സൂസന്റെ യാത്രകൾ 2 [രാജ] 170

സ്റ്റേജിൽ വീണ്ടും ബോറൻ പരിപാടികൾ. തനിക്ക് പഠിക്കാനോ, ഉൾക്കൊള്ളാനോ ഉള്ളതൊന്നും കാണുന്നില്ല. അത്യാവശ്യം ചിലത് നോട്ട് ചെയ്തു വച്ചു. ചിന്തകൾ വീണ്ടും ഫ്ലാറ്റിൽ ചുറ്റിത്തിരിയുന്നു. എണ്ണം പറഞ്ഞ ആ സംഗമത്തിനു ശേഷം എപ്പോഴോ, ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണു. കലശലായ മൂത്രശങ്ക തോന്നി എഴുന്നേറ്റു. നിലാവെളിച്ചം മുറിയെ പ്രകാശപൂരിതമാക്കിയിരിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട് ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്തില്ല. അരികിൽ നിഖിൽ ഇല്ല. നഗ്നയായ് റെസ്റ്റ് റൂമിലേക്ക് നടന്ന് കാര്യം സാധിച്ചു, കഴുകി കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു. സമയം 1 മണി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. പുറത്ത് നിഖിലിന്റെ സംസാരം. ആരുമായിട്ടാണ് ഈ അസമയത്ത്. ഇനിയും വിട്ടുമാറാത്ത ലഹരിയുടെ പെരുപ്പ് തലയിൽ. എങ്കിലും, സാകൂതം ശ്രദ്ധിച്ചു. അടക്കിപ്പിടിച്ച സ്ത്രീശബ്ദം! “ഞാൻ ഇത്രേം നേരം കാത്തിരുന്നു, വിളിക്കും എന്ന് കരുതി….” അമർത്തിപ്പിടിച്ച ചോദ്യം. “എന്റെ ഫ്രണ്ട് എന്നോടൊപ്പം ഉണ്ട്. അതാ വിളിക്കാതിരുന്നത്.. അല്ലാതെ…” “ഫുഡിന്റെ അളവ് കൂട്ടിപ്പറഞ്ഞപ്പോൾ ആരോ ഉണ്ടെന്ന് മനസ്സിലായീ… പിന്നേയ്… നമുക്ക് ആ കൊറിഡോറിലേക്ക് കയറാം… ഇനിയും എനിക്ക് വയ്യ… ഇന്ന് ഉണ്ടാവും എന്ന് ഉറപ്പിച്ചിരിയ്ക്യായിരുന്നു” “നീ ഇവിടെ നിൽക്ക്.. ഞാൻ നോക്കിയിട്ട് വരാം” ഗോവണിയുടെ മറവിൽ “അവളെ” മാറ്റിനിർത്തി, നിഖിൽ മുറിയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. “ആരോടാ സംസാരം ?” സൂസന്റെ ചോദ്യത്തിൽ നിഖിൽ ഒന്ന് ഞെട്ടിയോ? “അത്… അത് പിന്നെ….” നിഖിൽ ഉരുളാൻ തുടങ്ങി. “ഏതാ ആ സ്ത്രീ? ഫുഡ്‌ തരുന്ന കക്ഷിയാണോ?” “ഹാ… അതെ… അവർക്ക്…” “എന്റെ നിഖിലെ… നീ എന്റെ ഭർത്താവോ, കാമുകനോ അല്ല.. പിന്നെ എന്തിനാ ഈ ഉരുണ്ടുകളി?? അവൾക്ക് കടിമുറ്റി നില്ക്കുകയാ… വിളിച്ച് കടി തീർത്തുകൊടുക്ക്… പാവം…” സൂസന്റെ ആ ഡയലോഗിൽ നിഖിൽ സർവ്വ സ്വാതന്ത്രനായീ. ഇനി മുന്നും പിന്നും നോക്കാനില്ല. പക്ഷെ, സൂസന്റെ സാന്നിധ്യത്തിൽ?? അവരെ എവിടെ, എങ്ങിനെ എക്കോമഡേറ്റ് ചെയ്യും? ആകെയുള്ളത് ഒരു കട്ടിൽ. പിന്നെ, സ്വകാര്യത ലഭിക്കുന്നത് ബാത്റൂമിൽ. ഒരു അമ്പോറ്റി പട്ടത്തിപെണ്ണിനെ ബാത് റൂമിൽ നിർത്തി പൂശുക എന്ന് വെച്ചാൽ…നിഖിലിന്റെ ചിന്തകൾ കാട് കയറി.

അതേ സമയം, സൂസന്റെ മനസ്സിൽ മറ്റൊരു ലഡ്ഡു പൊട്ടി. ഒരു പരസ്ത്രീയുമായി “മുട്ടിയിട്ട്” കുറച്ചായീ. വൃത്തിയും വെടുപ്പും ഉള്ളവളാണെങ്കിൽ അരക്കൈ നോക്കാം. തന്നിലെ ലെസ്ബിയൻ ക്യാരക്ടർ നിഖിലിന് അറിവില്ലല്ലോ. എന്തായാലും കാത്തിരുന്ന് കാണാം.