രേണുകയും മക്കളും [Smitha] 688

“വിനുക്കുട്ടന്‍ ഏറ്റപ്പം സാധനം എന്‍റെ കയ്യില്‍ ആരുന്നു…”

അപ്പോഴും രേണുക ചിരിച്ചു.

“എനിക്ക് വിങ്ങി തരിക്കുവാ അമ്മെ..ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട്…”

കവകള്‍ വിടര്‍ത്തി പൂര്‍ത്തടം തൊട്ടു കാണിച്ച് മാളവിക പറഞ്ഞു.

“എന്‍റെ പൊന്നൂസേ….”

അടുത്തിരുന്ന മകളെ രേണുക അമര്‍ത്തി പുണര്‍ന്നു.

തടാകത്തിലേക്ക് കാറ്റിറങ്ങി ഓളങ്ങളെ ഇളക്കി. അവര്‍ക്ക് മുകളില്‍ മരച്ചില്ലകള്‍ കാറ്റിന്റെ താഡനത്തില്‍ ഉരഞ്ഞുപൊങ്ങി.

“ഇതെന്നാ രണ്ട് പെണ്ണുങ്ങളും തുണീം കോണാനും ഒന്നും ഇല്ലാതെ?”

പിമ്പില്‍ നിന്ന് വിനായകന്‍റെ ശബ്ദം കേട്ട് രേണുകയും മാളവികയും ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

“വിനു!” മാളവിക ഭയന്ന് ഒച്ചയിട്ടു. അവരിരുവരും മുലകളും പൂര്‍ത്തടവും കൈകൊണ്ട് മറച്ചുപിടിച്ചു.

“നിന്‍റെ അസൈന്‍മെന്‍റ് ഇത്ര വേഗം കഴിഞ്ഞോ?”

രേണുക ചോദിച്ചു.

“കൊറേ എഴുതീപ്പം ബോറടിച്ചു അമ്മെ…”

കഴിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങളത്രയും അവരുടെ അതീവ സുന്ദരമായ നഗ്ന ശരീരങ്ങള്‍ ജനാലയിലൂടെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കി രസിക്കുകയായിരുന്നു എന്ന സത്യം മറച്ചു വെച്ച് വിനായകന്‍ പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങള് രണ്ടും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഒരു രസോം ഇല്ല..അതാ ഞാന്‍ പാഞ്ഞിങ്ങു വന്നെ!”

അത് പറഞ്ഞ് അവന്‍ രേണുകയുടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു.

“നോക്കരുത് പന്നീ…”

വിനായകന്റെ കണ്ണുകള്‍ തന്‍റെ ശരീരം സ്പര്‍ശിച്ചപ്പോള്‍ മാളവിക കൈകള്‍കൊണ്ട് ഒന്നുകൂടി മുലകളും പൂര്‍ത്തടവും അമര്‍ത്തി മറച്ചു പിടിച്ചുക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അതിനെന്നാ ചേച്ചീ…”

അവന്‍ ചിരിച്ചു.

“എന്നാ ഭംഗിയാ നിന്നെ ഈ കോലത്തില്‍ കാണാന്‍! സൂപ്പര്‍ മോഡല്‍ പോലെ..ഓ! എന്തൊരു അഴകാടീ…! അമ്മയെപ്പോലെ തന്നെ മോളും…”

“ചെറുക്കാ, മിണ്ടാതിരി…” വിനായകന്റെ പ്രശംസയില്‍ മനം കുളിര്‍ത്ത് പുഞ്ചിരിച്ചെങ്കിലും മുഖത്ത് ഗൌരവം വരുത്തി രേണുക പറഞ്ഞു.

“നേര് പറഞ്ഞതാ അമ്മെ…”

ഇരുവരേയും ചൂഴ്ന്ന് നോക്കിക്കൊണ്ട് വിനായകന്‍ പറഞ്ഞു.

“അമ്മ ചേച്ചീടെ അമ്മയാന്ന് ആര് പറയും? ചേച്ചീടെ ചേച്ചിയാന്നേ പറയൂ…”

“പോടാ ഒന്ന്!” ഉള്ളില്‍ പതഞ്ഞു നുരഞ്ഞ സന്തോഷം വീണ്ടും മറച്ച് വെച്ച് രേണുക പറഞ്ഞു.

വിനായകന്‍ അട്ഭുതപ്പെട്ടത് മറ്റൊരു കാര്യത്തിലാണ്. രേണുകയുടെ മുലകള്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ അവളുടെ കൈയുടെ മറയില്ല. മുഴുത്ത കൊഴുത്ത് വെളുത്ത മുലകള്‍ ഇപ്പോള്‍ ഇളം വെയിലില്‍ കല്ലിച്ച് തുറിച്ച് തന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ക്ക് മുമ്പില്‍…ഹോ…!