? വൈശാഖി ? [? ? ? ? ?] 477

അവൾ ശബ്ദം പതിയെ താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു.

“കുട്ടേട്ടാ…വേണ്ട വേണ്ട…
എന്താ ഉദ്ദേശം…”

“ഒന്നൂല്ല പെണ്ണെ …നീയുറങ്ങീലെ…?”

“ഉഹും …” അവൾ കള്ളചിരി ചിരിച്ചു…

“എന്നെ ശെരിക്കും ഇഷ്ടാണോ!!….”
ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾ നാണിച്ചു.

“എങ്കിലൊരുമ്മ തന്നെ കാണട്ടെ….”

“അയ്യോ ഇപ്പോഴോ…ഉഹും….”

“നീ നാളെ പോകുവാണന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്.
അപ്പൊ ഇനി എപ്പോഴാ കാണുക?!….
അതുവരെ ഓർത്തിരിക്കാൻ…. പ്ലീസ്!!”

വൈശാഖി…കട്ടിലിൽ ചാരി ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ സമൃദ്ധമായ മുടി മുന്നോട്ടേക്കിട്ടു. പാവാടയിൽ അവളുടെ കാല്പാദങ്ങളെ ഞാൻ തൊട്ടു ഇക്കിളിപെടുത്തിയപ്പോൾ അവൾ ചിണുങ്ങി ചിരിച്ചു.

ഞാൻ പയ്യെ വൈശാഖിയുടെ കഴുത്തിൽ കൈ പിടിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ മുഖം അവളുടെ കവിളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു…. വൈശാഖിയുടെ ശ്വാസം കൂടിക്കൂടി വന്നു. പക്ഷെ എനിക്കെന്തോ കുറ്റബോധം വരുന്നപോലെ തോന്നി….

ഞാൻ പിന്നെ അതിനു ശ്രമിച്ചില്ല…അവളുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കാതെ …. പതിയെ ബെഡിൽ നിന്നും എണീറ്റുതിരികെ നടന്നതും വൈശാഖി ബെഡിൽ നിന്നും ചാടി എണീറ്റു വന്നു….
അവളുടെ കുപ്പിവളകൾ കിലുങ്ങി. എന്റെ കയ്യില് പിടിച്ചു വലിച്ചു, അവളുടെ മാറിലേക്ക് ഞാൻ ഇടിച്ചു നിന്നപ്പോൾ അവൾ ശ്വാസം എടുത്തു വിട്ടു. എന്നെ കണ്ണിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ പെണ്ണിന്റ കരിമിഴികളിലെ അമ്പിളി തോണിയിൽ നിന്ന് ആഴ്ന്നങ്ങു പോയി. അവളെന്റെ മുഖം ഇരു കയ്യില് അമർത്തി പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ എന്റെ ചുണ്ടോടു ചേർത്തു…..

ഈശ്വരാ…..!!!!!! വൈശാഖി!!!! നിനക്കിത്രേം ധൈര്യമോ?? ഞാൻ കണ്ണടച്ചു കൊണ്ട് വൈശുവിന്റെയാ നീക്കത്തിൽ എല്ലാം മറന്നു ആ പവിഴാധരങ്ങളുടെ നൈർമല്യം ആസ്വദിച്ചു നിന്നു, ഞൊടിയിടയിൽ എന്റെ ഇരുകൈകളും അവളെ ചുറ്റിപിടിച്ചു…..

ഇരുവർക്കും എത്ര നുകർന്നിട്ടും മതിവരാതെ അവളെ ഞാൻ എന്നിൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ഉരുണ്ട ചന്തികളിൽ കൈകൊണ്ടു കുഴച്ചു മറിച്ചു. വൈശാഖി കഴുത്തു പൊക്കിയപ്പോൾ പട്ടുപോലെ ഞാൻ അവളെ മീട്ടികൊണ്ടു കഴുത്തിലുടനീളം ഞാൻ നാവുകൊണ്ട് നനച്ചുകൊണ്ടു മുത്തമിട്ടു. വൈശാഖി എന്റെ കയ്യിൽ കിടന്നു പിടഞ്ഞു…. അവളുടെ അപ്പോഴുള്ള കള്ളചിരി പോലും കുഞ്ഞുങ്ങൾ എന്തേലും കുസൃതി ഒപ്പിക്കുമ്പോ ഉള്ള മുഖംപോലായിരുന്നു….

ഒടുവിൽ ശ്വാസം കിട്ടാൻ ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും പ്രണയത്താൽ കൊരുത്തു കിടന്ന ചുണ്ടുകളെ മോചിപ്പിക്കേണ്ടി വന്നു. ഞാനുമവളും ബെഡിലേക്ക് കിടന്നുകൊണ്ട് മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി….ഇരുവർക്കും തമ്മിൽ ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല!! കുറെ നേരം ഞാനവളുടെ കൈകളെ കോർത്തുകൊണ്ട്