“ഏയ്, എന്നാ കൊഴപ്പം! എന്നാലും പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പം…”
“എന്നത് പറഞ്ഞപ്പം? ട്രൈ ചെയ്യുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞതോ? എന്റെ അമ്മെ, നേരായിട്ടും എന്നും ട്രൈ ചെയ്യുന്നുണ്ട്!”
ഇവനെന്നാ പൊട്ടനാണോ? അതോ പൊട്ടന് കളിക്കുകയാണോ?
സിസിലി സംശയിച്ചു.
“ഡോക്റ്ററുടെ നിര്ദേശം…അതുപോലെയൊക്കെ ട്രൈ ചെയ്യുന്നുണ്ട് അമ്മെ..വശം ചരിഞ്ഞും നെരേം..ഒരു തുള്ളിപോലും ഉള്ളീന്ന് പൊറത്ത് കളയാതേം…”
സിസിലിയുടെ ദേഹം നിറയെ രോമാഞ്ചം നിറഞ്ഞു അത് കേട്ടപ്പോള്.
അതിനിടെ കൊച്ചൌസേപ്പിന്റെ ദേഹം അവരുടെ തുടയില് മുട്ടി.
പെട്ടെന്ന് മാറി നില്ക്കാന് അവരുടെ മനസ്സ് പറഞ്ഞെങ്കിലും എന്തുകൊണ്ടോ അവിടെത്തന്നെ നില്ക്കാനാണ് അവര് ആഗ്രഹിച്ചത്.
ഇതിനിടെ അവര് പുറത്തേക്ക് നോക്കി സിന്ധുവോ പോത്തനോ ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് നോക്കി.
“ഈ അമ്മേടെ ഒരു പേടി…”
കൊച്ചൌസേപ്പ് അവരുടെ തോളില് പിടിച്ച് അടുപ്പിച്ച്, അമര്ത്തി.
സിസിലി അമ്പരന്നു.
“ഞാനല്ലേ അമ്മെ? വേറെ ആരും അല്ലല്ലോ…ഇതെന്തൊരു പേടിയാണോ! നമ്മളെന്നാ ഇവിടെ വല്ല അനാശ്യാസവോ അവിഹിതവോ വല്ലോം ചെയ്യുന്നുണ്ടോ! ഇത് നല്ല കൂത്ത്!”
കൊച്ചുസേപ്പ് ചേര്ത്ത് പിടിച്ച് അവരെ നോക്കി.
അവന്റെ ചൂടുള്ള ശ്വാസം അവരുടെ മുഖത്ത് തട്ടി.
തന്റെ ദേഹം വിറയ്ക്കുന്നത് പോലെ സിസിലിക്ക് തോന്നി.
അപ്പോള് സിന്ധു അങ്ങോട്ട് കടന്നുവന്നു.
കൊച്ചൌസേപ്പ് തന്റെ മമ്മിയെ ചേര്ത്ത് പിടിച്ചിരിക്കുന്നത് കണ്ട് ആദ്യമൊന്നമ്പരന്നു.
പിന്നെ അവളത് അവഗണിച്ചു.
സിസിലി പക്ഷെ പെട്ടെന്ന് അകന്നുമാറി.
