പ്രണയരതി 2 [കിരാതൻ’S] 362

മഴയുടെ ഭീകരത വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു. മഴ ചാറ്റലേറ്റ് ആ കടയുടെ മുന്നിൽ നിന്നവരെല്ലാം നനഞ്ഞു കുളിച്ചു. ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയെ നോക്കി. അവരും വിത്യസ്ഥമല്ലായിരുന്നു. പർദ്ദയെല്ലാം നനഞ്ഞൊട്ടിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. പക്ഷെ എന്നെ ഞെട്ടിപ്പിച്ചത് മറ്റൊന്നായിരുന്നു.

വല്ല്യാമ്മീയുടെ പുറകിൽ നിൽക്കുന്നവന്റെ കയ്യ് അവരുടെ ചന്തിയിൽ ഇഴയുന്നു. ചന്തിച്ചാലിലേക്കവന്റെ വിരൽ താഴ്ത്തി ആ മാംസളമായ ഭാഗത്ത് കൈകൊണ്ടമർത്തുന്നത് ഞാൻ വ്യക്തമായികണ്ടു. അവന്റെ നാല് വിരലുകളും പതുക്കെ ആ ചന്തിയുടെ വിടവിലേക്ക് കയറിപ്പോയി. ഏകദേശം ഗുഹ്യഭാഗത്തെത്തിയപ്പോൾ അവൻ അവന്റെ ചൂണ്ട് വിരൽ ഉള്ളിലേക്ക് കുത്തി കെട്ടാൻ നോക്കി. വല്ല്യാമ്മീ പെട്ടെന്ന് ചെറുതായി ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് പൊങ്ങിപ്പോയി. അതുകൊണ്ടൊന്നും അവൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ ചന്തിയിൽ നിന്ന് കയ്യെടുത്തില്ല. സത്യത്തിൽ അവൻ രണ്ടും കൽപ്പിച്ചായിരുന്നു എന്നത് മനസ്സിലാക്കിയത് അടുത്ത കൈയ്യ് വല്ല്യാമ്മീയുടെ മുലകളിലേക്ക് നീങ്ങിയപ്പോഴാണ്. ആ മുലയിൽ അവന്റെ കൈയ്യ് അതി വേഗത്തിൽ ഞെരിച്ചമർത്താൻ തുടങ്ങി. അവന്  സൗകര്യമുയർത്തികൊണ്ട് ഒരു വലിയ ഇടിവെട്ടിൽ കറണ്ടും പോയി. വെളിച്ചത്തിന്റെ അഭാവവും തിരക്കിൻറെ സൗകര്യവും ലഭിച്ച അവൻ പിന്നെ വല്ല്യാമ്മീയുടെ ശരീരത്തിൽ കാടൻ പ്രായോഗങ്ങളാണ് നടത്തിയത്‍. അവന്റെ അരക്കെട്ട് ആ ചന്തിയിൽ അമർത്തി ഉരച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ വയറിൽ ചുറ്റിപിടിച്ചു. പേടികൊണ്ടാണോ അതോ ഇനി പ്രതികരിച്ചാൽ മറ്റുള്ളവർ അറിയുന്നത് വഴി മാനം പോകുമോ എന്ന ഭയമുള്ളത് കൊണ്ടാണോ വല്ല്യാമ്മീ പ്രതികരിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നെ എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു. അവന്റെ കൈകൾ അവരെ വാരിപുണർന്നപ്പോൾ ഞെട്ടി തെറിച്ച വല്ല്യാമ്മീ ഞാൻ ഇവിടെ എന്ന് നോക്കി.

ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് കണ്ട അവരുടെ നെഞ്ചകം വേദനിച്ചെന്ന് ആ ശരീര ഭാഷ കണ്ട എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാൻ കൈകൊണ്ട് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വരാൻ വേണ്ടി കൈകാണിച്ചു. അവർ ആ തിരക്കിലൂടെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. മറ്റുള്ളവർ മാറികൊടുത്തതിനാൽ പെട്ടെന്ന് എന്റെ അടുത്തെത്താൻ സാദ്ധിച്ചു.

അവരുടെ ശ്വാസത്തിന്റെ വേഗത കണ്ടപ്പോഴാണ് അവരുടെ അടക്കിപ്പിടിച്ച സഹനം ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത്. ഇര വഴുതിപ്പോയ വേട്ടക്കാരൻ അതിനെ തേടി വരുന്നത് പോലെ അവൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ അടുത്തേക്ക് നുഴഞ്ഞെത്തി. അവനിൽ നിന്ന് രക്ഷ നേടാനായി വല്ല്യാമ്മീ എന്നോട് ചേർന്ന് നിന്നു. എന്നിട്ടും അവനിൽ വലിയ ഭാവമാറ്റങ്ങളില്ലാതെ അവന്റെ കൈ വരുന്നത് കണ്ട ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ അരയിലൂടെ വട്ടം പിടിച്ച് എന്നിലേക്കടുപ്പിച്ച് പിടിച്ചു. വല്ല്യാമ്മീ ആദ്യം ഞെട്ടിയെങ്കിലും പിന്നെ അവന്റെ കൈയ്യ് പിന്തിരിയുന്നത് കണ്ട അവർ ആശ്വസിച്ചുവെന്ന് ആ ശ്വാസതാളത്തിൽ മനസ്സിലായി.

The Author

ഡോ.കിരാതൻ

[അന്ന് പുരാതനം], ആ കാലങ്ങളില്‍ കിരാതന്മാര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നെത്രെ. [ഇന്ന് ആധുനികം], ഇവിടെ നോം ഡോ.കിരാതന്‍ നാമധേയം. തനി ഊള തൃശ്ശൂക്കാരന്‍ ..... ഒരു ജാതീ ഗെഡീ .

57 Comments

Add a Comment
  1. Bro pls update next part? athrakum ishtapettupoyi❤

  2. ബാക്കി ഇടുമോ ?

  3. വീണ്ടും പ്രണയത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു

  4. കിരാതാ…
    ഇത്രനല കഥയെഴുതിയട്ട് ഭാക്കി എഴുതാതെ ഏത്
    മാളത്തിൽ പോയി ഒളിച്ചിരിക്കണെണ്….
    ബാക്കി എഴുത് പഹയാ….?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *