ശ്രീനന്ദനം 6 [ശ്യാം ഗോപാൽ] 491

ഇതേ സമയം മുഖത്ത് ശക്തമായ വെയിൽ അടിച്ചപ്പോൾ അഭി പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു, നല്ല പരവേശം തോന്നി, തലദിവസത്തെ കള്ളിന്റെ ആണ്.. നെഞ്ചതെന്തോ കിടക്കുന്ന പോലെ നോക്കിയപ്പോൾ എലി നല്ല മയക്കത്തിലാണ് അവനെ കെട്ടി പിടിച്ചു കിടക്കുന്നു ആ കിടപ്പിലും അവളുടെ അമ്മിഞ്ഞയുടെ പതു പതുപ്പിൽ അവന്റെ കൊച്ചു അഭി തല പൊക്കി തുടങ്ങി , അടങ്ങി കിടക്കു മൈരേ എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ പതുക്കെ തല പൊക്കി നോക്കിയതും , അവന്റെ ചുക്കാമാണി മാത്രമല്ല , സകല നാഡീ ഞരമ്പുകളും തളർന്നു പോയിരുന്നു .. നടു കടലിൽ എലിയും അവനും മാത്രം .. അവനുറക്കെ കരയണം എന്ന് തോന്നി .. ഒരു നിമിഷം അച്ഛനെയും , അമ്മയെയും മുത്തച്ഛനെയും അച്ഛമ്മയെയും എല്ലാം ഓര്മ വന്നു .. കണ്ണീർ ധാര ധാരയായി ഒഴുകി … തലേ ദിവസത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഒകെ അഭി കുറേശ്ശേ ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു , അതെ റോബിൻ .. ആ പൂറി മോനാണ് എല്ലാത്തിനും കാരണം .. എന്നാലും അവൻ എന്തിനാ ഇവളെ കടലിൽ എറിയാൻ പോയത് .. ഈ മൈരത്തിയെ രക്ഷിക്കാൻ ശ്രമിച്ചത് കൊണ്ടാണല്ലോ എനിക്കീ ഗതി വന്നത് .. എന്നിട്ടു കിടക്കണ കെടപ്പ് കണ്ട .. മൈര് നോക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ല , കാരണം ഒരു ലൂസ് ടി ഷർട്ടും ലെഗ്ഗിങ്ങ്സും ആയിരുന്നു എലിയുടെ വേഷം .. അവന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടക്കുമ്പോൾ മുലയുടെ മുക്കാൽ ഭാഗവും പുറത്തായിരുന്നു  നോക്കരുത് എന്ന് പല വട്ടം മനസ്സിൽ പറഞ്ഞിട്ടും കണ്ണ് അങ്ങോട്ട് തന്നെ പോയി , വൈറ്റ് കളർ ടി ഷർട്ടിനുള്ളിൽ  ക്രീം കളർ ബ്രായുടെ ആവരണത്തോടെ പഞ്ഞികെട്ടു പോലിരിക്കുന്ന അവയിലേക്ക് എന്റെ കൈകൾ നീണ്ടു ..

പെട്ടെന്നാണ് എലി കണ്ണ് തുറന്നതു .. കണ്ണ് തുറന്നതും എന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും ചാടി എഴുനേറ്റു ,  ബോട്ട് ഒന്ന് ആടിയുലഞ്ഞു .. ഒരു നിമിഷം വേണ്ടി വന്നു അവൾക്കു സ്വബോധത്തിലേക്കു എതാൻ , അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്റെ കഴുത്തിന് കുത്തി പിടിച്ചു അലറി , നീ പറഞ്ഞ പോലെ ചെയ്തല്ലോ … നായെ… ഞാൻ എന്ത് തെറ്റാടാ ചെയ്തെ .. പപ്പാ ……നിന്നെ ഞാൻ വെറുതെ വിടില്ലടാ .. പിന്നെ ഒരു ആക്രമണം ആയിരുന്നു ഏതാണ്ട് പേപ്പട്ടിയെ പോലെ എന്നെ പിച്ചാനും മാന്താനും തുടങ്ങി … രക്ഷയില്ല എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ വെള്ളത്തിലേക്ക് ചാടി … കാരണം പണ്ടേ ഈ മൈരിനു ഭ്രാന്താണ് ഇപ്പോൾ ആണേൽ നമ്മൾ ശത്രു പക്ഷത്തും .. ഇവൾ മാന്തി പൊളിച്ചു ചാവുന്നതിലും ബേധം കടൽ തന്നെ …