വൈദ്യന്റെ മരുമകൾ 1 [പോക്കർ ഹാജി] 471

എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടു ഗോവിന്ദൻ അവളുടെ വയറൊടിവിൽ രണ്ട് കൈ കൊണ്ടും പിടിച്ചു വലിച്ചടുപ്പിച്ചു .

“ആഹ് …“

ഒരു കൊഞ്ചലോടെ അവൾ അച്ഛൻ പിടിച്ചിടത്തേക്കു നീങ്ങി നിന്ന് കൊടുത്തു .

അവളുടെ ചന്ദന നിറമുള്ള മിനുത്ത വയറിൽ ഗോവിന്ദന്റെ പരുപരുത്ത കൈപ്പത്തി അമർന്നു .രണ്ട് ഭാഗത്തും പൊക്കിളിനടുത്തതും ഒന്ന് തടവിയിട്ടു ചോദിച്ചു

“വേദനയെവിടാ…“

“കൂടുതലും അടി വയറ്റിലാ…”

“ഊം”

അയാളുടെ പരത്തിപ്പിടിച്ച കൈ നിമിഷ നേരം കൊണ്ടു അവളുടെ നനുത്ത പൊക്കിൾ ചുഴിയിൽ നിന്ന് താഴേക്കിറങ്ങി .ഇത് കണ്ട ശ്രീജയുടെ ഉള്ളിൽ എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷവും ഉത്സാഹവും തോന്നി .പെട്ടന്നാണ് അവൾ അമ്മയുടെ കാര്യം ഓർത്തതു .

“അയ്യോ അച്ചാ ‘അമ്മ…“

“അമ്മയോ അമ്മയെന്തിനാ…“

ഗോവിന്ദൻ ഒരു ഭാവഭേദവും കൂടാതെ അവളോട് ചോദിച്ചു കൊണ്ടു ശ്രീജയുടെ സാരിയുടെ ഞൊറിവു മടക്കി വെച്ചിരുന്നതിനിടയിലേക്കു കൈ കേറ്റി .പക്ഷെ സാരി പാവാടക്കകത്തേക്കു കേറ്റി കുത്തിയതിനാൽ അയാളൊന്നു ബലം പിടിക്കിക്കേണ്ടി വന്നു കൈ അകത്തേക്ക് കേറ്റാൻ . അച്ഛന് കൈ കേറ്റാനായി അവൾ തന്റെ വയറൊന്നു ചെറുതായി അകത്തേക്ക് വലിച്ച് പിടിച്ചു കൊടുത്തു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു

“അല്ല അച്ചാ അമ്മയെങ്ങാനും വന്നാൽ .ഒന്നാമതേ അമ്മക്കെന്നെ കണ്ടു കൂടാ അപ്പൊ അച്ഛനെന്നെ പരിശോധിക്കുന്നതുംകൂടെ കണ്ടാൽ…”

“കണ്ടാലെന്താ ഒന്നുമില്ല എടി മോളെ അമ്മയിങ്ങോട്ടു വരാറില്ല അവളിപ്പോ കെടന്നൊറങ്ങുകയാവും .പിന്നതുമല്ല അവൾക്കു എനിക്ക് മാറുന്നുണ്ടാക്കാൻ സഹായിക്കുക എന്നുള്ള ജോലിയെ ഉള്ളൂ .പാവമാ അവള് ഇത്രേം കാലമായിട്ടും ഒന്നും പഠിച്ചിട്ടില്ല.”

ഗോവിന്ദൻ പറയുന്നതിനിടയിൽ അവളുടെ മടിക്കുത്തിനുള്ളിലേക്കു കൈ കേറ്റിയിട്ട് കേറിയില്ല .

“ശെടാ ഇതെന്തൊരു മരണമാണ് .എന്തിനാണിങ്ങനെ മുറുക്കി ഉടുക്കുന്നത് .ചോരയോട്ടം കാണത്തില്ല കേട്ടോ ഞാൻ പറഞ്ഞേക്കാം…”

അയാൾ എഴുന്നേറ്റു നിന്ന് കൊണ്ടു അവളുടെ അടുത്ത് നിന്നിട്ടു ഒരു കൈ കൊണ്ടവളുടെ നടുവിന് താങ്ങി പിടിച്ചു കൊണ്ടു മറ്റേ കൈപത്തി പരത്തി അകത്തേക്ക് കയറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു .അച്ഛന്റെ പരാക്രമം കണ്ടു ചിരി വന്ന ശ്രീജ

“അയ്യോ അച്ചാ ഇത്രേം ദൂരം യാത്ര ചെയ്യേണ്ടതല്ലേ അത് കൊണ്ടു കുറച്ചു മുറുക്കിക്കെട്ടിയതാ .വേണെങ്കി ലൂസാക്കിത്തരാം…”