“എന്നാല്‍ നിങ്ങള്‍ പൊയ്ക്കോളൂ, ഞങ്ങള്‍ അകത്തേയ്ക്ക് പോകാം”
പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനു മുന്‍പേ
“അയ്യോ റിയാസേ ഇനിയും നാല് മണിക്കൂര്‍ ഇല്ലേ, ഇപ്പോഴേ പോണോ”
ശരിക്കും ആരേയും കമ്പി ആക്കുന്ന ഒരു കിളി നാദം. അതീ രൂപത്തില്‍ നിന്നാണെന്ന് വിശ്വസിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല.
“സാരമില്ലുമ്മ സാര്‍ നോക്കിക്കൊള്ളും, എയര്‍പോര്‍ട്ട് ഒക്കെ ഒന്ന് നടന്ന് കാണുകയും ചെയ്യാമല്ലോ, അല്ലേ സാറേ?”.
“അതേ പേടിക്കണ്ടാ അവര്‍ പൊക്കോട്ടെ”.
“എന്നാ ശരി മോനേ, അവളോട്‌ പറഞ്ഞേക്ക് ഉമ്മാ അവിടെ ചെന്നാലുടനെ വിളിക്കാം”.
“എന്നാ ശരി സാര്‍, വളരെ ഉപകാരം, അവിടെ എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ ഉപ്പ വരും”
“ഓക്കേ റിയാസ് പേടിക്കേണ്ടാ ഞാന്‍ നോക്കിക്കോളാം”.
പിന്നെയും ഒരു ചെറിയ കുശു കുശുക്കലോക്കെ കഴിഞ്ഞു റിയാസ് പുറത്തേക്ക് പോയി. സ്ത്രീ രൂപം ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലയും താഴ്ത്തി നില്‍ക്കുകയാണ്. കയ്യില്‍ സാമാന്യം വലിയ ഒരു ബാഗും ഉണ്ട്.
“ബാഗ് ചെക്ക്‌ ഇന്‍ ചെയ്തില്ലേ. ഇതും തൂക്കിപ്പിടിച്ച് നടക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടല്ലേ?”
“എന്‍റെ വലിയ ബാഗ് തൂക്കികഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ വെയ്റ്റ് കൂടുതലായിരുന്നു, ഇതും കൂടെ കൊടുത്താല്‍ എക്സെസ്സ് പൈസ കൊടുക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞു അതാ”.
മധുരമാര്‍ന്ന ആ ശബ്ദം പിന്നെയും.
“ബോര്‍ഡിംഗ് പാസ്‌ തന്നേ, എന്നിട്ടെന്‍റെ കൂടെ വാ”
സ്ഥിരമായി യാത്ര ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ട് എയര്‍ലൈന്‍ കൌണ്ടറിലെ എല്ലാവരുമായും നല്ല പരിചയം ഉള്ളത് കൊണ്ട് ആ ബാഗ് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാവില്ല എന്നറിയാമായിരുന്നു.
“ഇതാ”
ഹാന്‍ഡ്‌ ബാഗില്‍ നിന്നും എടുത്ത ബോര്‍ഡിംഗ് പാസ്സ് എന്‍റെ നേരെ നീട്ടി നില്‍ക്കുന്ന സ്ത്രീരൂപം. പര്‍ധയ്ക്കുള്ളില്‍ നിന്നും പുറത്തേയ്ക്ക് നീണ്ട ഇരു നിറമുള്ള മെലിഞ്ഞ കൈ കണ്ടാല്‍ കൂടിയാല്‍ ഒരു 35 വയസ്സേ തോന്നൂ. ബോര്‍ഡിംഗ് പാസ്സ് വാങ്ങി നോക്കി, പേര് റസിയ.
“വയസ്സെത്രയായി”
അതാവശ്യമാണെന്ന രീതിയില്‍ ഞാനൊരു ചോദ്യമെറിഞ്ഞു. ഉടനെ വന്നു മറുപടി “36”
ഞാന്‍ ചെറുതായൊന്നു ഞെട്ടി. അപ്പോള്‍ മകള്‍, ഭര്‍ത്താവ്?. ഏതായാലും അതൊക്കെ പിന്നെ.
പൊട്ടിക്കാളീ + kambi എന്ന കീവേഡ് സെർച്ച് ചെയ്താണ് ഞാൻ ഈ കഥയിലെത്തിയതെന്നു പറഞ്ഞാൽ വിശ്വസിക്കുമോ? ലേശം ബിൽഡ്അപ്പും സാഹിത്യവും ഒക്കെയുള്ള കഥകൾ കണ്ടുപിടിക്കാൻ ഇതുപോലെ ചില കീവേഡ് ട്രിക്കുകൾ ഞാൻ പ്രയോഗിക്കാറുണ്ട്. കിടിലം ഐറ്റം. ഇയാൾ ആകെ രണ്ടു കഥയേ എഴുതിയിട്ടുള്ളൂ എന്നത് വൻ നഷ്ടമായിപ്പോയി.
ഇതിൻ്റെ ബാക്കി ഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് വർഷങ്ങൾ ആയി തുടരുമോ സുഹ്രത്തെ