തുടക്കവും ഒടുക്കവും 4 [ശ്രീരാജ്] 260

മഞ്ജിമ : മഞ്ജിമ…..

സത്താർ : മഞ്ജിമ… മ്മ്മ്മ്…

വീണ്ടും ഒഴിക്കാൻ ബോട്ടിൽ നീട്ടിയപ്പോൾ കൈ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു സത്താർ, വേണ്ട എന്ന്..

മഞ്ജിമ ഗ്ലാസും ബാക്കി സാധങ്ങളും എല്ലാം ആയി തിരികെ നടന്നു അതിന്റെ സ്ഥാനത് വക്കാൻ ആയി. സാത്താറിനു തന്റെ കണ്ണുകളെ നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, മഞ്ജിമയുടെ ചന്തി കുടങ്ങൾ ഒരഞ്ഞു നീങ്ങി മുകളിലോട്ടും താഴോട്ടും ആടുന്നത് കണ്ടിട്ട്. മഞ്ജിമക്കും തോന്നി പിന്നിൽ രണ്ട് കണ്ണുകൾ തന്റെ ചന്തിയെ നോക്കുന്ന പോലെ.

തിരികെ വന്ന മഞ്ജിമ കണ്ടത് കിടക്കയിൽ ചാരി ഇരുന്നു ഫോണിൽ ആരോടോ അറബിയിൽ സംസാരിക്കുന്ന സാത്താറിനെ ആണ്.

ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ ഇരിക്കുക, കിടക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ കിടക്കുക, അതായിരുന്നു തനിക്കുള്ള നിർദേശം. അതുകൊണ്ട് തന്നെ മഞ്ജിമ പതിയെ നടന്നു ചുവരിന് പകരം ആയുള്ള ഗ്ലാസിനടുത്തേക്ക്. പുറത്തെ മനോഹരമായ കടൽ കാഴ്ച കാണാൻ ആയി.

താൻ കടലിനെ ഗ്ലാസിനോട് ചേർന്ന് നിന്നു കാണുമ്പോൾ മഞ്ജിമക്ക് വീണ്ടും സത്താർ തന്റെ ചന്തികളെ നോക്കുന്നുണ്ട് എന്നൊരു തോന്നൽ വന്നു. എന്തുകൊണ്ടാണ് എന്ന് അറിയില്ല, തന്റെ ചന്തികളെ ഒന്നുകൂടെ പിറകെ തള്ളി സത്താർ നോക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ശരിക്ക് കണ്ടോട്ടെ എന്ന് വച്ചു പിടിച്ചു തന്റെ അരക്കെട്ട്..

സമയം പോയ്കൊണ്ടിരുന്നു. മഞ്ജിമക്ക് കാഴ്ച കണ്ടു മടുത്തു. ഹീൽ ചെരിപ്പിൽ നിന്ന് കാലും വേദന എടുത്തു തുടങ്ങി. എങ്കിലും പിറകിലെ ഫോൺ വിളി കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. അറബിയും, മലയാളവും, ഇംഗ്ലീഷും, നിർത്താതെ ഉള്ള, തുടരെ തുടരെ ഉള്ള ഫോൺ വിളികൾ..

മഞ്ജിമ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു : ഇങ്ങേർക്ക് ഇവിടെ ഫോൺ വിളിക്കാൻ ആണ് എങ്കിൽ, പിന്നെ ഞാൻ എന്തിനാ. കോപ്പ് കാലും വേദനിച്ചിട്ടു വയ്യ. എവിടേലും പോയി ഇരിക്കാം.

കുറെ നേരം ഒരേ പോലെ നിന്നത് കൊണ്ടാകാം, മഞ്ജിമയുടെ കാലു തരിച്ചു. അതിന്റെ കൂടെ ഹൈ ഹീലും. നാല് സ്റ്റെപ് എടുത്തു അഞ്ചാമത്തെ സ്റ്റെപ്പിൽ ഹീൽ തെറ്റി ദേ കിടക്കണു മഞ്ജിമ.

മഞ്ജിമ ഒന്നു ഉറക്കെ പറഞ്ഞു : അമ്മേ…

സത്താർ ഫോൺ വച്ചു എഴുന്നേറ്റു ഓടി വന്നു മഞ്ജിമയുടെ അടുത്തേക്ക്. മഞ്ജിമയെ പതിയെ പിടിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു സത്താർ. കാലിലെ തരിപ്പും, ആകെ നാണം കെട്ട അവസ്ഥയും. മഞ്ജിമ സത്താറിന്റെ ഷോൾഡറിൽ പിടിച്ചു മുഖം താഴ്ത്തി തന്നെ നിന്നു.