സംസാര [NJG] 144

‘”എന്തായാലും എങ്ങനായാലും പ്രശ്‌നമില്ല, ദയവായി പോകുക. ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്ന് ആരോടും പറയരുത്, ദയവായി എന്നെ വെറുതെ വിടൂ. പ്ളീസ് ‘”

അവൾക്ക് വല്ലാത്ത ആശ്വാസം തോന്നി. അവളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, അവന്റെ ശബ്ദം കേട്ടിട്ട് യുഗങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ പോലെയായിരുന്നു.

‘”ഒരിക്കലുമില്ല , ഞാൻ ചെയ്യില്ല.നിന്നെ കാണാതായതിന് ശേഷം ഇതിനകം ഒരാഴ്ചയായിരിക്കുന്നു .ഐ ആം സൊ ഗ്ലാഡ് ഐ ഫൗണ്ട് യു . ‘

അവൾ ഒരു ദീർഖ നിശ്വാസം എടുത്തിട്ട് തുടർന്നു

” നീയെന്താ ഇവിടെ ചെയ്യുന്നേ ? ദയവായി വാതിൽ തുറക്കുക, പ്ളീസ് ഐ ബെഗ് യു നമുക്ക് വീട്ടിൽ പോകാം. “‘

‘”ജസ്റ്റ് ഗോ !'” അവൻ അലറി ..

സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെ, വിഷാദംനിറഞ്ഞ അവന്ടെ മാനസികാവസ്ഥ ദിഷ ശ്രദ്ധിച്ചു.

“‘ഒരിക്കലും ഇല്ല , ഇല്ല!'”

അവൾ നിരന്തരം പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു .

“‘വാതിൽ തുറക്കൂ, അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഇരിക്കും. ഇനി എന്ത് വന്നാലും ‘”

ഒരു നീണ്ട നിശബ്ദതയ്ക്ക് ശേഷം അയാൾ ഒടുവിൽ വാതിൽ തുറന്നു.
അവളുടെ നനഞ്ഞ കണ്ണുകൾ എല്ലാം വ്യക്തമാക്കി . ഏകദേശം ഒരു മാസത്തിന് ശേഷമാണ് അവൾ അവനെ കാണുന്നത്. അവൾ ദൈവങ്ങൾക്ക് മനസ്സാൽ nanni പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവനെ മുറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..

അവൾ ചുറ്റും നോക്കി. കഴിഞ്ഞ ഒരാഴ്ചക്കാലത്തെ മുഴുവൻ പ്രവർത്തിയും വിളിച്ചോതുന്ന രീതിയിൽ മുറി അലങ്കോലപ്പെട്ടു കിടന്നിരുന്നു .                                      മുഴുവൻ സമയവും അവൻ മുറിയിൽ പൂട്ടിയിട്ടിരുന്ഉ , ഒഴിവാക്കാൻ പറ്റാത്ത കാരണങ്ങളാൽ മാത്രം പുറത്തുപോയി.                                                                                              അവന്ടെ പ്രശസ്തി കണക്കിലെടുക്കുമ്പോൾ, അവൻ എല്ലാരോടു വളരെ സോഷ്യൽ ആയിരുന്നു , പക്ഷേ ഇപ്പോൾ വളരെ വിചിത്രമായി പെരുമാറുന്നു.
അവൾ അവനെ നോക്കി. അവന്റെ അസ്വസ്ഥത ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടു. എന്തോ ശരിയില്ല.
അവൾ കരുതലോടെ ചോദിച്ചു.

“‘എന്താണ്ശിവ് ? എന്തിനു നീ എന്നോട് ഇത് ചെയ്യുന്നു? പ്ളീസ് എന്നോട് പറയൂ.'”

ക്ഷീ ണിതവും ഉറക്കമില്ലാത്തതുമായ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് അവൾ ഉറ്റു നോക്കി,

“‘ഇത് പരിഹരിക്കാൻ ഞാൻ നിന്നെ സഹായിക്കാം ഐ പ്രോമിസ് . ദയവായി, ഞാൻ നിന്ടെ കാലുപിടിക്കാം “‘

അത് അവനെ വളരെ ദു .ഖത്തിലാഴ്ത്തി. അവളുടെ ഹൃദയും തുളച്ചുകയറുന്ന വേദന അയാൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. അത് അവളുടെ തെറ്റല്ല. എല്ലാവരും അവനെ തിരയുകയായിരുന്നു. അവളും…