രേണുകയും മക്കളും [Smitha] 688

“എന്തിനാ മോളെ ആ കൊച്ചിന്‍റെ സൌന്ദര്യം കണ്ടിട്ട് നീയിങ്ങനെ അസൂയപ്പെടുന്നെ? അതിന്‍റെ എന്നാ ആവശ്യമാ നെനക്കുള്ളത്? അവളെക്കാള്‍ എന്തോരം സുന്ദരിയാ എന്‍റെ പൊന്നുമോള്!”

“പിന്നെ! ചുമ്മാ എന്നെ സുഖിപ്പിക്കാന്‍ അങ്ങനെ പറയണ്ട…”

അവളുടെ മുഖത്ത് പെട്ടെന്ന് നേരിയ നിരാശ നിറഞ്ഞു.

“എന്നെക്കാള്‍ നാല് വയസ്സ് ഇളയതാ അവന്‍! എന്നിട്ട് ഈ കുഞ്ഞ് പ്രായത്തില്‍ അവന്‍ സെക്സ് എന്ജോയ്‌ ചെയ്യുന്നു! ഞാനിപ്പഴും….”

മാളവികയ്ക്ക്‌ തുടരാനായില്ല.

“എന്തിനാ മോളെ നീ തെരക്ക് കൂട്ടുന്നെ?”

രേണുക മകളുടെ തോളില്‍ പിടിച്ചു.

“ടൈം ആകുമ്പോള്‍ എന്‍റെ മോള്‍ക്ക് ഏറ്റവും സുന്ദരന്‍, രാജകുമാരന്‍ തന്നെ വരില്ലേ?”

“രാജകുമാരന്‍ ഒന്നും വരണ്ട!”

അവള്‍ മുഖത്തെ അതൃപ്തി മാറ്റാതെ പറഞ്ഞു.

“വല്ല വിറക് വെട്ടുകാരനോ! തടിപ്പണിക്കാരനോ ചുമട് എടുക്കുന്നയാളോ ഒന്ന് വന്നാ മതിയാരുന്നു…കണ്ട്രോള്‍ ചെയ്ത് മടുത്തു അമ്മെ!”

“ചുമ്മാ വട്ട് പറയാതെ!”

രേണുക മകളുടെ തോളില്‍ പതിയെ അടിച്ചു.

“വേറെ ആരുടെ പിന്നാലെയാടീ കോളേജിലും ഈ നാട്ടിലും ആമ്പിള്ളേര് ഇങ്ങനെ പ്രാന്ത് എടുത്ത് നടക്കുന്നെ! എത്ര എണ്ണമാ നിന്‍റെ പിന്നാലെ! എന്നിട്ടും നീ പറയുവാ! ഞാന്‍ സുന്ദരിയല്ല! ആരും വരില്ല എന്നൊക്കെ!”

മാളവികയുടെ മുഖം അപ്പോള്‍ പ്രകാശിച്ചു.

“എന്നാലും അകത്ത് രണ്ടാളും കെട്ടിമറിയുവാ എന്ന് സമ്മതിച്ചു തരാന്‍ അമ്മയ്ക്ക് പറ്റത്തില്ല അല്ലെ?”

“സമ്മതിച്ചു തരില്ല!”

രേണുക ദൃഡ സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു.

“ദേ പെണ്ണെ നിന്‍റെ ലാങ്ങുവേജ് ഈയിടെയായി എന്നുവെച്ചാ നീ ഹോസ്റ്റലില്‍ നിക്കാന്‍ തൊടങ്ങിയേപ്പിന്നെ, മഹാ വഷളാ കേട്ടോ!”

“ഞാന്‍ അവരുടെ മുറീല്‍ പോയി നോക്കാന്‍ പോകുവാ!”

“എന്‍റെ കയ്യീന്ന് മേടിക്കും നീ!”

രേണുക വീണ്ടും കൈ ഉയര്‍ത്തി.

മാളവിക അപ്പോള്‍ എന്തോ ഓര്‍ത്ത് ചിരിച്ചു.

“എന്നാ?”

അത് കണ്ട് രേണുക ചോദിച്ചു.

“അമ്മ അമ്മേടെ പുന്നാര മോന്‍ വിനായകന്‍ ഇത്രേം നിഷ്ക്കളങ്കന്‍ ആണെന്ന് അത്ര ഒറപ്പിച്ച് ദൃഡമായി അങ്ങനെ ഇപ്പഴും വിശ്വസിക്കുവാണേല്‍ ഞാനിനി അത് ഒളിപ്പിച്ചു വെക്കുന്നില്ല…”

മാളവിക അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭമായി അമ്മയെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്നാ ഒളിപ്പിക്കുന്നില്ല എന്ന്? എന്നതാ നീ ഉദ്ദേശിച്ചേ?”

“കാതറിന്‍റെ ഫ്രണ്ട് ലിസി എന്നോട് ഇന്നലെ പറഞ്ഞു…”