സ്മിതമംഗലത്തെ കളിയാട്ടം [പമ്മന്‍ ജൂനിയര്‍] 364

വൈകുന്നേരം എല്ലാവരും പിരിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞ് രമേശ് അനസിനെ ഫോണില്‍ വിളിച്ചു.

‘മച്ചാനേ അനസേ, നമുക്കൊരു ഗോള്‍ഡന്‍ ചാന്‍സാ കിട്ടിയിരിക്കണേ.’

‘ അതേ രമേശാ ഗോള്‍ഡന്‍ മോമന്റ് ഓഫ് ഓവര്‍ ലൈഫ്. ആ പാവം കുട്ടികള്‍ക്ക് എന്ത് സന്തോഷം ആയിരിക്കും അല്ലേ…’ അനസ് വാചാലനായി. അപ്പോള്‍ രമേശ് ഇടക്ക് കയറി പറഞ്ഞു.

‘എന്റെ പൊന്നുമച്ചാനേ കുട്ടികള്‍ക്ക് ബുക്ക് വാങ്ങി പൊതിഞ്ഞു കൊടുക്കും എന്ന പദ്ധതി എന്തുകൊണ്ടും നല്ലൊരു പരിപാടി തന്നെയാ. പക്ഷെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു വന്നത് അതല്ല … ‘

‘പിന്നെ എന്തോന്നാ ടോവ്വേ ? ‘ അനസ് അത്ഭുതം കൂറി.

‘ഓ ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ, നീയല്ലേ പറഞ്ഞത് സ്മിതയെ നീ പൂശിയ കാര്യം…’

‘മച്ചാനേ അതാരോടും പറയല്ലേ, ഇപ്പം എന്താ ഇതൊക്കെ ചോദിക്കുന്നത് ‘ അനസ് ചോദിച്ചു.

‘എടാ അതല്ല, ഞാന്‍ അന്നേ പറഞ്ഞതല്ലേ എനിക്ക് നമ്മുടെ ശ്രീജയെ ഒന്ന് പൂശണം. ശ്രീജയും സ്മിതയും നല്ല കൂട്ടാ. നീ സ്മിതയെ പൂശിയ സ്ഥിതിക്ക് അവളുടെ കൂട്ടുകാരി ശ്രീജയെ എനിക്ക് പൂശണം. നീ സ്മിതയോട് പറഞ്ഞ് അത് ശരിയാക്കി തരണം ….’ രമേശ് തീര്‍ത്തു പറഞ്ഞു.

‘എടാ രമേശേ നിനക്ക് പത്ത് നാല്‍പ്പത് വയസ്സായില്ലേ, നീ ഇങ്ങനെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങള്‍ മനസ്സിലാക്കാതെ സംസാരിക്കരുത്.’ അനസ് രമേശനെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.

‘അതെന്താടാ അപ്പോ നിനക്ക് സ്മിതയെ പണ്ണാന്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഒന്നും വേണ്ടേ.’ രമേശിന് ദേഷ്യം വന്നു.

‘എടാ അതല്ല സ്മിതയാണെങ്കില്‍ അവളും മക്കളും ഒറ്റക്ക് താമസിക്കുന്നു. അവടെ കെട്ടിയോന്‍ ബിസ്സിനസ് സാമ്രാജ്യം കെട്ടിപ്പൊക്കണം എന്ന ഒരൊറ്റ ചിന്തയില്‍ സിംഗപ്പൂരില്‍.. അങ്ങനെ പൂര്‍ തിരച്ച് പാവം എന്നെ പണ്ണാന്‍ വിളിച്ചു ഞാന്‍ പണ്ണികൊടുക്കുന്നു. പക്ഷെ ശ്രീജ അങ്ങനല്ലല്ലോ അവള്‍ ഒരു അധ്യാപിക, കെട്ടിയോനും അവളും ഒരേ സ്‌കൂളില്‍ പഠിപ്പിക്കുന്നു. അപ്പോള്‍ പിന്നെ അള്‍ക്ക് മറ്റൊരു കുണ്ണ ക്കാര്യം ചിന്തിക്കേണ്ടി വരില്ല. നിനക്ക് പത്തില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ അവളോട് ഇഷ്ടം ഉണ്ടായിട്ട് പോലും പറയാത്ത നിനക്ക് ഇനി ഇപ്പോള്‍ അവളെ പണ്ണാന്‍ പറ്റുമോ രമേശേ? ഇതാണ് ഞാന്‍ പറഞ്ഞ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ‘ അനസ് രമേശനെ പറഞ്ഞ് ബോധ്യപ്പെടുത്താന്‍ ശ്രമിച്ചു.