തുളസിദളം [ശ്രീക്കുട്ടൻ] 525

“സുരേശാ… ഞാനിപ്പൊ എത്തീതേയുള്ളു…”

“…….“

“ആണോ എന്നാ കേറി പോരെ…”

രാജേന്ദ്രൻ പറഞ്ഞിട്ട് ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്ത് ഫോൺ മേശപ്പുറത്തിട്ടിട്ട് സുനന്ദയെ നോക്കി,

“എന്നാ സുനന്ദ പൊയ്ക്കോ…”

അയാൾ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരുമ്മ വച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു,

അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു സുരേഷ് ക്യാബിനകത്തേക്ക് വന്നു

വെളുത്ത് ഉയരമുള്ള ഒരാൾ, തിളങ്ങുന്ന മെറൂൺ കളർ ഷർട്ടും അതെ കരയുള്ള ക്രീം കളർ മുണ്ടുമാണ് വേഷം, കയ്യിൽ കനത്തിലൊരു ചെയിൻ, അതുപോലെ കഴുത്തിലും ഒരണ്ണം, മുടി മുകളിലേക്ക് കോതി ഒതുക്കി വച്ചിരിക്കുന്നു, ചുവന്ന കണ്ണുകൾ, ടൗണിലെ ഏറ്റവും വലിയ ട്രാവൽസും റിക്രൂട്മെന്റ് ഏജൻസിയും അയാളുടെ പേരിലാണ്…

“സുരേശാ… വാ ഇരിക്ക്…”

രാജേന്ദ്രൻ അയാളെ ക്ഷണിച്ചിരുത്തി…

“എന്തായി പോയ കാര്യം…???”

അയാൾ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു

“ആ മന്ത്രീടെ പിഎയുടെ കയ്യിൽ മുപ്പത് കൊടുത്തു, ബാക്കി അയാൾ നോക്കിക്കൊള്ളാം എന്നാ പറഞ്ഞത്…”

“മ്… എങ്കിലും ആ പെണ്ണ് അങ്ങനൊരു കടുംകൈ ചെയ്യുമെന്നറിയില്ലായിരുന്നു…നല്ലൊരു ഉരുപ്പടിയായിരുന്നു… പിന്നീട് ഒന്നൂടെ രുചിനോക്കാം എന്ന് കരുതിയിരിക്കുമ്പോഴാ…”

സുരേഷ് നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു.

“പോട്ടെടോ… അവൾ ജീവിച്ചിരുന്നേ ചെലപ്പോ നമ്മക്ക് പാരയായേനെ… എന്തായാലും നന്നായെന്ന് ഞാൻ പറേം… അവള് പോയാ വേറൊരുത്തി വരും… താൻ വെഷമിക്കാതെ…”

രാജേന്ദ്രൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു,

“ശരിയാ… വേറൊരുത്തി… തന്റെ വീട്ടിലെ ആ പെണ്ണില്ലേ… എന്താ ഐറ്റം, റയർ പീസ്, കൊറേ നാളായി താൻ പറഞ്ഞു കൊതിപ്പിക്കുന്നു, മരിക്കുന്നതിന് മുന്നേ അതെ പോലുള്ള ഒന്നിനെ രുചിക്കണം എന്നിട്ട് ചത്താലും മതി… ഞാനും മഹിയും വെള്ളോറക്കി നടക്കാൻ തൊടങ്ങീട്ട് കുറച്ചു കാലായി, അവള്ടെ ആ ഉണ്ടക്കണ്ണ് കണ്ടാ മതി മനുഷ്യന്റെ ടെമ്പറ് തെറ്റാൻ, അവളെക്കണ്ട അന്ന് മഹീടെ വായ തുറന്ന് വെള്ളമോലിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടതാ… താൻ പറ… വല്ലോം നടക്കോ…”

അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ വല്ലാത്തൊരു തിളക്കം കണ്ടു

“താനൊന്ന് പെടയ്ക്കാതെ… അവളൊന്ന് മൂത്ത് കിട്ടാനല്ലേ ഞാനും കാത്തിരുന്നത്… ഇനി അധികം താമസിക്കില്ല…”

“അത് കേട്ടാ മതി… പിന്നെ അവളിൽ തനിക്ക് താൽപ്പര്യമില്ലല്ലോ, അപ്പൊ രണ്ടായിട്ട് ഷെയർ ചെയ്യാം…ഞങ്ങൾക്ക് മടുക്കുമ്പോ അവളെ നേരെ ബോംബെയ്ക്ക് പിന്നീടവിടുന്ന് പുറം രാജ്യത്തേക്ക്… അതൊരു റയർ പീസാ… ഇപ്പൊ ചെലവാക്കുന്ന പണം അതിൽ ഞാൻ തിരിച്ചു പിടിക്കും…”