സ്വർഗ്ഗം കാണിച്ച കള്ളൻ…! 3 [സജി] 167

ഞാൻ       കാര്യം       പറഞ്ഞു         മനസ്സിലാക്കി…. എന്ത്        ബുദ്ധിമുട്ട്           ഉണ്ടായാലും       ജീവിതമാ         വലുത്         എന്ന് പറഞ്ഞു         ഒരു     വിധം        ബോധ്യപ്പടുത്തി…’

‘ അവള്         ഭാഗ്യോള്ള        പെണ്ണാ…’

അനുഗ്രഹം         ചൊരിയുന്ന      പോലെ        രാജൻ          പറഞ്ഞു

‘ എന്നും        ഇതിയാന്         ഞാൻ     ഊമ്പി ക്കൊടുത്തിട്ടും          ഒരു          പ്രാവശ്യം          പോലും       എന്റെ തു്        തിന്നണമെന്ന്          തോന്നുന്നില്ലല്ലോ… കൃഷ്ണാ…’

ആത്മഗതം           പോലെ       നാരായണി         പിറുപിറുത്തു

‘ ങാ…. എന്തേലും          പറഞ്ഞോ…     ഉറക്കം          വരുന്നു      എനിക്ക്…’

രാജൻ         ഉറങ്ങി

പലവിധം         വിചാരങ്ങൾ         നാരായണിയുടെ         ഉള്ളിലൂടെ      മിന്നി     മറഞ്ഞു

‘ പുറത്തിറങ്ങാൻ          കൊള്ളാവുന്ന          നല്ല       ഒരു  .  ഉടുപ്പ്                പോലും        ഇല്ലാ       പെണ്ണിന്’ ‘

നാരായണി           പരിതപിച്ചു

‘ ങാ… ഉള്ളതിൽ          നല്ലത്         ഇട്ടോണ്ട്         പോകാൻ        പറയാം….’

‘ പിന്നെ           മെനയായി      പോകാനും          പറയാം…. അപ്പോഴും    അനാവശ്യ            മുടി ,   കക്ഷത്തും    പൂ…. വിലും      ഉള്ളത്         കളയണമെന്നുണ്ടാ…?

‘ കളയാൻ          എങ്ങനെ         പറയും…?’

‘ എങ്ങനെ           പറയാതിരിക്കും…..?’

‘ ഇനി         അഥവാ         നാണം        കെട്ടു          രണ്ടും         കല്പിച്ചു          പറഞ്ഞാൽ….

‘ അതിന്റെ        ആവശ്യം       എന്താ…?’

എന്ന്          പറഞ്ഞ്           പരിഹസിച്ചാൽ        ചൂളുന്നതു്…. ഞാനായിരിക്കും…

മാത്രമല്ല,   ഞാൻ        അറിഞ്ഞുള്ള        പ്ലാൻ          ആണെന്ന്          മനസ്സിലാക്കയും         ചെയ്യും…’

നാരായണി              അങ്കലാപ്പിലായി

ഏറെ         ആലോചനയ്ക്ക്         ശേഷം          ബുദ്ധിപൂർവ്വം        ഒരു    കാര്യം         നാരായണി         ആലോചിച്ച്          ഉറപ്പിച്ചു