രേണുകയും മക്കളും [Smitha] 779

വിനായകന്‍ അവരോടു ചോദിച്ചു. അത് പറഞ്ഞ് അവന്‍ താന്‍ ഇട്ടിരുന്ന ഷോട്ട്സ് അവരുടെ മുമ്പില്‍ വെച്ച് താഴേക്ക് ഊരി.

“എന്നാ വിനു നീയീ ചെയ്യുന്നേ?”

അവന്‍റെ അരയിലേക്ക് നോക്കി മാളവിക ചോദിച്ചു. പൂര്‍ണ്ണമായും ഉദ്ധരിച്ച് പൊങ്ങി നില്‍ക്കാന്‍ വെമ്പി നില്‍ക്കുന്ന, ഏകദേശം പകുതിയോളം ഉയര്‍ന്ന, കുണ്ണയിലേക്ക് നോക്കി മാളവിക ചോദിച്ചു.

“പറ്റിയ ടീമാ എന്നോട് ചോദിക്കുന്നെ!”

അവരുടെ മുലകളിലേക്ക് മാറി മാറി നോക്കി വിനായകന്‍ ചിരിച്ചു. പൂര്‍ണ്ണമായി ഉദ്ധരിച്ച് കുത്തിഎഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ പോകുന്നതിനു മുമ്പ്, ഉച്ചത്തില്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍ തടാകത്തിലേ തിരകള്‍ക്ക് നേരെ ഓടി.

“ഇവനെ കൊണ്ട് തോറ്റു!”

പുഞ്ചിരിയോടെ മാളവിക അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.

“അതെവിടെ ചെന്ന്‍ നിക്കുമോ എന്തോ! അത്രേം മുഴുത്ത് നീണ്ട്…!”

“അവന്‍റെ അച്ഛന് പോലുമുണ്ടായിരുന്നില്ല അത്രയും മുഴുപ്പ്…”

അറിയാതെയെങ്കിലും രേണുക അത് പറഞ്ഞത് മാളവിക കേള്‍ക്കുന്നില്ല എന്ന് കരുതിയാണ്.

എന്നാല്‍ മാളവിക അത് കേട്ടിരുന്നു.

കേട്ട നിമിഷം അവളുടെ കൈവിരല്‍ അറിയാതെ പൂര്‍ത്തടത്തിലൂടെ ഉരഞ്ഞു നീങ്ങി നനഞ്ഞ് കുഴഞ്ഞ പിളര്‍പ്പിലേക്ക് ഇറങ്ങിയിരുന്നു. അത് രേണുക കണ്ടില്ല എന്ന് അവള്‍ കരുതി. എന്നാല്‍ രേണുക അത് കണ്ടിരുന്നു.

*********************************************

“അമ്മെ, നമ്മള് കൊണ്ടുവന്ന വൈന്‍ എവിടെ?”

അടുക്കളയില്‍ ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്ന് മാളവിക ചോദിച്ചു. രാത്രി അപ്പോള്‍ ഏഴ് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. രേണുക ആപ്പിള്‍ സ്ലൈസ് ആക്കിക്കഴിഞ്ഞതിന് ശേഷം മാതളപ്പഴങ്ങള്‍ പീല്‍ ചെയ്ത് പഴങ്ങള്‍ അടര്‍ത്തി പ്ലേറ്റില്‍ വെയ്ക്കുകയായിരുന്നു.

“ഞാന്‍ അക്കാര്യം മറന്നു പോയി മോളൂ…”

ദയനീയ സ്വരത്തില്‍ രേണുക പറഞ്ഞു.

“ഫ്രിഡ്ജിലല്ല വൈനിരിക്കുന്നെ…ആ നീല ഡ്രമ്മില്ലേ. അതിനകത്ത് ഇറക്കി വെച്ചിരിക്ക്യാ വൈന്‍ ഭരണി…”

മാളവിക പെട്ടെന്ന് മൂലയില്‍ വെച്ചിരുന്ന ഡ്രം തുറന്ന് അതില്‍ വെച്ചിരുന്ന ഭരണി എടുത്ത് പൊക്കി.

“സൂക്ഷിച്ച്, നിലത്തിട്ടു പൊട്ടിച്ചേക്കരുത്,”

രേണുക ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അമ്മെ, ഇന്ന് എനിക്കും വൈന്‍ വേണം…”

അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്ന് വിനായകനും പറഞ്ഞു.

“ഇന്നാള് വേണോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പം നീയല്ലേ വേണ്ട, സ്മോക്കിംഗ് ആന്‍ഡ്‌ ഡ്രിങ്കിങ്ങ് ആര്‍ നാസ്റ്റി ഹാബിറ്റ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് ഒരു ലോഡ് പുച്ഛം ഞങ്ങള്‍ക്ക് നേരെ വാരി വിതറിയത്?”