“ഇന്നാള് നമ്മള് ഇവിടുത്തെ കുളത്തില്‍ എല്ലാം ഊരിപ്പറിച്ച് തോര്‍ത്ത് മാത്രമുടുത്ത് കുളിച്ചത് ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടോ? അന്നേരം ഞാന്‍ കണ്ടതല്ലേ! ശരിക്കും നല്ല കട്ടിമൊലയാ മമ്മീടെ..നല്ല കൊഴുത്ത്…ഉരുണ്ട്..അതും ഈ ഏജില്‍!”
“മതി മതി, വിവരണം…”
സാറാമ്മ ചിരിച്ചു.
“നീയൊന്ന് നോക്കിക്കേ, അന്നേരം അറിയാമല്ലോ!”
“ശരിയാ…മമ്മി ഒന്ന് എഴുന്നേറ്റ് നിന്നെ”
അവളും എഴുന്നേറ്റു.
ഞാന്‍ ടി വിയില്‍ മാത്രമാണ് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് എന്ന് വരുത്താന്‍ അല്‍പ്പം കൂടി ഒതുങ്ങിക്കൂടിയിരുന്നു.
“സണ്ണി അവിടെ ഇരുന്ന് കട്ട്പ്പുത്ത് ലിയോ എന്നാവേണേലും കാണട്ടെ! ഒരു സിനിമാടെ ഒക്കെ പേര്! മനുഷ്യര്‍ കാണേണ്ട സിനിമയ്ക്ക് ഇങ്ങനെ ആരേലും പേരിടുമോ?”
“മമ്മി ആ കണ്ണാഡീടെ മുമ്പി നിന്നെ!”
എലിസബത്ത് പറഞ്ഞു.
ഹാളില്‍, ഞാന്‍ ഇരിക്കുന്നതിന്റെ പിമ്പില്‍, കോര്‍ണറില്‍ ഒരു ഷെല്‍ഫ് വെച്ചിരുന്നു.
അതിലെ കണ്ണാടിയിയുടെ മുമ്പിലേക്ക് അവള്‍ ചുവട് വെച്ചു.
“ശരി മോളെ,”
സാറാമ്മയും കണ്ണാടിയുടെ മുമ്പില്‍ നിന്നു.
എലിസബത്ത് പിന്നെ എന്നെ നോക്കുന്നത് ടി വിയുടെ അടുത്തിരുന്ന ചെറിയ കണ്ണാടിയിലൂടെ ഞാന്‍ കണ്ടു.
“സണ്ണീ, അതേ…”
അവള്‍ എന്നെ വിളിച്ചു.
ഞാന്‍ ഒന്നും അറിയാത്ത നിഷ്ക്കളങ്കനെപ്പോലെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
