സിന്ദൂരരേഖ 25 [അജിത് കൃഷ്ണ] 447

കറുത്ത പൊട്ട് കുത്തി. മുടി നന്നായി ചീകി ഇട്ട്. ഒരു നല്ല സാരിയൊക്കെ ഉടുത്തു അവൾ അങ്ങനെ നിന്നപ്പോൾ വിശ്വനാഥന്റെ മൊത്തം കിളിയും പോയി. അയാൾ പെട്ടന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി ഡോർ അടച്ചു. എന്നിട്ട് പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു. അവളുടെ മുഖത്ത് മാറി മാറി ഉമ്മ വെച്ചു. അഞ്ജലി പ്രതീക്ഷിക്കും മുൻപേ അയാൾ തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

അഞ്‌ജലി :ഇയ്യോ എന്നേ കൊല്ലുമോ എന്താ ഇന്നിത്ര ആക്രാന്തം….

വിശ്വനാഥൻ :എന്തോ എന്നത്തേയും പോലെ അല്ല നീ ഒരുപാട് സുന്ദരി ആയിരിക്കുന്നു.

അഞ്ജലി :അതെന്താ ഇന്ന് അങ്ങനെ തോന്നിയത്.

അയാൾ അവളുടെ തോളിൽ കൈ ഇട്ട് കൊണ്ട് അകത്തു മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. നടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

വിശ്വനാഥൻ :ഇപ്പോൾ നമ്മൾ തനിച്ചല്ലോല്ലോ കൂട്ടിനു ആള് വേരാർ ആയില്ലേ…

അഞ്‌ജലി :ആഹ്ഹ ബോധം കുഞ്ഞിന്റെ അച്ഛനും ഉണ്ടാകണം….

വിശ്വനാഥൻ :ഉണ്ടായത് കൊണ്ട് അല്ലെ ഇങ് പറന്നു വന്നത്….

അഞ്‌ജലി :അത് എനിക്ക് അറിയാല്ലോ ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞത് അല്ലെ…

വിശ്വനാഥൻ അപ്പോഴേക്കും അഞ്‌ജലിയെ കൊണ്ട് ബെഡ്‌റൂമിൽ എത്തിയിരുന്നു. അയാൾ ആ മുറി മുഴുവൻ ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു. അവിടെ അവരുടെ രണ്ടു പേരുടെയും കല്യാണ ഫോട്ടോ ഉണ്ടായിരുന്നു അതിന്റെ കൂടെ മൃദുല കൂടെ ഉളള ഒരു ഫാമിലി ഫോട്ടോയും. അയാളുടെ മനസ്സ് അറിയാതെ മന്ത്രിച്ചു. ആഹ് മോളും ചരക്ക് സാധനം തന്നെ. എന്തയാലും അതിനെയും ഉപ്പ് നോക്കാൻ എനിക്ക് അല്ലെ കിട്ടിയത്.പെട്ടന്ന് അഞ്ജലി….

അഞ്‌ജലി :അതെ വല്ലതും കഴിച്ചോ !!!!?

വിശ്വനാഥൻ :കഴിച്ചു !!!!

അഞ്‌ജലി :അപ്പോൾ ഞാൻ ഈ ഉണ്ടാക്കി വെച്ചത് ഒക്കെ ആർക്ക് ആണ്.

വിശ്വനാഥൻ :ഇവിടെ വന്നു കഴിക്കാൻ സമയം കളയണ്ടല്ലോ എന്ന് കരുതി അവിടെ നിന്ന് കഴിച്ചു ഇറങ്ങി…

അഞ്‌ജലി :എനിക്ക് തോന്നുന്നു സ്നേഹം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു ചുമ്മാ എന്നേ പട്ടിക്കുവാന് എന്ന്..

വിശ്വനാഥൻ :ങേ… !!!!!

അഞ്‌ജലി :അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ എന്താ കഴിക്കാൻ പോലും മടി.

വിശ്വനാഥൻ :അത്രയും നേരം കൂടി എന്റെ ഭാര്യയുടെ കൂടെ ഇവിടെ ഇരിക്കാമല്ലോ എന്ന് കരുതി.

അഞ്‌ജലി അത് കേട്ടപ്പോൾ എന്തോ ഒരു ഫീൽ തോന്നി.

അഞ്‌ജലി :ഉം ആ ബോധം ഉണ്ടായാൽ മതി എപ്പോഴും.

വിശ്വനാഥൻ :ഉണ്ടാകുമെടി കൊച്ചു കള്ളി.

എന്ന് പറഞ്ഞു അയാൾ പെട്ടന്ന് അവളെ അയാളുടെ നേർക്ക് തിരിച്ചു പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി. അവളും അത് പോലെ അയാളുടെ കണ്ണിൽ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.

അഞ്‌ജലി :എന്തെ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത് !!!

വിശ്വനാഥൻ :എന്തെ എനിക്ക് നോക്കി കൂടെ.