വൈദ്യന്റെ മരുമകൾ 1 [പോക്കർ ഹാജി] 471

“….ഊം നീയിരിക്കു…“

ശ്രീജക്കു സമാധാനമായി… ഇരിക്കാനെങ്കിലും പറഞ്ഞല്ലോ .കുത്തുന്ന നോട്ടത്തിൽ നിന്നും ചെറിയൊരു ആശ്വാസം . കസേരയിലേക്ക് തന്റെ വലിയ ചന്തിയമർത്തി അവളിരുന്നു .അപ്പോഴും അവളുടെ മനസ്സിൽ അച്ഛന്റെ കഴുകൻ കണ്ണുകളുടെ നോട്ടമായിരുന്നു .മറ്റൊരാളായിരുന്നെങ്കിൽ കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു അനിൽ സാറിനൊക്കെ കണ്ടു കൊതി വിടാനായി ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ എന്തെല്ലാം ചെയ്തിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ ഇതിപ്പോ സ്വന്തം അമ്മായിഅച്ഛൻ .. അതും സ്വന്തം അച്ഛന്റെ സ്ഥാനമല്ലേ .അവളിലെ മനസ്സിന്റെ ചിന്തകൾ അങ്ങനെ പോയെങ്കിലും അവളിൽ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയത് മറ്റൊരു കാര്യമാണ് .തന്റെ ശരീരവും എന്തിനോ വേണ്ടി വല്ലാതെ കോരിത്തരിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നുള്ള കാര്യം.അനിൽ സാറിനെ പോലല്ല ആ നോട്ടത്തിനു എന്തോ കാന്തശക്തി ഉള്ളത് പോലെ .വീണ്ടും വീണ്ടും അച്ഛന്റെ കണ്ണുകൾ തന്റെ മേലാകെ ഇഴഞ്ഞിഴഞ്ഞ് നടക്കാൻ മോഹിക്കുന്നു .അതിനൊപ്പം മുന്നിലിരിക്കുന്നത് ആരാണെന്താണെന്നറിയാതെ നാശം പിടിച്ച പൂറു കൊഴുത്ത മദജലം ഒലിപ്പിക്കാനും തുടങ്ങി .സംഗതിയുടെ പോക്ക് കണ്ടിട്ടു ഷഡ്ഢിയാകെ നനഞ്ഞു കുതിര്ന്ന ലക്ഷണമുണ്ട് .ഹോ എന്തൊരു കടിയാ തുടകൾ ചേർത്ത് വെച്ചിരുന്നതിനാൽ അവളുടെ നെടുകെ പിളർന്നു ചേർത്ത് വെച്ചിരിക്കുന്ന നടു പൊങ്ങിയ സമൂസയുടെ വിടവിൽ കൂടി കന്തിന്റെ തുമ്പ് പുറത്തേക്കു തുറിച്ചു വന്നു .ശ്രീജയൊന്നു ചന്തിയിളക്കിയിരുന്നു കൊണ്ടു കയ്യിലിരുന്ന കുടയുടെ പിടി തുടയിടുക്കിലേക്കു പതിയെ അമർത്തി …. പൂർത്തടത്തിൽ അമർന്നപ്പോൾ ചെറിയൊരു ആശ്വാസം തോന്നിയെങ്കിലും ഇതളുകളെ കുതിർത്ത് കൊണ്ടു കൊഴുപ്പു കിനിഞ്ഞിറങ്ങുന്നു .ഓഹ് ഒന്ന് തടവാനെങ്കിലും അവസരം കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്നവൾ വല്ലാതെ കൊതിച്ചു .പെട്ടന്ന് അവളുടെ ചിന്തകളെ ഉണർത്തിക്കൊണ്ട് ഗോവിന്ദൻ ചോദിച്ചു .

“….ആ നീ വേറെ വല്ലയിടത്തും പോയതിന്റെ റിസൾട്ട് വല്ലതും കൊണ്ടു വന്നിട്ടുണ്ടോ…“

“….ഉവ്വച്ചാ തുടക്കം മുതലുള്ളത് കൊണ്ടു വന്നിട്ടുണ്ട്…”

ശ്രീജ ബാഗ് തുറന്നു ഫയലെടുത്ത് കൊടുത്തു അത് മേടിച്ചു തുറന്നു കൊണ്ടു അയാൾ പറഞ്ഞു

“….ഊം വീട്ടിൽ നിന്നെപ്പോ ഇറങ്ങി…”

“….ഞാൻ ഏഴുമണിയായപ്പോ ഇറങ്ങിയതാണച്ചാ…”

“….രാവിലെ വല്ലതും കഴിച്ചാരുന്നോ…“

“….ഊം കഴിച്ചിട്ടാ ഇറങ്ങിയത്…“

“….രാജീവ് എന്ത് പറയുന്നു സുഖമാണോ അവനു…”

“….സുഖമാണച്ചാ .സമയം കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ വിളിക്കും…”

“….പക്ഷെ ഇന്നുവരെ അവനിവിടെ വിളിക്കാൻ സമയം കിട്ടാറില്ല .എന്ത് ചെയ്യാം ഇനി എന്തൊക്കെ അനുഭവിക്കേണ്ടി വരുമെന്ന് ആർക്കറിയാം…”