“മാനേജർ സാറെ,മാഷ് പറഞ്ഞത് മനസിലായില്ലന്നുണ്ടൊ?ഇവിടെ പലരുടെയും മുന്നിൽ പ്യുൺ ജോലി
ചെയ്യുന്നവരാ.അതിനേക്കാൾ ഉപരി ഈ ഓഫീസിന്റെ സംരക്ഷണം ഈ ഞങ്ങൾക്കാ.ആൾബലം കാണിക്കാനാണെങ്കിൽ ഒന്ന് ചുറ്റിലും നോക്കിയാൽ മതി”
വില്ല്യമിന്റെ കണ്ണുകൾ ഓടിനടന്നു.
ഓഫീസിനുള്ളിൽ തൂക്കാനും ചായ നൽകുവാനും നിൽക്കുന്നവരിൽ ചിലർ അങ്ങോട്ടേക്ക് രൂക്ഷമായി നോക്കുന്നതവൻ കണ്ടു.
“എന്റെ ആൾക്കാരാ സാറെ…..മാഷ് പോവാൻ പറഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് എതിർത്തുകൊണ്ട് ഇവിടെ നിക്കാൻ ചങ്കുറപ്പ് ഉണ്ടെങ്കിൽ തുടരാം.പക്ഷെ നാളെ സൂര്യോദയം നീ കാണില്ലെന്ന് മാത്രം”
ഒരു നിമിഷം വില്ല്യം ചിന്തയിൽ നിന്നും ഞെട്ടിയുണർന്നു.അവൻ അസ്വസ്ഥനായിരുന്നു.ഗോവിന്ദ് പറഞ്ഞത് അത്ര ഗൗരവത്തിൽ എടുത്തില്ല എങ്കിലും ഇപ്പോൾ കാര്യം പിടികിട്ടിയ അവസ്ഥയിലാണ് വില്ല്യം.
“ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ കണ്ട നിന്റെ ആത്മവിശ്വാസം,അതെവിടെ വില്ല്യം?”
ഗോവിന്ദ് പരിഹാസത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“എടാ നാറി…..എരിതീയിൽ എണ്ണ ഒഴിക്കാൻ ആണോ നീ കൂടെയിങ്ങു പോന്നത്?”
“എടാ…..ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ അത് മനസിലാക്കാനുള്ള ക്ഷമ വേണം.
പിന്നെ ഞാനും ഇങ്ങ് പോന്നത്,നിന്റെ
ഇവിടുത്തെ പൊറുതി മതിയാക്കിച്ച്
താക്കോലും ആയി ചെല്ലാൻ അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാ.”
വില്ല്യം വീണ്ടും എന്തൊ ആലോചിച്ചു നിന്നു.അവൻ ഫോണെടുത്തു ആരെയോ വിളിക്കുന്നതും ഗോവിന്ദ് ശ്രദ്ധിച്ചു.പക്ഷെ ഒറ്റക്ക് മാറിനിന്ന് സംസാരിച്ചതിനാൽ അതവന് കേൾക്കുവാനും സാധിച്ചില്ല.”ഗോവിന്ദ്
തത്കാലം ഞാൻ ഇവിടുന്ന് മാറുന്നു.
ഒരു ഫ്‌ളാറ്റ് ഒത്തുകിട്ടിയിട്ടുണ്ട്.
ബാക്കി വഴിയെ പറയാം.”
“ഇനിയെന്താ നിന്റെ പ്ലാൻ?”
“പറയാം……പക്ഷെ ഗോവിന്ദ്,നീയിന്നു മുതൽ വീട്ടിൽ കാണണം.നിന്റെ തറവാട്ടിൽ.പോയി വരുന്നത് അല്പം ബുദ്ധിമുട്ടാണ്,പക്ഷെ അത് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തെ പറ്റൂ.പക്ഷെ നീ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതെന്തെന്നാൽ നിന്റെ കണ്ണിൽ പലതും കാണും,മറ്റുചിലത് കേൾക്കും,അതങ്ങ് കണ്ണടച്ചേക്കണം.
എന്നാൽ നീ ശ്രദ്ധാലുവായിരിക്കണം.
നിനക്ക് ശബ്ദമുയർത്താൻ കിട്ടുന്ന അവസരം ഉപയോഗിക്കണം.ഒരു പിടിവള്ളി കിട്ടിയാൽ,ബുദ്ധിപൂർവ്വം അതുപയോഗിച്ചാൽ കളി നമ്മുടെ കയ്യിൽ വരും.”
“നീയെന്താ പറഞ്ഞുവരുന്നത്?”
സങ്കൽപ്പിക്കാൻ ഇട തരാതെ ആണ് ആല്ബിച്ചയൻ കഥ കൊണ്ടുപോകുന്നത്.
അടുത്തതു എന്ത് എന്ന് ആലോചിക്കാൻ സാധിക്കുന്നില്ല…
മികച്ച കയ്യടക്കം തന്നെ….
വീണ്ടും സസ്പെൻസ് …
താങ്ക് യു ബ്രൊ.വാക്കുകൾ ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു
Mone പൊളിച്ചു.നേ വേഗം അടുത്ത part ede.shambu onne kaivechalle avannde adappe therekkum
താങ്ക് യൂ കാസനോവാ
ആൽബിച്ചായോ,കലക്കിമോനെ ഒരുരക്ഷയുമില്ല.വേട്ട വെറുതേയായില്ല
നല്ലകിടുക്കൻ കഥ.സൂപ്പർ ??????
താങ്ക് യു വേട്ടക്കാരൻ
Hi Alby
God Morg
ജീവിതം വലിയൊരു മത്സരമാണ്. പലരോടും കട്ടക്ക് നിന്ന് മത്സരിച്ച് നേടേണ്ട ഒന്ന്. തുടക്കം മുതൽ ആൾബി നമ്മെ ഓർമിപ്പിക്കുന്നതും പഠിപ്പിക്കുന്നതും മുഴുനീളെ കാണാം. കഥയ്ക്ക് ഒരിടത്തു പോലും പോരായ്മകൾ ഇല്ലങ്കിലും ശംബുവിനെ ചിലപ്പോഴൊക്കെ നെഗറ്റീവായി കാണാൻ കഴിയുന്നു.എന്നാൽ എല്ലായിടങ്ങളിലും വീണ വളരെ പോസിറ്റീവ് തന്നെയാണ്.ഇവിടെ ജീവിതത്തോട് മത്സരിക്കുന്നത് വീണ തന്നെയാണ്. ശംബു അല്പം നെഗറ്റീവ് എന്നതിൽ പോരായ്മ ഇല്ല, അയാളുടെ ജീവിത സാഹചര്യം അങ്ങനെ ആയിരുന്നല്ലൊ അത് കൊണ്ട് പല സ്ഥലങ്ങളിലും നാവുയർത്താത്തത് നല്ലത് തന്നെ. പകരം വീണയുണ്ടല്ലോ. മറുവാക്കില്ലാത്ത വാക്കായിരുന്നു ടീച്ചർന്റെത്, ഇന്നത് വീണയുടേതായി.
ഈ അടുത്ത കാലത്ത് തുടക്കം മുതൽ, ഒന്നുകൂടി വായിച്ചു.അങ്ങനെ തോന്നി.
ഒരു പെണ്ണിന്റെ ചോര കണ്ടെത്തിയത് വീണയുടെത് ആകാം, കേസ് ആ വഴിക്ക് പോയാലും സ്വയരക്ഷയ്ക്ക് ചെയ്ത് പോയതിന് നിയമത്തിൽ പരിരക്ഷയുണ്ടല്ലൊ.
ഗോവിന്ദ് വീണയുടെ അടുത്ത് വരുമ്പോൾ വീണയെ പോലെ വായനക്കാർക്കും ടെമ്പറേച്ചർ കൂടും, കഥ ഏത് വഴി പോയാലും കറങ്ങി തിരിഞ്ഞ് ശംബുവിന്റെയും വീണയുടെയും ടീച്ചർന്റെയും അടുത്ത് വരുമ്പോൾ വായിക്കാൻ വല്ലാത്തൊരു അനുഭൂതിയാണ്. എന്തായാലും ഈ പാർട്ടും കലക്കി.
all the best alby
സ്നേഹത്തോടെ…♥️♥️♥️
ഭീം♥️
ഭീം……
ശരിയാണ്….. ലൈഫ് ഈസ് എ റേസ്.നന്നായി ഓടുന്നവൻ ജയിക്കും.ഇവിടെ വീണ ആ ഒരു ഓട്ടത്തിലാണ്‌,കൂട്ടിന് ശംഭുവും.
പലപ്പോഴും വീണ ശംഭുവിന്റെ നാവ് ആകുന്നു.
അവൻ മിണ്ടാത്തത് ആ വീടും വീട്ടുകാരും ആയതിനാലും ആവാം.പക്ഷെ അവന്റെ മൗനത്തിന്റെ അർഥം ആരും കാണുന്നില്ല.
കേസ് നടക്കട്ടെ നമ്മുക്ക് നോക്കാം എങ്ങനെ ആകുമെന്നും ആരുടെ രക്തമെന്നും.
വീണ്ടും കാണാം
സന്തോഷം നന്ദി
ആൽബി
സൂപ്പർ ആയിട്ടുണ്ടല്ലോ മോനെ ദിനേശാ.മറ്റാരേക്കാളും കൂടുതൽ ശംഭുവിന്റെ കാര്യത്തിൽ വീണ ആധിപത്യം കാട്ടുമ്പോൾ എന്തോ വല്ലാത്ത ഒരു ഫീൽ അവളുടെ ലോകം അവനിലേക്ക് ചുരുങ്ങുന്ന പോലെ.ഒന്നും പറയാനില്ല മോനെ നീ പെയ്തോ ഇടിച്ചു കുത്തി പെയ്തോ
പ്രിയ സജീർ…..
ആദ്യം വായനക്കും അഭിപ്രായം അറിയിച്ചതിനും നന്ദി.ശരിയാണ് വീണ ശംഭുവിലേക്ക് ചുരുങ്ങുന്നു.
ഒത്തിരി സന്തോഷം
ആൽബി