പുതുമണവാട്ടിയുടെ ഉത്സവക്കാഴ്ചകൾ 2 [സിമോണ] 315

“നടക്കടി കൂത്തിച്ചി..”
ഞാൻ രാഘവേട്ടന്റെ കോലിൽ കയറ്റിയ പശുവിനെപ്പോലെ മുന്നിലേക്ക് നടന്നു..
ആ കൈവിരലുകളിൽ എന്റെ കൈവിരലുകൾ കോർത്ത് ഞാനെന്റെ തുടകളുടെ സംഗമത്തിലേക്ക് നയിച്ചു..

“പൂറു കടിക്കുന്നോടി മണവാട്ടി… കേറ്റാറായോ നിനക്ക്??
പൂറിന്റെ പൊളപ്പ് സഹിക്കാതെ പശുവിനു പൊള മൂത്ത് അമറുമ്പോ വേണം കാളകുണ്ണ കയറ്റിക്കൊടുക്കാൻ..
അപ്പോഴേ ഒറ്റ കയറ്റത്തിന് ലോഡാവു…. ”
രാഘവേട്ടൻ എന്റെ യോനിയുടെ തടിച്ച മുൻഭാഗത്തെ കൈകൊണ്ടമർത്തി ഉഴിഞ്ഞുകൊണ്ട് ചെവിയിൽ ചുണ്ടുചേർത്തു..

“താ രാഘവേട്ടാ… ഇനിം പിടിച്ചുനിക്കാൻ പറ്റില്ല എനിക്ക്… കടിച്ചിട്ട് വയ്യ…”
ഞാൻ എന്റെ മുഴുത്ത കുണ്ടിഗോളങ്ങളെ ആ അരക്കെട്ടിലേക്ക് തള്ളിപ്പിടിച്ച് കുലുക്കികൊടുത്തു..

“മനപ്പറമ്പിലേക്ക് നടക്ക്…”
രാഘവേട്ടൻ എന്നെ കാവടി കൂട്ടത്തിൽ നിന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ പുറത്തേക്ക് നടത്തി..

ചുറ്റുമതിലിന്റെ അരികു ചേർന്ന് മനപ്പറമ്പിന്റെ പടിക്കലേക്ക് നടക്കുമ്പോഴും, ആ മുഴുത്ത കോൽ എന്റെ ചുരിദാറിന്റെ തുളയിലൂടെ കുണ്ടിയിൽ അമർന്നുതന്നെയിരുന്നു..
തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോൾ ജാനകിച്ചേച്ചി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വേഗം പൊയ്ക്കോളാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു..

ചേച്ചിയുടെ ബ്ലൗസ് അഴിച്ചു കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. കറുത്ത ബ്രായും മുണ്ടും മാത്രമാണ് വേഷം..
ചേച്ചിയുടേതാണെന്നു തോന്നുന്നു.. ഒരു പാന്റി, കൂടെ നിൽക്കുന്ന ചെറുക്കൻ കയ്യിലിട്ട് വട്ടം കറക്കുന്നുണ്ട്..

എന്റെ നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ ചേച്ചി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ആ പാന്റി തന്റേതാണെന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു..
പിന്നെ മുണ്ട് അല്പം അകത്തി, രോമാവൃതമായ യോനീമുഖം കാണിച്ചുതന്നു..
ഞാൻ നാണിച്ചുപോയി..
ആ കൂട്ടത്തിനുള്ളിൽ, ആണിനും പെണ്ണിനും ഒരുപക്ഷെ ഷെഡ്ഡിയോ പാന്റിയോ ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ലായിരിക്കുമെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി…

മനപ്പറമ്പിലേക്ക് കടന്നതും, രാഘവേട്ടൻ, നടവഴിയിൽ നിന്ന് എന്നെ ഇടത്തോട്ട് തിരിച്ച് കാടുപിടിച്ചുകിടക്കുന്ന ആൽമരങ്ങളുടെ ഇടയിലൂടെ പറമ്പിനകത്തേക്ക് നടന്നു..
കാവടിയാട്ടം നടക്കുന്ന ഗ്രൗണ്ടിനെ മനപ്പറമ്പുമായി വേർതിരിക്കുന്ന, വെട്ടുകല്ലുകൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ, പലയിടത്തും വിള്ളൽ വീണിരുന്നു മതിലിനരികിൽ ഞങ്ങൾ നിന്നു..