സാംസൻ 7 [Cyril] 1167

“എടി കഴുത… തൊട്ടതിനും പിടിച്ചതിനും കരയുന്നത് കാണുമ്പോ എനിക്ക് ദേഷ്യമാണ് വരുന്നത്.” ഞാൻ ചൂടായി.

പക്ഷേ കുലുക്കം കൂടി. അപ്പോൾ അവളെ പിടിച്ചു മാറ്റി നോക്കിയപ്പോ അവള്‍ ശബ്ദമില്ലാത്ത ചിരിക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്. എന്റെ മുഖം കണ്ടതും ജൂലി പൊട്ടി പൊട്ടി ചിരിച്ചു.

ഞാൻ അന്തം വിട്ട് അവളെ നോക്കി നിന്നു.

കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞാണ് അവളുടെ ചിരി അടങ്ങിയത്. അപ്പോൾ അവള്‍ ചോദിച്ചു, “ചേട്ടന്റെ ലുങ്കി എവിടെ….?”

“ലുങ്കിയോ…?” ചോദിച്ചു കൊണ്ട്‌ എന്റെ അര ഭാഗത്ത് ഞാൻ നോക്കി.

അപ്പോഴാണ് മനസിലായത്… ധൃതിയില്‍ ഷഡ്ഡിയും ലുങ്കിയും ഇടാതെ വെറും ടീ ഷര്‍ട്ടോടെയാണ് ഞാൻ ബാത്റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വന്നതെന്ന്‌… എന്റെ സാധനം ഇപ്പോഴും പകുതി പൊങ്ങി തന്നെ നിന്നിരുന്നു.

ഞാൻ ജാള്യതയോടെ അവളെ നോക്കി. എന്നിട്ട് ചിരിച്ചു കൊണ്ട്‌ എന്റെ സാധനവും ആട്ടി ബാത്റൂമിലേക്ക് നടന്നു.

“ഒരു നാണവും ഇല്ലാത്ത കള്ളന്‍. പോരാത്തതിന് ഈ കള്ളന്റെ ആ കള്ളന്‍ എപ്പോഴും ഇരുമ്പ് പോലെ നില്‍ക്കുകയും ചെയ്യും….!!” ആടി കളിക്കുന്ന എന്റെ കൂണ്ണയെ നോക്കി അവൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. “പിന്നേ ചേട്ടാ, ഇനി ആ ലുങ്കിയെ ഉടുക്കേണ്ട, അന്ന് ചുമരില്‍ തെറിച്ചതു പോലെ ഇന്ന്‌ ചിലപ്പോ ലുങ്കിയിൽ തെറിച്ച് അതൊക്കെ പറ്റിയിട്ടുണ്ടാവും… ഞാൻ വേറെ എടുത്തു തരാം.”

അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് അവള്‍ നടന്നു ചെന്ന് അലമാരയിൽ നിന്നും വേറെ ലുങ്കിയും എടുത്ത് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

“വേഗം ഉടുക്ക് ചേട്ടാ, റൂം വാതിൽ തുറന്നാ കിടക്കുന്നെ… മമ്മിയോ സാന്ദ്രയോ വന്നാൽ ഇവനെ കണ്ടു പേടിച്ചു പോകും.” അവള്‍ കളിയാക്കി. എന്നിട്ട് പിന്നെയും ചിരിച്ചു.

ഒടുവില്‍ ലുങ്കിയും ഉടുത്ത് ഞങ്ങൾ കഴിക്കാൻ ചെന്നു.

“സാന്ദ്ര എവിടെ….?” ജൂലി അമ്മായിയോട് തിരക്കി.

“തലവേദന എന്നും പറഞ്ഞ്‌ അവൾ നേരത്തെ കഴിച്ചിട്ട് പോയി.” അമ്മായി അറിയിച്ചു. “നിങ്ങൾ ഇരിക്ക്, നമുക്ക് കഴിക്കാം.

അപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു. കളിയും കാര്യവും എല്ലാം പറഞ്ഞു കൊണ്ട്‌ കഴിച്ചിട്ട് ഞങ്ങൾ എഴുന്നേറ്റു.

ജൂലി റൂമും പൂട്ടി വന്നിട്ട് മരുന്നെടുത്തു. അതിനെ കഴിക്കാൻ തുടങ്ങിയ ജൂലി പെട്ടന്ന് കൈ താഴ്ത്തി എന്നെ നോക്കി.