ദി സറഗേറ്റ് മദർ 3 [Little Boy] 277

 

“ഹലോ സ്വാതി എന്തായി…”

 

“മോഹനേട്ടാ അത്… അതുപിന്നെ ഒന്നും ആയില്ല..” സ്വാതി നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു…

 

“മ്മ്, ഞാൻ എന്തായാലും സാറിനോട് പറയാം… ഈ തവണ ആകാത്ത സ്ഥിതിക്ക് ഒന്നൂടെ… ”

 

മോഹനൻ പകുതിക്ക് പറഞ്ഞു നിർത്തി…

 

അതു കേട്ടതും സ്വാതിയുടെ മനസ്സിലൂടെ ഒരു കൊള്ളിയാൻ പാഞ്ഞു…

 

” ഇനിയും സാറിന്റെ കൂടെ കിടക്കണോ..? ” സ്വാതി ഒരു ഉൾക്കിടിലത്തോടെ ഓർത്തു…

 

“എന്തായാലും ഞാൻ വിളിക്കാം സ്വാതി..”

 

അതുംപറഞ്ഞു മോഹനൻ ഫോൺ വച്ചു…

 

സ്വാതിയുടെ ചിന്തകൾ പല വഴികളിലൂടെ പാഞ്ഞു..

 

അവൾ ഇനി എന്തും വരട്ടെയെന്ന് ചിന്തിച്ചു മനോജ് കിടക്കുന്ന മുറിയിലേക്കുപോയി..

 

ശാന്തമായി ഉറങ്ങുകയാണ് മനോജ്.. സ്വാതി മനോജിന്റെ മുഖത്തു നോക്കി നിന്നു..

 

പലപ്പോഴും മനോജിന്റെ മുഖത്തു നോക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നിയിരുന്നു… താൻ മറ്റൊരുവന് കാലകത്തിയെന്നു മനോജറിഞ്ഞാൽ എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കുമെന്ന് അവൾക്ക് ഒരു എത്തുപിടിയില്ലായിരുന്നു…. എന്നാലും എല്ലാം മനോജേട്ടനു വേണ്ടി അല്ലെ, അത് ഏട്ടൻ മനസിലാക്കുമെന്ന വിശ്വാസത്തിലാണ് സ്വാതി…..

 

ഇടക്ക് ഋഷിയുടെ ഓർമ്മകൾ വരുമ്പോൾ അവൾക്ക് ചെറു നോവ് എവിടെയാ വരും…

 

തന്നിലെ പെണ്ണിനെ അറിഞ്ഞ പുരുഷനോട്‌ അവൾപ്പോലുമറിയാതെ ഒരു കുഞ്ഞിഷ്ടം അവളിൽ മൊട്ടിട്ടിരുന്നു.. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ ആർക്കും വേണ്ടി തുറക്കാത്ത അവളുടെ പിൻവാതിൽ വേദനയെടുത്തിട്ടും അതെല്ലാം സഹിച്ചു അവനായി തുറന്നുകൊടുത്തത്…

 

ഇടക്ക് ഋഷി അവളെ അന്യോഷിക്കുന്നതുപോലും ഇല്ലല്ലോ എന്ന ചിന്ത അവളെ വേദനിപ്പിച്ചിരുന്നു…

 

“അല്ലെങ്കിലും കുഞ്ഞിനുവേണ്ടി മാത്രമല്ലെ തന്നിലെ പെണ്ണിനെയുണർത്തി കാമിച്ചത്.. അതുകൊണ്ട് കൂടുതൽ ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട സ്വാതി ….” ചിന്തകൾ കാടുകയറുമ്പോൾ അവൾ തന്നെ മനസിനെ പറഞ്ഞുപഠിപ്പിച്ചു….

 

അല്ലെങ്കിലും മനോജിനെ വിട്ട് സ്വാതിക്ക് ഒരു ജീവിതം ഉണ്ടാകില്ല… കാരണം ഋഷിയേക്കാൾ വലുതാണ് അവൾക്ക് മനോജെന്ന ഭർത്താവും, അവന്റെ താലിയും…

 

“സ്വാ… സ്വാതി” അവളുടെ ചിന്തകളെ മുറിച്ചത് മനോജിന്റെ ആദ്യവാക്കുകളായിരുന്നു.

 

സ്വാതി ഞെട്ടികൊണ്ട് മനോജിനെ നോക്കി..

 

“മനോജേട്ടാ.. ഏട്ടൻ എന്നെ വിളിച്ചോ..?” സ്വാതിക്ക് സന്തോഷം അടക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല …