തെറ്റ് ചെയ്യാത്തവരായി ആരുണ്ട് നന്ദു 5 [John Honai] 216

“താത്ത…. നമ്മൾ തുടങ്ങിയ സ്ഥലത്ത് വച്ചു നമ്മൾ വീണ്ടും തുടങ്ങുന്നു. “

“എവിടെ വച്ച്? “

“നമ്മൾ കളിക്കുമ്പോൾ ഒളിച്ചു നിന്നില്ലേ? ആ കൊച്ചുമുറിയിൽ. “

അവിടെ വച്ചായിരുന്നല്ലോ ഈ പ്രണയകഥ ആരംഭിക്കുന്നത്… ഒളിച്ചു കളിക്കിടെ തുടങ്ങിയ ഞങ്ങളുടെ പ്രണയത്തിന്റെ കളി.

“തുടങ്ങാം നന്ദു…. വാ നമുക്ക് ഇനി നമ്മളായി ജീവിച്ചു തുടങ്ങാം…വാ “

“മോൻ എഴുന്നേൽക്കുമോ? “

“അവൻ നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ്. ഇപ്പോഴൊന്നും എഴുന്നേൽക്കില്ല. “

താത്തയുടെ പ്രണയം ഉണർന്നിരിക്കുന്നു… ആവേശം കൂടി ഇരിക്കുന്നു. ഇത്രയും നാൾ ഒരുവന്റെ ഭാര്യയായി കൂടെ കിടന്നിട്ടും കിട്ടേണ്ട സുഖാനുഭവങ്ങൾ….ഇന്ന് അവൾ അനുഭവിക്കാൻ പോവുന്നു.

എന്റെ കൈ പിടിച്ചു താത്ത എന്നെ ആ കുടുസ്സു മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. ഞങ്ങൾ ഉള്ളിൽ കയറിയതും ആ വാതിലിൽ അടച്ചു ഞാൻ കുറ്റിയിട്ടു.

“വാ നന്ദൂ…. എന്നെ ഒന്ന് കെട്ടി പിടിക്ക്… എന്നെ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ഒന്ന് ചെയ്യൂ. “

താത്ത ചുമരിൽ ചാരി നിൽക്കുന്നു. ഞാൻ അടുത്തു ചെന്നു താത്തയെ കെട്ടി പുണർന്നു. താത്തയുടെ സുഗന്ധം ഞാൻ ആവോളം വലിച്ചെടുത്തു.

എന്റെ കൈകൾ താത്തയുടെ തുടുത്ത വയറിൽ പിടിച്ചു പിച്ചി പിഴിയാൻ തുടങ്ങി. വികാരം പുറത്തേക്കു വരുന്നത് ഞങ്ങൾക്ക് പിടിച്ചു നിർത്താൻ കഴിയുന്നില്ല…

“എന്റെ വയറിൽ ഒന്ന് ഉമ്മ വക്ക്യോ നന്ദൂട്ടാ… താത്തയ്ക്കൊന്നു ആ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് അവിടെ തണുപ്പിക്കാനാ. “

ഞാൻ ഒന്ന് കുനിഞ്ഞു സാരി പതുക്കെ മാറ്റി ആ വയറിനെ സ്വാതന്ത്രയാക്കി. ഞാൻ എന്റെ മൂക്ക് ആ പൊക്കിൾ കുഴിയിക്കുളിൽ കടത്തി മണത്തു.

എന്റെ ഈശ്വരാ….. ഇവളെ ആണല്ലോ ഞാൻ ഇത്രയും കാലം കാണാതെ കടിച്ചു പിടിച്ചു നിന്നത് !

എന്റെ നാവുകൾ അതിനുള്ളിലേക്ക് കുതിച്ചു ചാടി. എന്റെ നാവിലെ ഉമിനീരിന്റെ തണുപ്പ് താത്തയുടെ പൊക്കിൾകുഴിയിലൂടെ ആ മനോഹരമായ ശരീരം മുഴുവൻ കാമത്തിന്റെ തണുപ്പ് പടർത്തി.

ഞാൻ ആ പൊക്കിൾ കുഴിക്കുള്ളിൽ നക്കി തുപ്പൽ നിറക്കുകയും അതെ തുപ്പൽ ആ കുഴിയിൽ നിന്നും കുടിച്ചെടുക്കുകയും ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു.

എന്റെ കൈകൾ തുടകൾ തഴുകി താത്തയുടെ ചന്തി ഗോളങ്ങൾ സാരിക്ക് മുകളിലൂടെ പിടിച്ചു കശക്കികൊണ്ടിരിന്നു.

“നന്ദൂട്ടാ…. എന്റെ നന്ദൂട്ടാ… ഇങ്ങു വാ… എന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒന്ന് കടിക്ക്. “