“ആ ഡോക്റ്റർ രാം മോഹൻ അല്ലെ? ആ … അതെ വിമൽ …നിങ്ങടെ രോഹിണി മാഡം ഇല്ലേ അവിടെ? …ഒന്നിങ് വരാൻ പറയാമോ? പുത്ര കാമേഷ്ടിയുടെ കാര്യത്തിനാ…അതെ ഡേറ്റ് മാറ്റാൻ പറ്റില്ല …എന്താ ..ഏഹ്? നേരോ ..മൊത്തം ബ്ലോക്ക് ആണോ? അയ്യോ..ശ്ശ്യേ ! നോക്കട്ടെ..നോക്കട്ടെ അറിഞ്ഞില്ല!”
റസിയയും റിസ്വാനും ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ പരസ്പ്പരം നോക്കി.
വിമൽ അപ്പോൾ മേശപ്പുറത്ത് നിന്ന് റിമോട്ട് എടുത്ത് ടി വി ഓൺ ചെയ്തു.
അവർ മൂവരും ടി വി സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കി.
സ്‌ക്രീൻ നിറയെ പ്രക്ഷോഭകാരികളായ ജനക്കൂട്ടത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങളാണ്.
ചിലയിടത്ത് തീയിൽ പെട്ട കെട്ടിങ്ങളും വാഹനങ്ങളും.
“ആർ എസ് എസ് കാരൻ ഒരു സി പി എമ്മുകാരനെ കൊന്നു, കണ്ണൂര്,”
വിമൽ പറഞ്ഞു.
“കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച തിരിച്ചുണ്ടായില്ലേ? അതിന്റെ പ്രതികാരം. മൊത്തം ഹർത്താലാ..ബ്ലോക്കാ… ഇപ്പഴാ അവര് ഹർത്താൽ ഡിക്ലയർ ചെയ്തേ! ആറുമണി വരെ ഒരു രക്ഷയുമില്ല! ആർക്കും വരാൻ പറ്റുകയില്ല…അപ്പൊ എന്തോ ചെയ്യും?”
“അല്ല ഡോക്റ്റർക്ക് ചെയ്തുകൂടെ?”
രാജമ്മ പറഞ്ഞത് ഓർമ്മിച്ച് റിസ്വാൻ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ ചെയ്യുന്നതാണ്, പക്ഷെ…”
അയാൾ റസിയയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
അവളുടെ മുഖം ലജ്ജകൊണ്ട് ചുവന്നു.
അത് റിസ്വാന് മനസിലായില്ല.
ഡോക്റ്ററും രോഗിയുമാണ്.
ഡോക്റ്ററാവുമ്പോൾ രോഗിയുടെ ദേഹത്ത് ഒക്കെ തൊടില്ലേ?”
ഇനിയിപ്പോൾ ദേഹത്ത് തുണി ഒന്നുമില്ലാതെ കിടക്കേണ്ടി വരുമോ?
മൊബൈലിൽ, മസാജ് പോൺ കണ്ടത് അവനോർത്തു.
പടച്ചോനെ!
അതെ!
അങ്ങനെയായത് കൊണ്ടാവണം ഉമ്മച്ചിയെ തിരുമ്മുന്നത് മഹാലക്ഷ്മി ഡോക്റ്റർ തന്നെയായത്!
“അത് സാർ…”
റസിയ എന്തോ പറയാൻ ശ്രമിച്ചു.
“എനിക്ക് മനസ്സിലായി…”
വിമൽ ചിരിച്ചു.
“നിങ്ങള് സ്ത്രീയാണ്..പോരാത്തതിന് വളരെ സുന്ദരിയും…!”
അയാൾ അബദ്ധം പറ്റിയത് പോലെ നിർത്തി എന്നിട്ട് റിസ്വാനെ നോക്കി.
“അല്ല ഇത്? ബ്രദർ ആണോ?”
