പുലയന്നാർ കോതറാണി 4 അവസാനഭാഗം

Pulayannar Kotharani 4 bY kuttan achari

കൊണ്ടൂർ കൊട്ടാരത്തിലെ മതിൽക്കെട്ടിനു സമീപം തന്റെ തുപ്പാക്കിയുമായി മാനൂർ മല്ലയ്യ നിലയുറപ്പിച്ചു.തൊട്ടപ്പുറത്തു രണ്ടു പാറാവുകാർ. അവർ മാറിയനേരം നോക്കി മല്ലയ്യ മതിൽ ചാടിക്കടന്നു.
മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ പതുങ്ങി അയാൾ ആ വലിയ കൊട്ടാരത്തിന്റെ വടക്കേ പ്രവേശനകവാടത്തിലെത്തി. ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതെ പൂച്ചയെപ്പോലെ അയാൾ പമ്മി നടന്നു.
മല്ലയ്യയുടെ ജാഗ്രതയേറിയ കണ്ണുകൾ കൊട്ടാരത്തിന്റെ മുക്കും മൂലയും വിലയിരുത്തി. അയാൾ മച്ചിനു പുറത്തേക്കു വലിഞ്ഞുകയറി.അവിടെ ഒരു മരപ്പട്ടിയെപ്പോലെ അയാൾ പാത്തു നടന്നു. തമ്പുരാട്ടിമാരുടെ മുറി കണ്ടെത്തുകയായിരുന്നു അയാളുടെ ലക്ഷ്യം.മുലക്കച്ചയും നേര്യതുമുടുത്ത ഒരുകൂട്ടം പെണ്ണുങ്ങൾ നാലുകെട്ടിന്റെ തിണ്ണയിൽ ഇഞ്ചയും താളിയും തയാറാക്കുന്നത് അയാൾ കണ്ടു. ദാസിപ്പെണ്ണുങ്ങളാണ് അവരെന്ന് അയാൾക്കു മനസ്സിലായി. ഒരുനിമിഷം അവരുടെ തുടുത്ത മേനിയിൽ നോക്കി അയാളുടെ മനമിടറി. ശ്രദ്ധതെറ്റിയ മല്ലയ്യ അറിയാതെ മച്ചിലിരുന്ന പാത്രക്കൂട്ടം തട്ടിമറിച്ചിട്ടു.
‘ഛിലിം’ കിലുങ്ങുന്ന ശബ്ദത്തോടെ പാത്രക്കൂട്ടം മറിഞ്ഞുതാഴെവീണു.

ശബ്ദം കേട്ട സ്ത്രീകൾ മച്ചിൻപുറത്തേക്കു നോക്കി. ആരോ അവിടെയുണ്ടെന്ന് അവർക്കു മനസ്സിലായി. അവർ അങ്ങോട്ടു നോക്കി ബഹളം വയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.

അവരുടെ ബഹളം കേട്ടാണ് തന്റെ അറയിൽ നിന്നു വാല്യക്കാരി പൊന്നി ഇറങ്ങിവന്നത്. പൂർണനഗ്നയായിരുന്നു അവൾ. വലുപ്പമേറിയ ചന്തികളും മുലകളും കിടന്നു തുളളിത്തുളുമ്പുന്നു. വേഷം മാറുന്നതിനിടെയാണ് വരവെന്നു തോന്നുന്നു.

‘എന്താ പെണ്ണുങ്ങളെ? എന്തിനാണു ബഹളം’ -പൊന്നി ചോദിച്ചു.

‘മച്ചിൻപുറത്ത് എന്തോ ബഹളം ആരോ അവിടെയുണ്ട് ‘- അവരിലൊരുത്തി മറുപടി നൽകി.
‘ബഹളം കൂട്ടാതിരിക്കിൻ ഞാൻ നോക്കട്ടെ ‘. ഭിത്തിയിൽ നിന്ന് ഉടവാൾ വലിച്ചൂരിക്കൊണ്ട് പൊന്നി അവരോടു പറഞ്ഞു. തുടർന്ന് അവൾ മച്ചിലേക്കുള്ള പടി കയറാൻ തുടങ്ങി.
പണി പാളിയെന്നു മല്ലയ്യയ്ക്കു മനസ്സിലായി. അയാൾ രക്ഷപ്പെടാൻ പഴുതുനോക്കി ചുറ്റും നോക്കി. വേണമെങ്കിൽ പൊന്നിയെ വെടിവച്ചിടാം. പക്ഷേ തോക്കിൽ രണ്ടുണ്ടകളേയുള്ളൂ. പൊന്നിയെ കൊന്നാലും കൊണ്ടൂർ തമ്പുരാട്ടിമാരുടെ കാട്ടുസൈന്യം തന്നെ പിടികൂടി കൊല്ലുമെന്നുറപ്പ്. അതിനാൽ സാഹസം വേണ്ട. അതു ബുദ്ധിയല്ല, മല്ലയ കണക്കുകൂട്ടി.
അയാളുടെ നോട്ടം മച്ചിന്റെ മൂലയ്ക്കു വച്ചിരിക്കുന്ന വലിയ ഭരണികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ വന്നു പെട്ടു. അതിലൊന്നിലേക്കു ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ ഒരു മാർജാരനെപ്പോലെ അയാൾ ചാടിയിറങ്ങി.