തങ്കച്ചന്‍റെ പ്രതികാരം 2 [Smitha] 367

ഓര്‍ത്തോണ്ടിരിക്കുന്നത്,ഏതാണിനെ കണ്ടാലും സെക്സ്ചെയ്യാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് നിംഫോമാനിയ തന്നെയാണ്…”

മേരിക്കുട്ടി ഭയത്തോടെ അദ്ധേഹത്തെ നോക്കി.

“ചികിത്സ വേണ്ട അസുഖം!”

അദ്ദേഹം പതിയെ പറഞ്ഞു.

അവളുടെ മാറില്‍ നിന്ന് ഷാള്‍ പതിയെ ഊര്‍ന്നുവീണു. ചുരിദാര്‍ ടോപ്പിനുള്ളില്‍ വലിയ മുഴുത്ത മുലകള്‍ പൊങ്ങി തുറിച്ച് കിടക്കുന്നത് ഫാദര്‍ കണ്ടു.അറിയാതെ അവളും മുഖം താഴ്ത്തി മാറിലേക്ക് നോക്കി.

മുലക്കണ്ണുകള്‍ പുറത്തേക്ക് മുഴച്ച് നില്‍ക്കുന്നത് അവള്‍ കണ്ടു. ശ്യെ! താന്‍ ബ്രാ ഇട്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ. പിന്നെ എന്താ ഇങ്ങനെ?

“മേരിക്കുട്ടി ഇപ്പോള്‍ തന്നെ നല്ല പിമ്പിരി ആയല്ലോ!”

അവളുടെ മുലകളുടെ തുറിപ്പില്‍ കണ്ണുകള്‍ പതിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു.

അവള്‍ ഉടനെ തന്നെ ഷാള്‍ കൊണ്ട് മാറ് മറയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.

“വെറുതെയല്ല മേരിക്കുട്ടിയ്ക്ക് ഇത്രേം കഴപ്പ്!”

പുരോഹിതന്‍ ചിരിച്ചു. അദ്ധേഹം ഉപയോഗിച്ച വാക്ക് കേട്ട് അവള്‍ക്ക് അദ്ഭുതമല്ല ഉണ്ടായത്. മറിച്ച് കവയ്ക്കിടയില്‍ ഒരു കിരുകിരുപ്പാണ് അദ്ദേഹം “കഴപ്പ് ” എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അനുഭവപ്പെട്ടത്. അതി സുന്ദരനായ പുരോഹിതന്‍ ചുവന്ന അധരങ്ങള്‍ പിളര്‍ത്തി “കഴപ്പ്” എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്‍റെ പൂറു നനഞ്ഞത് അവള്‍ അറിഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ അവള്‍ തുടകള്‍ കൂട്ടി ഞെരിച്ചു. ഫാദര്‍ നോക്കി നില്‍ക്കെ അങ്ങനെ ചെയ്തതില്‍ അവള്‍ക്ക് പിന്നെ അതിയായ ജാള്യതയുണ്ടായി. അവള്‍ ലജ്ജിച്ച് തല കുനിച്ചു.

“ശരീരം ഈ പ്രായത്തിലും ഇതുപോലെ ഒക്കെ കൊഴുത്ത് ഇരിക്കുമ്പോള്‍ അതും പിടിവിട്ടു പോകുന്ന ഭാഗങ്ങള്‍ ഒക്കെ ഇങ്ങനെ തള്ളി മലര്‍ന്ന് നിക്കുമ്പം എങ്ങനെയാ കഴപ്പ് ഉണ്ടാകാതിരിക്കുന്നെ അല്ലേ?”

പദപ്രയോഗങ്ങളിലെ പുളിപ്പും വളിപ്പും അവളെ അതിശയപ്പെടുതിയില്ല. ഇടവകാംഗങ്ങള്‍ ബഹുമാനത്തോടെയും ആരാധനയോടെയും കാണുന്ന ഒരു വൈദികന്‍ അത്തരം വാക്കുകള്‍ ഉപയോഗിക്കുമോ എന്ന ആശങ്ക അപ്പോള്‍ മേരിക്കുട്ടിയെ അലട്ടിയില്ല.

പകരം കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ ദേഹം വിടര്‍ന്നു ത്രസിക്കുകയാണുണ്ടയത്.

“ഏത് ഭാഗങ്ങളാ അച്ചാ?”

അധരം നനച്ചുകൊണ്ട് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു.

“പറഞ്ഞാ മതിയോ അതോ തൊട്ടുകാണിക്കണോ?”

“അച്ഛന്റെ ഇഷ്ടം”

അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“എന്‍റെ മേരിക്കുട്ടീ…”

വൈദികന്‍ വിളിച്ചു.

“എന്തോ…”

വിധേയപ്പെടലിന്റെ അങ്ങേയറ്റത്തെ ഭാവം വാക്കുകളില്‍ നിറച്ച് അവള്‍ വിളികേട്ടു.