ഉത്തരായനം [അപരൻ] 677

എന്നിട്ടു  തിരിഞ്ഞു  കിച്ചണിലേക്കു  നോക്കി  വിളിച്ചു  പറഞ്ഞു,

” എടീ  രണ്ടു  ഗ്ലാസ്സിങ്ങെടുത്തോ. കൊറച്ച് അച്ചാറും…”

പിന്നെ  എന്റെ  നേരേ  തിരിഞ്ഞു.

” നമുക്കു  രണ്ടെണ്ണം  അടിച്ചോണ്ടു  സംസാരിക്കാം”

ചേട്ടൻ  അകത്തേക്കു പോയി  ഒരു ബോട്ടിൽ  ‘ ബാക്കാർഡി’യുമായി  തിരികെയെത്തി.

അപ്പോഴേക്കും  മായേച്ചി  രണ്ടു ഗ്ലാസ്സുകളും ഐസ് ബക്കറ്റ്, സോഡ,  ഒരു  പാത്രത്തിൽ  അച്ചാറ് ഇവയുമായെത്തി. ഗ്ലാസ്സുകൾ ടീപ്പോയിൽ  വയ്ക്കവേ  ചേച്ചി  എന്നെ  നോക്കി  വശ്യമായി  പുഞ്ചിരിച്ചു.

” അമ്മയാ  വിളിച്ചത്. അമ്മയും സുഭദ്രയും കൂടി  സുഭദ്രേടെ അമ്മായിയമ്മയെ  കാണാൻ  പോയിരിക്കുവാ. അവര്  ഒന്നു വീണു കാലൊന്നൊടിഞ്ഞെന്ന്. ഇനിയിപ്പോ  നാളെയേ  വരൂ…”
ഗ്ലാസ്സുകളിലൊഴിച്ച  റമ്മിലേക്ക്  സോഡാ പകരുന്നതിനിടെ  ചേട്ടൻ  പറഞ്ഞു.

” സുഭദ്രയ്ക്ക്  കുട്ടികളില്ലേ” ഞാൻ  ചോദിച്ചു.

” അത്…” ചേട്ടൻ  അർദ്ധോക്തിയിൽ  നിർത്തി.

പിന്നെ  ഗ്ലാസ്സെടുത്ത്  എന്റെ  നേരേ  നീട്ടി. ചീയേഴ്സടിച്ച്  ഒറ്റവലിക്ക്  മുക്കാലും അകത്താക്കി. അച്ചാറു  തൊട്ടു നക്കവേ  ചേച്ചി  പറഞ്ഞു,

” പറ  ചേട്ടാ. ദീപു  ഇനി നമുക്കു അന്യനൊന്നുമല്ലല്ലോ ”

” അതു സാറേ… ” ഗ്ലാസ്സു കാലിയാക്കിക്കൊണ്ടു  ചേട്ടൻ  തുടർന്നു,

” സുഭദ്രേടെ  ഭർത്താവ് അതായത്  എന്റെ  അളിയൻ  ഷണ്ഡനാ. അവന്  സാധനം  പൊങ്ങില്ലാ…”

” ങേ… പിന്നെങ്ങിനാ…”  ഞാൻ ചോദിച്ചു.

” അതു ഞാൻ  പറയാം  ദീപൂ”  ചേച്ചി  ഇടയ്ക്കു കയറി.

” അവന്  ഇങ്ങനെ ഒരു കുഴപ്പമുള്ള കാര്യം  മറച്ചു  വച്ചാ കല്യാണം നടത്തിയത്. ചതിയായിരുന്നു. അവന്റെ  വീട്ടുകാർക്കൊന്നും  ഇതറിയില്ല. വല്യ തറവാടുകാരായതു കൊണ്ടു  ഞങ്ങളും ഇങ്ങനൊന്നും കരുതിയില്ല. പിന്നെ  കാര്യങ്ങളൊക്കെ  അറിഞ്ഞപ്പോ  നാത്തൂനും  എന്തു  ചെയ്യണമെന്നറിയാൻ  വയ്യാതായി. ഡൈവോഴ്സ്  ചെയ്യാമെന്നു  പറഞ്ഞെങ്കിലും  നാത്തൂൻ  സമ്മതിച്ചില്ല. അവളതിനു  വേറൊരു  വഴി  കണ്ടു  പിടിച്ചു…”

ഞാൻ  ചോദ്യ ഭാവത്തിൽ  ചേച്ചിയെ  നോക്കി. ചേച്ചി  എന്റെ അടുത്ത് സെറ്റിയിലിരുന്നിട്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ  തുടർന്നു,