സാലി ഭാഗം 9 830

അന്നാമയുടെ പറച്ചില്‍ എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു. ഞാന്‍ എന്നിലുണ്ടായ ഭയം പുരത്തുകാണിച്ചില്ല. അമ്മയും ആയുള്ള ബന്ധം സത്യം ആണ് എന്ന് എനിക്കറിയാം. അമ്മ ഇപ്പഴും ചെറുപ്പം ആണ്. എന്നാല്‍ അവരുടെ ബന്ധം എങ്ങനെ ഇവളുടെ അമ്മ അറിഞ്ഞു? എന്‍റെ ദൈവമേ നാളെ പുകിലൊന്നും ഉണ്ടാകാതിരുന്നാല്‍ മതി. അത് എന്തക്കിലും ആകട്ട്. ഇപ്പോള്‍ എനിക്ക് എന്‍റെ ഒഴുക്കുനിള്‍ക്കണേല്‍ വിരലിടുകയോ മറ്റെന്തക്കിലും ചെയ്യുകയോ വേണം. ഇരുട്ടുന്നതിനു മുന്‍പുതന്നെ അമ്പഴത്തിന്റെ കാ പറിക്കണം. എന്‍റെ വീട്ടിലൊട്ടു കേറുന്നതിനു മുന്‍പാണ്‌ ഇവരുടെ അമ്പഴം നില്‍ക്കുന്നത്. നിറയെ കായും ഉണ്ട്. ഈ ഐഡിയ നേരത്തെ അറിഞ്ഞിരുന്നെല്‍ ആശ്വാസം ആയേനെ. ഞാന്‍ അന്നയോടു യാത്ര പറഞ്ഞു നേരെ അമ്പഴചുവട്ടില്‍ എത്തി രണ്ടു മൂന്നു പച്ചക്കായ പറിച്ചു. അടുത്തുള്ള ഇവരുടെ കപ്പ കാലയില്‍ കയറി കുത്തിയിരുന്നു. ഒരു കായ ഞാന്‍ പൂറ്റില്‍ തെള്ളികയറ്റി. മറ്റൊന്ന് കന്തിനു മുന്നില്‍ ഷട്ടിക്കുള്ളില്‍വച്ചു. പാവാടയും നേരെആക്കി വെട്ടിലോട്ടു പോയി. നടക്കുമ്പോള്‍ പൂറ്റില്‍ ഒരുതരം ഇളക്കം എന്നെ വീണ്ടും കാമവതിയാക്കി. ഇപ്പോള്‍ നിര്‍ത്താതെ ഓടാന്‍ തന്നെയാണ് തോന്നുന്നത്. അത്രയ്ക്കുണ്ട് അത് തരുന്ന സുഖം. ഇനിയും എന്നും അമ്പഴം കയ്യില്‍ കരുതണം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു. അമ്മ വരുന്നവരെ ഞാന്‍ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങട്ടും വീട്ടില് നടന്നു ഞാന്‍ എന്‍റെ കടിമാറ്റി.

അമ്മ വന്നപ്പോള്‍ 7 മണിയായി. എന്റെകൈയ്യില്‍ കുറച്ചു കാശു തന്നു. നാളെ പോസ്ടോഫ്ഫിസില്‍ കൊണ്ടുചെന്നു ഇടണം എന്ന് പറഞ്ഞു. അമ്മയുടെ കയ്യില്‍ 5000 രൂപയുണ്ടായിരുന്നു. അത് എന്നെ ഏല്‍പ്പിച്ചു കുളിക്കാന്‍ പോയി. പിറ്റേന്ന് ഞങ്ങള്‍ ഒന്നിച്ചാണ് ഇറങ്ങിയത്. നേരെ പോസ്ടോഫ്ഫിസില്‍ വന്നു കാശ് അവിടെ അടച്ചു. മില്ലിന്റെ അടുത്തുവന്നപ്പോള്‍ ഒരു ജീപ്പില്‍ കുറെ സാറുമ്മാര്‍ ഞങ്ങളെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി കടന്നുപോയി. അപ്പോള്‍ അമ്മ എന്തോ പിറുപിറുത്തു.

ശാന്ത: എന്താ അമ്മെ? ആരാ അവര്‍.

അമ്മ. അയ്യോ ഒന്നും പറയണ്ട. താഴെകടവില്‍ പാലം പണി തുടഞ്ഞി. അവിടെ പണിയുന്ന സാറുംമാരാ. ഇവിടാ താമസിക്കുന്നെ. ഇന്നലെ ഞാന്‍ അവര്‍ക്കുള്ള ആഹാരം ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്തു. മുതലാളി പറഞ്ഞിട്ടാ ചെയ്തെ. പന്നമ്മാര്‍ ഒന്നും തന്നില്ല. ഇനി എന്‍റെ പട്ടിപോകും. കുറഞ്ഞത്‌ ഒരു 200 രൂപയെക്കിലും തരണ്ടേ. രണ്ടു കോഴിയും എല്ലാം വൃത്തിയാക്കി കറിവെച്ചു. എന്നാല്‍ അതിനില്‍ന്നു കുറച്ചു നീ വീട്ടില്‍ കൊണ്ടുപോ എന്ന് പറഞ്ഞോ. ഞാനും പിള്ളേരും ഇവര് തന്നില്ലേലും പട്ടിണി കിടക്കില്ല. ഞാന്‍ ഉള്ളകാലം. ഭൂ…. പന്നംമാര്‍.

അമ്മ കാലത്തെ കലിപ്പിലാണ്‌. ഞാനും അമ്മയും രണ്ടായി പിരിഞ്ഞു പണിക്ക് പോയി. അമ്മ റോഡില്‍നിന്നും തിരിഞ്ഞു കണ്ടത്തിന്‍ വരമ്പിലൂടെ കളത്തിലോട്ടു പോയി. ആ കാഴ്ച ഞാന്‍ നോക്കിനിന്നു.