് പോകണം

  3. Acha, adyam സ്വന്തം achante oombu, pinne veetukarute ake nadannu oombu, poo mone, rascal

  4. നല്ല തുടക്കം പക്ഷേ ഇതൊരു വെടി കഥ ആക്കി മാറ്റരുത് എന്നു മാത്രം

    1. Thank you, Adi

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *