സാംസൻ 4 [Cyril] 992

പക്ഷേ എന്നിട്ടും അവള്‍ക്ക് സുഖകരമായി കിടക്കാനായില്ല. എനിക്ക് പെട്ടന്ന് അവളോട് അലിവ് തോന്നിയത് കൊണ്ട്‌ ഞാനും ചെരിഞ്ഞ് കിടന്ന് അവള്‍ക്ക് നന്നായി കിടക്കകളുള്ള സ്ഥലം കൊടുത്തു.

സാന്ദ്ര നല്ലതുപോലെ കേറി കിടന്നെങ്കിലും എന്റെ ദേഹത്ത് നിന്നും അവള്‍ കൈ എടുത്ത് മാറ്റിയില്ല…. പോരാത്തതിന് അവൾ മുകളിലേക്ക് നിരങ്ങി നീങ്ങി എന്റെ മുഖത്തിന്‌ നേരെ മുഖം അടുപ്പിച്ച് തൊട്ടും തൊടാതെയുമാണ് കിടന്നത്.

ഞങ്ങളുടെ ശ്വാസം പോലും പരസ്പരം മുഖത്ത് അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“ചേട്ടൻ എന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇടപെടേണ്ടന്ന് ഞാൻ അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയതാണ്. സോറി ചേട്ടാ….! അതിന്റെ പേരില്‍ ചേട്ടൻ എന്നോട് പിണങ്ങിയിരിക്കരുത്.” അവള്‍ ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു.

അവൾ ഇത്രയടുത്തായി കിടക്കുന്നത് കൊണ്ട്‌ അവളെ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തു പോകുമോ എന്ന ഭയം ഉണ്ടായിരുന്നു. അവളെ കെട്ടിപിടിക്കണം.. ഉമ്മ കൊടുക്കണം… എന്ന ചിന്തകൾ എന്റെ മനസ്സിനെ ശക്തമായി ഉലച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

“നിന്നോടുള്ള എന്റെ പിണക്കം ഇപ്പൊ മാറി സാന്ദ്ര…, ഇനി നീ ചെന്ന് ഉറങ്ങാൻ നോക്ക്.” ഞാൻ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു കൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു.

അവൾ കുറെ നേരം എന്റെ കണ്ണില്‍ തന്നെ നോക്കി കിടന്നു. ഇരുട്ടുമായി കണ്ണുകൾ പൊരുത്തപ്പെട്ടത് കൊണ്ട്‌, ആ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിലും അവളെ എനിക്ക് വ്യക്തമായി കാണാമായിരുന്നു.

പനിനീര്‍ പൂവിന്‍റെ നൈർമല്യമുള്ള മുഖവും, റോസ് ചുണ്ടുകളും, വട്ട കണ്ണുകളും, പിന്നെ അവളുടെ മുലകള്‍ എന്റെ നെഞ്ചത്ത് അമർന്നിരുന്നും എല്ലാം, എന്നെ കാമലഹരിയിലേക്ക് ആഴ്ത്തി കൊണ്ടിരുന്നു.

എന്റെ ശരീരത്തിൽ തരിപ്പ് പടർന്നു പിടിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ശെരിക്കും എന്നോട് പിണക്കം മാറിയോ…?” അവൾ എന്നെ വിട്ടിട്ട് അല്‍പ്പം പിന്നോട്ട് മാറി ചോദിച്ചതും ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ശെരിക്കും മാറി. ഇപ്പൊ ചെല്ല്.” ഞാൻ അവളെ പതിയെ തള്ളി. അവളും പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്‌ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു. ശേഷം മുകളില്‍ കേറി ചെന്നു.

അത് കഴിഞ്ഞാണ് എനിക്ക് ആശ്വാസം തോന്നിയത്‌. അല്‍പ്പനേരം കൂടി അവൾ അതുപോലെ കിടന്നിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ അവളെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തു പോയേനെ.