സ്നേഹദീപം 349

അമ്മയിൽ നിന്നും കിട്ടാതെ വന്ന സ്നേഹ ലാളനകൾ ചിറ്റയിൽ നിന്ന് കിട്ടി തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ മതിമറന്നു സന്തോഷിച്ചു…..സന്ധ്യാ നാമത്തിനുള്ള ഒരുക്കങ്ങളുമായി ചിറ്റ വന്നു…വിളക്ക് കത്തിച്ചു….പ്രാർത്ഥന മുഖരിതമായ സന്ധ്യകൾ……അമ്മയും ചിറ്റയും നാമം ജപിച്ചു……ഞാൻ പുസ്തകങ്ങളുടെ ലോകത്തു മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ പുസ്തകത്താളുകൾ മറിച്ചു പഠിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…..

രാത്രിയിലെ അത്താഴം കഴിച്ചു ‘അമ്മ കാലുവേദന എടുക്കുന്നു വിലാസിനി ഞാൻ കിടക്കുകയാണ് എന്ന് പറഞ്ഞു മുറിയിലേക്ക് കയറി…..ഞാൻ പായയും തലയിണയും അമ്മയുടെ മുറിയിൽ നിന്ന് എടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ ചിറ്റ പിറകെ വന്നു….”ഈ ചെക്കനിതെന്തിന്റെ കേടാ….ഇവിടെ നിന്റെ അമ്മയും ചിറ്റയും മാത്രമല്ലേ ഉള്ളൂ….നീ എന്തിനാ ഈ ഉമ്മറത്ത് കിടന്നു മഞ്ഞു കൊള്ളുന്നത്….നിനക്ക് ഇവിടെയോ അല്ലെങ്കിൽ ചിറ്റപ്പന്റെ മുറിയിലോ കിടന്നുകൂടെ……വല്ല ദീനവും പിടിച്ചാൽ പഠിത്തം എല്ലാം പൊല്ലാപ്പാകില്ലെ……

അത് ചിറ്റേ ഞാൻ ……ഞാൻ പറഞ്ഞു മുഴുമിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് ചിറ്റ പറഞ്ഞു….

ചേട്ടത്തിക്ക് കാലുവേദനയല്ലേ….നീ ചിറ്റപ്പന്റെ മുറിയിൽ കിടന്നോ….ഞാൻ അവിടെ കട്ടിലിൽ കിടന്നു കൊള്ളാം….

“അത് ശരിയാ മോനെ…വെറുതെ മഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇല്ലാത്ത ദീനം പിടിച്ചു വക്കണ്ടാ……അമ്മയും പിന്താങ്ങി…..

ആകെ ഉള്ള ഒരു ശീലം ഒരു വാണമടിച്ചു കിടന്നുറങ്ങുക എന്നുള്ളതാണ്….അതും ചിറ്റയെയും കോളേജിലുള്ള സുന്ദരികളെയും മാറി മാറി മനസ്സിൽ കൊണ്ടുവന്നു അവസാനം ചിറ്റയുടെ മുഖം മനസ്സിലേക്കാവാഹിച്ചു ഒറ്റ തെറുപ്പിക്കൽ….അതിനി മുതൽ സ്വാഹാ……ആകെ വിഷണ്ണനായി ഞാൻ ചിറ്റപ്പന്റെ മുറിയിലേക്ക് പായയും തലയനുയുമായി കയറി…ആദ്യമായാണ് ഞാൻ ആ മുറിയിൽ കയറുന്നത്…..സൈക്കിൾ ത്രീ ഇൻ വൺ ചന്ദനത്തിരിയുടെ വശ്യമായ സുഗന്ധം ആ മുറിയിൽ തങ്ങി നിന്ന്….അമ്മയുടെ മുറിയിലെ കുഴമ്പിന്റെയും തൈലത്തിന്റെയും ഗന്ധത്തിനേക്കാൾ സുഗന്ധ പൂരിതമായ ഒരന്തരീക്ഷം……

അല്ല ശ്രീക്കുട്ടൻ എന്താലോചിച്ചു നിൽക്കുകയാ….കിടക്കുന്നില്ലേ….

ആ ചോദ്യം എന്നെ ചിന്തയിൽ നിന്നുണർത്തി….ഞാൻ കയ്യിലിരുന്ന പായ വിരിക്കാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ പായയിൽ പിടിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു….ഇന്ന് ചിറ്റയുടെ കട്ടിലിൽ കിടന്നോ….രണ്ടാൾക്കും കിടക്കാനുള്ള സ്ഥലം ഉണ്ട് അവിടെ…എന്തിനാ ഈ പായയും തലയിണയും ഒക്കെ…..നമുക്കൊരുമിച്ചു കിടക്കാം…..