🖤രാവണത്രേയ🔥 [ മിഖായേൽ] 422

ഇങ്ങനെ ഒന്ന് മനസിൽ കണ്ട് തന്നെയാടാ…അത് കേട്ടതും വൃന്ദ ഗുണ്ടകളിൽ നിന്നും കുതറി മാധവിനടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു…അവരുടെ അലർച്ചയും കരച്ചിലും അവിടമാകെ അലയടിച്ചു… കൈയ്യിലിരുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളെ മുന്നിൽ കണ്ട കറുത്ത രൂപങ്ങൾ അപഹരിച്ചതും വൃന്ദയ്ക്കൊപ്പം മാധവും അലറിക്കരഞ്ഞു….കുട്ടികളുടെ നിലവിളിയും അവിടമാകെ മുഴങ്ങിയതും ചുണ്ടിൽ പടർത്തിയ പുഞ്ചിരിയെ ഒരു കൊലച്ചിരിയാക്കി മാറ്റി വൈദിയുടെ കഠാര മാധവിന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി….കടുത്ത വേദന അലതല്ലിയ വെപ്രാളത്തിൽ അയാളുടെ കരങ്ങൾ വൈദിയുടെ ഷർട്ടിലേക്ക് പിടി മുറുക്കി…ആ പിടി മുറുകുന്നതിന് അനുസരിച്ച് വൈദിയുടെ കൈയ്യിലെ കഠാര ശക്തിയായി ഒന്നുകൂടി മാധവിന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി…. വീണ്ടും വീണ്ടും ആ പ്രഹരം മാധവിൽ വേദനയും അലർച്ചയും ഉളവാക്കി…പിന്നീടത് ചെറിയ മുരൾച്ചകളായി ചുരുങ്ങിയതും കണ്ണുകൾ കൂമ്പിയടഞ്ഞ് മാധവ് നിലം പതിച്ചു… ചുണ്ടിൽ ശേഷിച്ച പുഞ്ചിരിയോടും അടങ്ങാത്ത പകയോടും വൈദി മാധവിനെ കാൽപ്പാദത്തിൽ നിന്നും അല്പം മുന്നോട്ട് ചവിട്ടി മാറ്റി……ജീവനറ്റ ആ ശരീരം അപ്പോഴേക്കും വൈദിയിൽ നിന്നും വിട്ടകന്ന് ദൂരേക്ക് പോയിരുന്നു….വൃന്ദയുടെ അലർച്ചയും, കരച്ചിലും ആ രാത്രിയെ ഉണർത്തി…തന്റെ കൈയ്യിൽ ഭദ്രമായി ഉറങ്ങിയിരുന്ന പൊടിക്കുഞ്ഞിന്റെ ജീവനറ്റ ശരീരം കൂടി കൺമുന്നിൽ ദൃശ്യമായതും അവർ തലതല്ലി കരയാൻ തുടങ്ങി… അതിനെല്ലാം സാക്ഷിയായി പ്രഭയും വൈദിയും പൂവള്ളി മനയിൽ തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു…..

ഒടുവിൽ അവരുടെ മകനെ കൂടി കൊലക്കത്തിക്ക് ഇരയാക്കാൻ തുടങ്ങിയതും വൃന്ദ ഒരുതരം പരിഭ്രാന്തിയോടെ ആഘ്രോഷിക്കാൻ തുടങ്ങി….. കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന കറുത്ത രൂപങ്ങളുടെ കഴുകൻ കണ്ണുകൾ വൃന്ദയുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് പാഞ്ഞതും അതിന്റെ അർത്ഥം മനസിലാക്കിയ പോൽ വൈദി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവർക്ക് മൗനാനുവാദം നല്കി…..
പ്രഭയുടെ കണ്ണുകളിൽ അപ്പോഴും ചെറിയൊരു കുറ്റബോധവും,ദയനീയതയും നിറഞ്ഞിരുന്നു….

വൈദിയുടെ നിർദ്ദേശങ്ങൾക്ക് അനുസൃതമായി ആ രാത്രി കഴുകൻ കണ്ണുകളോടെ നിന്ന ആ കറുത്ത രൂപങ്ങൾ അവളെ വേട്ടയാടി…തന്റെ മകന് മുന്നിൽ പിച്ചി ചീന്തപ്പെട്ട വൃന്ദയെ ഒരു പകയോടെ നോക്കി വൈദിയും, അയാൾക്കൊപ്പം പ്രഭയും പൂവള്ളി മനയ്ക്ക് പടിയിറങ്ങി….മാധവിന്റേയും കുടുംബത്തിന്റേയും ശവശരീരങ്ങൾ ഒരു തെളിവുകളും ശേഷിക്കാതെ മറവ് ചെയ്യണം എന്നൊരു നിർദ്ദേശം കൂടി നല്കിയിട്ടാണ് അവർ ഇരുവരും തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങിയത്…..

വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിലുടനീളം പ്രഭയുടെ മുഖത്ത് പരിഭ്രമം നിഴലിച്ചിരുന്നു…അതിനെ ഒരുതരം പരിഹാസച്ചിരിയോടെ വൈദി സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…പെട്ടന്നാണ് വൈദിയുടെ മൊബൈൽ റിംഗ് ചെയ്തത്…. ഡ്രൈവിംഗ് തുടർന്നു കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ ആ കോള് അറ്റന്റ് ചെയ്തു….

അയാളുടെ മുഖത്തെ ചിരിയിൽ നിന്നും കാര്യം ഏറെക്കുറെ പ്രഭ മനസിലാക്കിയിരുന്നു…. എങ്കിലും കോള് കട്ട് ചെയ്യും വരെ കാര്യം അറിയാനായി അയാൾ കാത്തിരുന്നു….സംസാരമെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് വൈദി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ തന്നെ കോള് കട്ട് ചെയ്ത് വച്ചു…

ആരായിരുന്നു വൈദീ…???

അതോ.. രാഘവേന്ദ്ര…അവരേറ്റ ജോലി ഫിനിഷ്…
നാലെണ്ണത്തിനേം തീർത്തു….ഇനി മറവ് ചെയ്യാൻ അവന്മാരുടേതായ ചില രീതികളുണ്ട് അതനുസരിച്ച് ചെയ്തോളും…