പുഷ്പാർച്ചനയും തൃമധുരവും [കൊമ്പൻ] 582

“ങ്ങും ങ്ങുംങ്‌ഹും…” മകന്റെ കരുത്തിൽ അമ്പരന്നു നിക്കുന്ന അവളോട് സിദ്ധു ചെവിയിൽ. “എന്തിനാ കരഞ്ഞേ?! കരഞ്ഞാലിതുപോലെ കടി കിട്ടും ഹഹ!!” കൊഞ്ചിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവനമ്മയെ വിട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ താഴേക്ക് ഇറങ്ങിയോടി. അർച്ചന കിളിപോയപോലെ അവനെ തന്നെ നോക്കി. ഇരുട്ട് ഭൂമിയെ മൂടുന്ന നേരം അവളുടെ നാണം ആരും കണ്ടുമില്ല. ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കിയ ശേഷം അർച്ചനയും താഴെയിറങ്ങി.

രാത്രി പണിയെല്ലാം തീർത്തു കുളിക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലായിരുന്നു അർച്ചന. തോർത്തും എടുത്തു ബാത്‌റൂമിൽ കേറിയതും സോപ്പ് തീർന്നതവളോർത്തു. സിദ്ധു കുറച്ചു മുൻപ് പോയി വാങ്ങിയിട്ട് വന്നിട്ട് അവന്റെ റൂമിൽ തന്നെ വച്ചിരുന്നത് എടുക്കാൻ അവൾ ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നുമിറങ്ങി. ബെഡിലേക്ക് നോക്കിയ അവൾ കാണുന്നത്, മോഹനേട്ടൻ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു ആർക്കും കേൾക്കാത്ത പോലെ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ ഏതോ ഒരുത്തിയുമായി ഫോണിൽ സംസാരിക്കുന്നതാണ്. സംസാരിക്കുക അല്ലാ കൊഞ്ചുകയാണ്. പക്ഷെ മുൻപത്തെ പോലെ അവൾക്കത് തെല്ലും വിഷമം ഉണ്ടാക്കിയില്ല, ശ്വാസം നീട്ടി വിട്ടുകൊണ്ട് അവൾ അതെല്ലാം തന്റെ മനസിനെ ബാധിക്കില്ല എന്ന പ്രതിജ്ഞ എടുത്തിരുന്നതോര്‍ത്തു. അതിനു കാരണക്കാരനായ തന്റെ കാമുകന്റെ മുഖമായിരുന്നു അവളുടെ മനസ്സിൽ ആ നിമിഷം തെളിഞ്ഞത്. അവജ്ഞയോടെ അയാളെ നോക്കി, അവൾ സിദ്ധുവിന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ഇത്ര വേഗം അവനുറങ്ങിയോ, അവന്റെ മുറിയിൽ വെളിച്ചമൊന്നും കണ്ടില്ല. മുറിയിലേക്ക് കടന്ന അർച്ചനയെ ഇരുട്ടിൽ നിന്നുകൊണ്ട് സിദ്ധു വാരിയെടുത്തു. അർച്ചനയ്ക്ക് അറിയാമായിരുന്നു അത് തന്റെ സീമന്ത പുത്രൻ തന്നെയാണെന്ന്. അവളൊന്നു പേടിച്ചപോലെ തന്റെ സിദ്ധുവിനെ നോക്കുന്ന നേരം, അവളുടെ ദേഹത്തൂടെ അവന്റെ വിരലുകൾ ഓടി നടന്നതും അവളെ കോരിത്തരിപ്പിച്ചു.

ചുണ്ടു വിടർത്തി അടുത്തതെന്താകുമെന്നറിയാനായി അവളുടെയുള്ളു പിടഞ്ഞതും, അവളോട് ഒരുവാക്ക് പോലും ചോദിക്കാതെ അവന്റെ ചുണ്ടു അവളുടെ ചുണ്ടിലമർന്നു. അവളുടെ ഇരുകൈകളും അവനെ പുണർന്ന നേരം അവളെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് തന്റെ അമ്മ പെണ്ണിനെ പൊക്കിയെടുത്തു. അവന്റെ കരുത്തുറ്റ ദേഹത്തേക്ക് ചാരി നിന്നുകൊണ്ട് അവന്റെ ചുണ്ടുകളെ കടിചീമ്പാനായി താഴേക്ക് താഴ്ത്തിയതും, അമ്മയുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു പുരുഷന് വേണ്ടി എത്രമേൽ കൊതിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന സത്യമവാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

അവളുടെ തോളിൽ ഇട്ടിരുന്ന ടവൽ നിലത്തൂർന്നത് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.