വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 2 [വെറും മനോഹരൻ] 634

തന്റെ എത് നേരവും അഴിഞ്ഞുപോകുന്ന മുണ്ടിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു പ്രമോദ് അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ റോഷൻ അറിയാതെ ചിരിച്ചുപോയി. കൊള്ളാം… ആള് കത്തിയാണെങ്കിലും സ്വന്തം അവസ്ഥയെക്കുറിച്ചു ബോധമുണ്ടല്ലോ.. സമാധാനം. പ്രമോദ് ഫോണുമായി സ്ത്രീകളുടെ കൂട്ടത്തിനിടയിലേക്ക് നീങ്ങി. റോഷൻ അപ്പോഴും ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചുകൊണ്ടു നേരത്തെ കാണാതെ വിട്ടുപോയ ആ സുന്ദരിയെ തിരഞ്ഞു.

“ആശാനേ… ഒരു സെക്കന്റ്‌” തിരിച്ചു വന്ന പ്രമോദ് തന്റെ വൈഫിനെ അവന് പരിചയപ്പെടുത്തി, “ഇത് സന്ധ്യ.. എന്റെ പൊണ്ടാട്ടിയാണ്”

പ്രമോദ് പറഞ്ഞത് കേട്ട റോഷൻ അയാളുടെ ഭാര്യയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു. ആഷ് കളർ ചുരിദാർ ധരിച്ച, ഉയരം കുറഞ്ഞ ഒരു സുന്ദരി പെൺകുട്ടി. അവളുടെ ചുരിദാറിന്റെ മുൻവശം എന്തോ വീണു നനഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. നഷ്ട്ടപ്പെട്ടത് എന്തോ കണ്ടെത്തിയത് പോലെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ടു, റോഷൻ പ്രമോദ് പറഞ്ഞ ആ പേര് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചു, “സന്ധ്യ”.

(തുടരും..)