ആരെയോ കാത്തിരിക്കുന്നത് പോലെ!
“നീയെന്താ അവിടെയും ഇവിടെയും ഒക്കെ നോക്കുന്നെ?”
അയാൾ ചോദിച്ചു.
ആകാശിന്റെ കണ്ണുകളും വായും പൂർണ്ണ വൃത്താകാരമായി.
അയാൾക്ക് തന്റെ രക്തമുറയുന്നത് പോലെ തോന്നി.
ഏകാന്തമായ ഈ സ്ഥലത്തുള്ള വീട്.
പ്രകാശം കുറഞ്ഞ ചുറ്റുപാടുകൾ.
ഇരുട്ടാണ് കൂടുതൽ.
അങ്ങനെയുള്ള ഈ വീട് ഒരു പ്രേതഗൃഹമാണോ?
“നിന്നോടാ ചോദിച്ചേ..നീയെവിടെ എന്ത് കാണുകയാ?”
സുമേഷ് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“അത്…!”
ഭയന്ന് വിറച്ച് ആകാശ് സ്റ്റെയറിന്റെ മുകളിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി.
“അതോ? എന്ത് ‘അത്’?”
വർഷ നിഴലുകളിൽ നിന്നും എഴുന്നേൽക്കുന്നത് ആകാശ് കണ്ടു.
“നിന്നോടാ ഞാൻ ചോദിച്ചേ! അവിടെ നോക്കി നീയിങ്ങനെ വാ പൊളിക്കുന്നത് എന്തിനാ?”
നിഴലുകളും വെളിച്ചവും ഇഴപിരിഞ്ഞ സ്റ്റെയർ കേസിലൂടെ വർഷ ഇറങ്ങിവരുന്നത് ശ്വാസമടക്കിപ്പിടിച്ച് ആകാശ് നോക്കി.
അനുനിമിഷം ഭയംകൊണ്ട് കൂടുതൽ കൂടുതൽ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി അയാൾ.
“എന്റെ വീടിന്റെ അകത്ത് എന്തിനാ കയറിവന്നത് എന്ന്?”
സുമേഷ് കോപം കൊണ്ടലറി.
“അത് ….അത്!!”
സ്റ്റെയർ കേസിറങ്ങി അവരെ സമീപിക്കുന്ന വർഷയുടെ നേരെ അയാൾ വിരൽ ചൂണ്ടി.
സുമേഷും ആകാശ് നോക്കുന്നിടത്തേക്ക് കണ്ണുകളയച്ചു.
“ഏത്? എവിടെ? എന്ത്? എങ്ങോട്ടാ നീ നോക്കുന്നെ? ആരെയാ നീ നോക്കുന്നെ?”
“അത് ! അത് !!”
സാവധാനം തങ്ങളെ സമീപിക്കുന്ന വർഷയുടെ നേർക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി വിറയ്ക്കുന്ന ശബ്ദത്തോടെ, ഭയപരവശനായി ആകാശ് പറഞ്ഞു.
സുമേഷ് ചുറ്റും നോക്കി.
“എന്ത്? എവിടെ? ആര്?”
ചുറ്റും നോക്കി അയാൾ ചോദിച്ചു.
“അത് …അ …ത് ..”
