വൈഷ്ണവഹൃദയം 2 [King Ragnar] 87

സുമ : അതിനു ഏട്ടൻ ഒന്നും ചെയ്തില്ല. ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ കണ്ണിൽ എന്തോ പ്രാണി വീണതാന്നു.

സിന്ധു : നീ കൂടുതൽ വിശദീകരിക്കണ്ട ഞാൻ അവനോടു ചോദിച്ചോളാം. നീ പോയില്ലേ മുഖം കഴുകി വാ, എന്നിട്ട് ഈ പത്രമത്രയുമൊന്നു കഴുകിവയ്ക്ക്.

സുമ : ആ ശെരി. ( ദൈവമെ ഇനി ഏട്ടൻ വരുമ്പോൾ എന്തൊക്കെ പുകിലാണൊന്തോ നടക്കാൻ പോകുന്നത്. പാവം വിശ്വേട്ടനെ വീണ്ടും തല്ലിയൊന്നുപോലും അറിയില്ല. ഓരോന്നു ആലോചിട്ട് ഒരുപാട് സമാധാനവും ഇല്ല )

( ഇതേസമയം അങ്ങ് അമ്പലപ്പറമ്പിൽ.)

ശിവൻ : ഡാ അരവിന്ദാ നീ എന്തിനാ അവനെ തല്ലിയതെന്ന് എനിക്ക് അറിയണം.

അരവിന്ദൻ : ഡാ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ പെട്ടെന്ന് അതെല്ലാം കൂടിയായപ്പോൾ ഒന്നു പൊട്ടിച്ചു പോയി. എന്തായാലും നീ ഒന്ന് കൊടുക്കുമായിരുന്നല്ലോ, അതിനുപകരം ഞാൻ ഒന്ന് കൊടുത്തെന്നല്ലേയുള്ളു.

ശേഖരൻ : ഒന്ന് നിർത്തുമോ മൈരുകളെ, കുറേ നേരമായി അവന്മാരെ കൊണയടി. വേറെ എന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കാം.

( അപ്പോഴാണ് അമ്പലപറമ്പിന്റെ ഒരു മൂലയിൽ നിന്ന് രുദ്രദേവൻ അരവിന്ദൻ കൈ കാട്ടി വിളിക്കുന്നത് അരവിന്ദൻ ശ്രെദ്ധിക്കുന്നത്.)

അരവിന്ദൻ : ഡാ ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാം. നിങ്ങൾ ഇവിടെ നിന്നോ.

ശേഖരൻ : നീയും പോണോ.

അരവിന്ദൻ : ഡാ ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരും ഇവിടെ നിന്നോ.

(അരവിന്ദൻ നേരെ എന്നും അയാളെ കണ്ടുമുട്ടുന്ന കുളത്തിന്റെ സൈഡിൽ എത്തി.)

രുദ്രൻ : എന്താ അരവിന്ദാ, അവനിട്ട് നല്ലവണ്ണം പൊട്ടിച്ചല്ലേ. അവനെയൊക്കെ തല്ലികൊല്ലുകയാ വേണ്ടത്.

അരവിന്ദൻ : ആശാൻ പറഞ്ഞത് ശെരിയാ. ഇന്ന് ഒന്ന് നല്ലവണ്ണം കൊടുത്തു. പണ്ട് ആശാന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് അവന്റെ അച്ഛൻ തട്ടിപ്പറിച്ചത് പോലെ ഇന്ന് അവൻ എനിക്ക് കിട്ടേണ്ട പെണ്ണിന് അവൻ കൊണ്ടുപോയി.

രുദ്രൻ : മ്മ്, അവനെയൊന്നും വെറുതെ വിടരുത്. അവന്റെ അച്ഛന്റെ അവസ്ഥ തന്നെ അവനും താമസികാതെ വരും. നീ വിഷമിക്കേണ്ട ആ പെണ്ണ് നിനക്കുള്ളത് തന്നെയാ.

അരവിന്ദൻ : അതിനു ആ വിശ്വൻ ശിവനോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു, എല്ലാം ഏകദേശം തീരുമാനമായതുപോലെയാ.