പ്രതിവിധി [Dark Knight] 255

അന്ന് മകളോട് സുഭദ്ര അധികം മിണ്ടിയില്ലം രാത്രി സ്വപ്നത്തിൽ അവിനാഷ് ആയിരുന്നു. അവൻ തന്നെ പുണരുന്നത്, ഉമ്മ തരുന്നത്, തന്റെ കുഞ്ഞു മുല ഉറുഞ്ചി ഉറുഞ്ചി കുടിക്കുന്നത്…നീണ്ട വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവളുടെ യോനി നനഞ്ഞു.

ഒന്ന് ശ്രെമിക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു സുഭദ്ര. വേറെ വഴിയില്ല. പിറ്റേന്ന് കടയിൽ വന്ന സുഭദ്ര പക്ഷെ ഓപ്പൺ എന്ന ബോർഡ് തൂക്കിയില്ല. അകത്തു ഇരുന്നു അവിനാഷിനെ വിളിക്കാനായി ഫോൺ എടുത്തു. ഒന്നു രണ്ടു തവണ ഫോൺ തിരിച്ചു വച്ചു. ആദ്യം അവനു തന്നിൽ എന്തെങ്കിലും താൽപര്യം ഉണ്ടോ എന്ന് അറിയണം, അതെ. അവൾ ഫോൺ എടുത്തു അവനെ വിളിച്ചു, ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട് പെട്ടെന്ന് വരാൻ പറഞ്ഞു.

കട കുറച്ചു ഉള്ളിലേക്ക് ആയിരുന്നു. അധികം ആരും ഇല്ല. കോപ്പി എടുക്കാൻ ഉള്ളവരെ അങ്ങോട്ട് വരാറുള്ളൂ. അവിനാഷ് എത്തി. അവനെ അകത്തു കയറ്റി സുഭദ്ര വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റി ഇട്ടു കർട്ടൻ ഇട്ടു. “എന്താ അമ്മേ എന്താ കാര്യം”

സുഭദ്ര സാധാരണയിൽ നിന്നും വയർ കുറച്ചുകൂടി കാണുന്ന രീതിയിൽ ആണ് സാരി ഉടുത്തിരുന്നത്. തന്റെ ആ വെളുത്ത വയറിലേക്ക് അവൻ ഇടങ്കണ്ണു ഇട്ടു നോക്കുന്നതായി സുഭദ്രക്ക് തോന്നി. “മോനെ ഇന്നലെ ജോൽസ്യന്റെ അടുത്തു പോയി. അയാൾ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നു. ഞാൻ അത് മോളോട് പറഞ്ഞില്ല. അവൾക്ക് സഹിക്കില്ല. മോൻ ആരോടും പറയരുത്”.

“എന്താ അമ്മേ, എന്നെ പേടിപ്പിക്കാതെ, ഞാൻ ചേച്ചിയോട് പറയില്ല കാര്യം പറ” “മോനെ ജോൽസ്യൻ പറഞ്ഞു, എന്റെ മരണം വളരെ അടുത്താണ് എന്നു…” “അമ്മേ എന്താ ഈ പറയുന്നേ…ചുമ്മാ കള്ളം പറയരുതെ” “ഇതൊക്കെ ആരെങ്കിലും തമാശ ആയി പറയുമോ മോനെ…അയാൾ പറഞ്ഞാൽ പറഞ്ഞതാ…അധിക നാൾ ഇല്ലെടാ അമ്മ” സുഭദ്രയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങി. അവിനാഷിനു സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവൻ സുഭദ്രയെ സ്നേഹത്തോടെ പുണർന്നു. അവനു നല്ല പൊക്കമുണ്ട്. തന്റെ നെഞ്ചിൽ സുഭദ്രയുടെ കരയുന്ന മുഖം അവൻ ചേർത്തു. “അമ്മ കരയണ്ട, ഞാൻ കൂടെയുണ്ട്.” അവന്റെ കൈകൾ സുഭദ്രയുടെ കവിളുകളിലൂടെ ഓടി കണ്ണുനീരുകൾ തുടച്ചു. മിനുസമാർന്ന കൈകൾ. സുഭദ്ര ചേർന്നു നിന്നു. ഇരുവരുടെയും ശരീരത്തിന്റെ ചൂട് പരസ്പരം അറിഞ്ഞു. “അമ്മേ ഇതിന് പ്രതിവിധി ഒന്നുമില്ലേ..എന്താണെങ്കിലും ചെയ്യാം, എത്ര ചിലവ് ആണെങ്കിലും നമുക്ക് നോക്കാം” “പ്രതിവിധി ഉണ്ട് മോനെ, പക്ഷെ അത് ഒരിക്കലും നടക്കില്ല…” “അതെന്താ എന്താണെങ്കിലും ചെയ്യാമെന്നേ…” “മോനെ കൊണ്ടേ പരിഹാരം ചെയ്യാൻ പറ്റുള്ളൂ”