രാത്രി വിരിയുന്ന പൂ [മാത്തൻ] 218

ചിരിച്ചു കൊണ്ട്    ജ്യോതി   അല്പം   കടത്തി   പറഞ്ഞു..

എന്തിനാ… അധികം….? ഒന്നര   ആയപ്പോൾ    മോഹൻ     വീട്ടിൽ    എത്തി…

ഓർക്കപ്പുറത്തു    വന്നു കേറിയ    കാന്തനെ    കണ്ടു   വീണ      അമ്പരന്ന്   പോയി…

വീണ    ഉള്ളിൽ   പറഞ്ഞു,

” കൊ.. തി… യ… ൻ..!”

” ഊണ്   ആവുന്നേ  ഉള്ളൂ… ചേട്ടൻ    കഴിച്ചോ…? ”

” ഇല്ല… ”

” ഇനി   പോവണ്ടേ… ഓഫീസിൽ..? ”

” ഓഹ്… ഇന്നിനി   പോകുന്നില്ല..!”

” അയ്യോ… ചേട്ടാ… ഓഫീസിൽ   ഉള്ളവർ.. കളിയാക്കി   ചിരിക്കും…, പോയില്ലെങ്കിൽ… പോയാൽ   ഉണ്ണാൻ   വന്നതാ      എന്ന്   വിചാരിച്ചോളും… ”

” തിരിച്ചു  ഇനി   ചെന്നാൽ…. അവർ     അക്ഷരം      മാറ്റി         ഇട്ടേ    ചിന്തിക്കു… ”

കിച്ചണിൽ   ജോലിയിൽ   ഏർപെട്ടിരുന്ന     വീണയുടെ    പിന്നിൽ     ചേർന്ന്   നിന്ന്,     മുലകളിൽ     നൈസ്   ആയി   തഴുകി,     മോഹൻ         അംഗനവാടി   പിള്ളേരെ   പോലെ     ചിണുങ്ങി..

” ഇതെന്തു… കൊതിയാ…? ”

വശം    തിരിഞ്ഞു,     മോഹന്    അഭിമുഖമായി      നിന്ന്     വീണ    ഇടക്കാല    ആശ്വാസം   പോലെ,   ഒരു    ചുംബനം   കൊടുത്തു  ,        ഒഴിയാൻ    നോക്കി…

കുതറി     മാറാൻ   നോക്കിയ     വീണയെ    അന്നേരം    മോഹൻ   പൂണ്ടടക്കം      ചേർത്ത്   പിടിച്ചു..

” ഹോ… എനിക്ക്   പണി ഉണ്ട്,  ചേട്ടാ… കരിയും… എല്ലാം…!”

തല്ക്കാലം   വിടുതലിനു    ശ്രമിച്ച   വീണയെ   , ഒന്നുടെ   മോഹൻ    ചേർത്ത്   പിടിച്ചു…

മോഹന്റെ    അരയിൽ     ശരിക്കും              പാറ    പോലെ   രൂപം   പ്രാപിച്ചത്     വീണ     അനുഭവിച്ചു    അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

The Author

2 Comments

Add a Comment
  1. കൊള്ളാം തുടരുക ?

  2. എന്തൊരു ഭംഗി ആണ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *