രാത്രിയിലെ വിരുന്ന് [അക്കാമ്മ] 254

ഡ്രൈവറും എസ് ഐ സാറും പറഞ്ഞു.

“എടാ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുന്നു, നിങ്ങൾ വരുന്നുണ്ടോ?”

ഞാൻ അപർണ്ണയെ താങ്ങിയെടുത്തുകൊണ്ട് അവളെ ബ്ലൗസും അടിപാവാടയും സാരിയും ധരിപ്പിച്ചു. അവളും അബോധാവസ്‌ഥയിലായിരുന്നു. എന്താ നടന്നത് എന്ന ഭാവത്തിൽ അവളെന്നോട് പെരുമാറി. എനിക്കും ഒന്നും മനസിലായില്ല. ഞാനവളെ കൂടി ജീപ്പിന്റെ പിറകിൽ കയറി. നേരം ഏതാണ്ട് പുലർന്നിരുന്നു. എസ് ഐ സാറും ഡ്രൈവറും കൂടെ ഞങ്ങളുടെ കാർ നിർത്തിയ സ്‌ഥലത്തു കൊണ്ട് ചെന്നപ്പോൾ, ആ ഡ്രൈവർ വണ്ടിയിൽ തന്നെ കിടന്നുറങ്ങുക ആയിരുന്നു. ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും കാറിൽ കയറി. ഡ്രൈവർക്ക് കാര്യം മനസിലായിരുന്നു. അപർണ്ണയെ പോലീസുകാർ മുഴുവനും പുലരും വരെ തിന്നു എന്ന കാര്യം. അയാളുടെ മുഖത്ത് ഒരു നീരസമുണ്ടായിരുന്നു.

കുറെ നേരത്തെ നിശബ്ദത ഭേദിച്ചുകൊണ്ട് അവളെന്നോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. എന്നെ കൊല്ലുമെന്ന് ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ എല്ലാത്തിനും അവൾ സമ്മതിച്ചതാണ് എന്നും പറഞ്ഞു. പൂർണ സമ്മതത്തോടെ അല്ലെങ്കിൽ, അവളെ വെപ്പാട്ടിയാകുമെന്നും എന്നെ കൊന്നു കളയുമെന്നും പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്ക് മറ്റുവഴികളൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ലെന്നും, ഏതൊരു പെണ്ണായിരുന്നെങ്കിലും ഇതേ തീരുമാനം ആയിരിക്കും എന്നവൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ യോജിച്ചു. പിന്നെ എനിക്കും അവളെ രക്ഷിക്കാമായിരുന്നു, ഞാനതിൽ പരാജയപെട്ടവനാണ്, പിന്നെ അവളെ ആ അവസ്‌ഥയിൽ അവളെ കുറ്റം പറയാനും കഴിയില്ല.

ഞാൻ അപർണ്ണയുടെ നെറ്റിയിൽ മുത്തി കൈകോർത്തു പിടിച്ചു. അവൾ എല്ലാം ഇഷ്ടപെടുന്ന പോലെ അഭിനയിച്ചതാണെന്നും മനസുകൊണ്ട് അവൾക്കൊരു മാറ്റവും വന്നിട്ടില്ലെന്നും ശരീരം മാത്രമേ കളങ്കപ്പെട്ടു എന്നും അവൾ കരഞ്ഞു പറഞ്ഞു. ഞാനവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

പരസ്പരം എല്ലാം പറഞ്ഞെങ്കിലും ഒളിഞ്ഞു നോക്കിയ കാര്യം തിരിച്ചവളോട് പറയാൻ എനിക്ക് മനസ് വന്നില്ല. അപർണ്ണ പറഞ്ഞതെല്ലാം ഞാൻ വിശ്വസിച്ചത് കൊണ്ടാവാം ആ വീഡിയോ ക്ലിപ് കാണാൻ ഉള്ള ധൈര്യം എനിക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇനി അവൾ പറഞ്ഞപോലെ അല്ലെങ്കിലോ കാര്യങ്ങൾ?