രാത്രി വിരിയുന്ന പൂ [മാത്തൻ] 219

” വെറുതെയല്ല,  കള്ളൻ   ഇരിപ്പ്   ഉറയ്ക്കാതെ    ഓടി   വന്നത്… കൊതിയൻ…!”

ഉള്ളാലെ    പറഞ്ഞു,   വീണ    ഊറി   ചിരിച്ചു…

മോചനം   അകലെ   ആണെന്ന്,  വീണ    തിരിച്ചറിഞ്ഞു….

വീണയുടെ     ചുണ്ടിലും   കവിളിലും    കാതിലും    കഴുത്തിലും…       എന്ന്  വേണ്ട… ഭ്രാന്ത്  പിടിച്ച  പോലെ… മോഹൻ   നക്കി   തോർത്തി…

” ആകെ.. വിയർപ്പും   കരിയുമാ,  മോഹനേട്ടാ… ”

” വിട്ട്  കളയല്ലേ.. ”                                എന്നാണ്   മോഹമെങ്കിലും,    അത്   മറച്ചു  വച്ച്,    വീണ    കൊഞ്ചി…

മോഹൻ    വീണയുടെ      പിൻ കഴുത്തിന്റെ   നഗ്നതയിൽ      നാവിഴച്ചു…

വീണയുടെ    ദൗർബല്യം    മനസ്സിലാക്കി,     മോഹൻ     പ്രവർത്തിച്ചു   തുടങ്ങിയപ്പോൾ,        വീണയും     മുഖ്യ ധാരയിൽ     വീണു  കഴിഞ്ഞിരുന്നു…

” എല്ലാം   കരിയും…!”

വീണ    പരിഭവിച്ചു

” കരിയ്ക്കണ്ട..  ഓഫ്‌  ചെയ്തേക്ക്.. ”

” പട്ടിണി   ആവും… ഉച്ചയ്ക്ക്.. ”

” എന്റെത്   നമുക്ക്   രണ്ടു പേർക്ക്   കഴിക്കാം….!”

വീണയുടെ    കഴുത്തിൽ     ഉമ്മ  വച്ചു കൊണ്ട്,     മോഹൻ     പ്രശ്നം  ഒത്തു തീർത്തു…

” എങ്കിൽ… ഞാൻ   ഗ്യാസ്   ഓഫ്‌  ചെയ്യട്ടെ.. ”

തിരിഞ്ഞു   നിന്ന്   വീണ    ഗ്യാസ്   ഓഫ്  ചെയ്തതും,    വീണയെ     വാരി         എടുത്തു കൊണ്ട്    മോഹൻ    ബെഡ്‌റൂമിൽ   പോയതും   ഒരുമിച്ചായിരുന്നു…

” ആർത്തിയാ… എന്റെ    ഈ  കള്ളന്… വന്നിട്ട്   ഉടുപ്പ്   പോലും   മാറീല്ല…!”

കൊഞ്ചിച്ചു,    മോഹന്റെ   നെഞ്ചിൽ     ഇടിച്ചു,   വീണ     കൊഞ്ചി   കുഴഞ്ഞു…

” അപ്പടി     വിയർപ്പും   കരിയുമാ    മേല്… കൊതിയൻ     ഡ്രെസ്   മാറുമ്പോഴേക്ക്      ഞാൻ   മേല്   കഴുകി    ഇങ്ങ്    എത്തിയേക്കാം… “

The Author

2 Comments

Add a Comment
  1. കൊള്ളാം തുടരുക ?

  2. എന്തൊരു ഭംഗി ആണ്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *