ഓടി.. കുറച്ചകലെ എത്തിയതും ഒരു ലോറി കിട്ടി എങ്ങനെയോ അവർ ഗൾഫ് മാമന്റെ അടുത്തെത്തി…
കൊടുത്ത പൈസക്ക് അയാൾ പിറ്റേന്നത്തേക്കു അവർക്കു ടിക്കറ്റ് ശെരിയാക്കി..
പോകാൻ നേരം ഷെഫീക്കിനെ കണ്ടു ഉമ്മയെ പറ്റിച്ച പരാതി ഫയൽ ചെയ്തു പള്ളിക്കു നോട്ടീസ് അയക്കാൻ ഏല്പിച്ചു അവൻ പറഞ്ഞു..
ഷാനു: ഷഫീകേ.. ഇനിയില്ല ഈ നശിച്ച നാട്ടിലേക്ക്….
ആ പന്നികളെ പള്ളിക്കരെ വെറുതെ വിടരുത്…
ഷാനുവിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു ഉറപ്പു നൽകി ഷഫീക് അവരെ എയർപോർട്ടിൽ ആക്കി… എന്നും ഒരു നല്ല സുഹൃത്തായ ഷെഫീക്കിനെ ഇനിയെന്ന് കാണും എന്ന് നോട്ടത്തിൽ പറയാതെ പറഞ്ഞു അവൻ ബോഡിങ്ങിന് കയറി…
ചെക്കിങ് കഴിഞ്ഞു ഫ്ലൈറ്റിനു വെയിറ്റ് ചെയ്യവേ ഷാനുവിന്റെ ഫോൺ ചിലച്ചു…
അപ്പുറത്തു ഷീലയാണ്… എടുക്കണോ…. അവൻ മടിച്ചു.. ഇനി അവർക്കെന്തു പറയാൻ ആണ്..
എങ്കിലും വേണ്ടില്ല അവൻ എടുത്തു..
ഷീല: കൻഗ്രാട്സ്…… നീ ഒരു അച്ഛൻ ആകാൻ പോകുന്നു… പക്ഷെ നമുക്കിടയിൽ മാത്രം….. (അവൾ അടക്കി ചിരിച്ചു)
ഷാനുവിന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു…
ഷാനു: ഞാൻ .. അല്ല ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു വരുകയാണ് ഷീലേച്ചി….
അതും പറഞ്ഞു ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു….
തന്നെ മുഖം ഉയർത്തി നോക്കിയ ഉമ്മയോടവൻ പറഞ്ഞു…
എല്ലാം ഓക്കേ ആയി ഉമ്മച്ചി….. ഇനി നമ്മളുടെ ജീവിതം…. ഗൾഫിലെ ജീവിതം…
എന്റെ ഉമ്മച്ചിയും ഞാനും.. പിന്നെ നമ്മുടെ കുറച്ചു വേണ്ടപെട്ടവരും… അത് പറയുമ്പോൾ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി വിടർന്നു..
ഈ കഥയ്ക്ക് ഒന്നോ രണ്ടോ ഭാഗങ്ങൾക്ക് കൂടി scope ഉണ്ടായിരുന്നു. അവസാന പാർട്ട് എങ്ങനെയെങ്കിലും തീർത്താൽ മതി എന്ന രീതിയെ പോലെ തോന്നി. എന്നിട്ട് പോലും നന്നായിരുന്നു. ഇതിന് ഒരു ഭാഗം കൂടി എഴുതിക്കൂടെ.