സുഭദ്ര നാട്ടിൻപുറത്ത്നിന്ന് നഗരത്തിലേക്ക്‌ 2 [ബെൻസി] 229

നമുക്ക്‌ ഇനിയും ഒരുപാട്‌ ഉയരങ്ങളിൽ എത്താൻ ഉണ്ട്‌. അപ്പൊ നീ വീടെന്നും കുടുംബമെന്നും പറഞ്ഞ്‌ മാറി നിന്നാൽ എങ്ങനെ ശെരിയാകും”

പ്രതാപൻ അത്‌ പറഞ്ഞപ്പൊ സുഭദ്രക്ക്‌ ശെരിക്കും അരിച്ച്‌ കയറി

“നിങ്ങൾക്ക്‌ നാണമില്ലേ മനുഷ്യാ സ്വന്തം ഭാര്യയെ ഇങ്ങനെ മറ്റുള്ളവർടെ കിടപ്പറയിലേക്ക്‌ പറഞ്ഞയച്ച്‌ കച്ചവടം നടത്താൻ”

“പ്ഫാാ…. പൊലയാടി മോളെ നിന്നെ കളിക്കാനിട്ടുകൊടുത്ത്‌ ഞാൻ ഒറ്റക്കല്ല എല്ലാം സംബാദിച്ചത്‌. നിന്റെ തന്തേം ആങ്ങളെം കൂടി ഇപ്പൊ മൂന്ന് പെണ്മക്കളേം കൂട്ടിക്കൊടുത്ത്‌ ജീവിക്കണ്ടി വന്നേനെ ഞാൻ ഇല്ലാരുന്നെങ്കിൽ”

അരിശത്തോടെയാണു പ്രതാപൻ പറഞ്ഞത്‌

“അതിനു നിങ്ങൾ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച ഓരോരുത്തർക്കും ഒപ്പം കിടന്നുകൊടുത്തിട്ടില്ലേ ഞാൻ ഇനിയെങ്കിലും ഈ നാണം കെട്ട ഏർപ്പാട്‌ നിർത്തിക്കൂടെ”

സുഭദ്ര ഒന്ന് ഏങ്ങിക്കൊണ്ടാണു അത്‌ പറഞ്ഞത്‌

“എടീ നാണം കെട്ടുണ്ടാക്കുന്ന പണത്തിന്റെ നാണക്കേട്‌ ആ പണം കൊണ്ട്‌ തന്നെ മാറ്റാം. നിന്റെ വീട്ടുകാരെ എല്ലാം ഇപ്പൊ നല്ല നിലയിലാക്കിയില്ലെ ഇനി നമുക്കും രണ്ട്‌ മക്കൾ ഇല്ലെ അവർക്കും എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കിയിടണ്ടെ” ഒരു കുറുക്കന്റെ കൗശലത്തോടെയാണു പ്രതാപൻ പറഞ്ഞത്‌

നമ്മുടെ മക്കൾ എന്ന് പ്രതാപൻ പറഞ്ഞപ്പൊ സുഭദ്രക്ക്‌ ഉള്ളിൽ ചിരിയാണു തോന്നിയത്‌. കാരണം ആരുടെ വിത്ത്‌ മുളച്ചാണു തനിക്ക്‌‌ ഗർഭമുണ്ടായതെന്ന് സുഭദ്രയ്ക്ക്‌ പോലും നിശ്ചയം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

എത്ര പേർ തന്റെ മേൽ കയറി കാമക്കൂത്ത്‌ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്‌ അതിലാരുടെയൊ ആവാം

ഗർഭിണിയായി വയർ വീർപ്പിച്ച്‌ നിന്ന സമയത്ത്‌ പോലും പ്രതാപൻ തന്നെ കൂട്ടിക്കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്‌. എന്നിട്ടാണിപ്പൊ നമ്മുടെ മക്കൾ എന്ന് പറയുന്നത്‌. പതിനഞ്ച്‌ വയസുള്ള ഒരു മകളും പന്ത്രണ്ട്‌ വയസുള്ള ഒരു മകനും ഉണ്ട്‌ രണ്ട്‌ പേരും ബോർഡിംഗ്‌ സ്കൂളിൽ ആണു.

എന്തൊക്കെയൊ ആലോജിച്ച്‌ സുഭദ്ര ബാഗ്‌ എടുത്ത്‌ പുറത്തേക്ക്‌ നടന്നു ഒപ്പം പ്രതാപനും.

സുഭദ്ര ബാഗുമായി പിൻ സീറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നു