വൈദ്യന്റെ മരുമകൾ 1 [പോക്കർ ഹാജി] 525

..എന്തൊരു നാണക്കേടാണിത് സ്വന്തം അമ്മായിയച്ഛന്റെ നോട്ടം കണ്ടിട്ടാണോ തന്റെ കൊതിച്ചിപ്പൂറ്‍ ഇങ്ങനെ ഒലിക്കാൻ തുടങ്ങിയതു .ആവശ്യത്തിലധികം മേനിക്കൊഴുപ്പുള്ള തന്റെ ശരീരം എന്തെ ഇത്ര പെട്ടന്ന് കീഴ്പ്പെടാൻ കാരണം .രാവിലെ അച്ഛനെ കണ്ടത് മുതൽ തുടങ്ങിയതാണ് തന്റെ യോനിയിലെ ഈ തിരയിളക്കം .ഇനിയിപ്പോ വീട്ടിലെത്തുന്നതു വരെ സഹിച്ചല്ലേ പറ്റൂ .

“ആ നീയിരിക്കു എന്താ അങ്ങനെ തന്നെ നിന്ന് കളഞ്ഞത്…”

“ആ അത് ശരി ഇത്രേം നേരം എന്റെ ശരീരം ഒരു നാണവുമില്ലാതെ പച്ചക്കു കൊത്തിവലിച്ചിട്ടു ഇപ്പൊ ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യം കേട്ടില്ലേ എന്താ ഇരിക്കാഞ്ഞേ എന്ന് .ഞാൻ നോക്കുന്നുണ്ടെന്നു പോലും ശ്രദ്ധിക്കാതെ എല്ലാം നല്ലതു പോലെ കണ്ടാസ്വദിച്ച് തീർന്നപ്പോൾ ഇനി ഇരുന്നോളാൻ ആ അത് കൊള്ളാം എന്നവൾ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടു ചെറുതായി ഒന്ന് മന്ദഹസിച്ചു .

“എന്താ മോളെ ഇരിക്കുന്നില്ലേ…“

“യ്യോ ഉണ്ട്…“

അവൾ പെട്ടന്ന് ചിന്തയിൽ നിന്നുണർന്നു കസേര വലിച്ചിട്ടിരുന്നു .

“ആ മോളെ നീ സാവിത്രി പറയുന്നതൊന്നും കാര്യമാക്കണ്ട കേട്ടോ .അവളുടെ വിഷമം കൊണ്ടു പറയുന്നതാ .നിന്നോടൊന്നും ഉള്ളിൽ തട്ടുന്ന ദേഷ്യമൊന്നുമില്ല…”

“അതെനിക്കറിയാം അച്ചാ പക്ഷെ നെഞ്ചിൽ തട്ടുന്ന സംസാരം കേൾക്കുമ്പോ സഹിക്കാൻ കഴിയില്ല അതാ എനിക്ക് വിഷമം…“

“അത് മോളെ ഒരു കുഞ്ഞിനെ വേണമെന്നുള്ള നിന്റെ ആഗ്രഹം പോലെ തന്നെ ഒരു പേരക്കുഞ്ഞിനെ വേണമെന്ന് അവൾക്കുമില്ലേ ആഗ്രഹം .മകന്റെ കല്യാണമോ ആഗ്രഹിച്ച പോലെ നടന്നില്ല ആ വിഷമം ഒന്നൊതുങ്ങി വന്നപ്പോഴാ രാജിയുടെ മരണവും… അതിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടു വരുമ്പോഴാ ഇത്രയും കാലമായിട്ടും നീ പ്രസവിക്കാത്തതും ഒരു പ്രശ്നമായത് .നമ്മുടെ വംശം അറ്റു പോകുമല്ലോ എന്നുള്ള വിചാരം കൊണ്ടോക്കെ ആണ് ഓരോന്ന് പറയുന്നത്…”

“എനിക്ക് മനസ്സിലാകും അച്ചാ അമ്മയുടെ വിഷമവും .അമ്മയുടെ സ്ഥാനത്ത് ഞാനാണെങ്കിലും ഇതൊക്കെ തന്നെയാണ് സംഭവിക്കുക .ഒരു കുഞ്ഞിനെ വേണമെന്നുള്ളത് ഇപ്പൊ എന്റെ ഏറ്റവും വലിയൊരു ആഗ്രഹമാണ് .അമ്മയുടെ വിഷമങ്ങൾ മാറ്റാൻ സന്തോഷിക്കാൻ ഒക്കെ എനിക്കൊരു കുഞ്ഞു വേണം അച്ചാ .അച്ഛൻ നോക്കിയിട്ടു എന്തെങ്കിലും സാധ്യത കാണുന്നുണ്ടോ ശരിക്കു നോക്കിയോ…”