വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 6 [വെറും മനോഹരൻ] 592

“ഊഹ്…മ്ം..”, ശരണ്യ മുരണ്ടു.

റോഷൻ അവളുടെ ആ കൊഴുത്ത ചന്തികളിൽ കടിച്ച് കൂട്ടി, കൂതി വിടവിൽ നാവിട്ട് കറക്കി, നീണ്ടു നിന്ന രോമകൂപങ്ങളെ മെല്ലെ കടിച്ച് വലിച്ചു… രോഗിയിൽ നിന്നും ലഭിച്ച അപ്രതീക്ഷിത ഷോക്ക് ട്രീറ്റ്മെന്റിൽ നേഴ്സ് ആകെ മൊത്തതിൽ തളരിതയായിപ്പോയി…

“മൈരേ… ഡാ….”, പറയുന്നതിനൊപ്പം, അവൾ മുന്നിലുള്ള ടെറസ്സിന്റെ മതിലിൽ കൈകുത്തി, കുനിഞ്ഞു നിന്നു കൊടുത്തു…

അത് റോഷനും കൂടുതൽ സൗകര്യമായി… രോഗി അവളുടെ കൂതിയിലേക്ക് തന്റെ നാവിറക്കി, നേഴ്സിന് കൂടുതൽ മെച്ചപ്പെട്ട ട്രീറ്റ്‌മെന്റ് നൽകി…

“ഹ്ഹാ….”, സുഖത്തിന്റെ പരമോന്നതിയിലെണ്ണവണ്ണം ശരണ്യ അറിയാതെ അലറി…

ആ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങളിലെ സുഖാധിക്യത്തിൽ… താൻ ആശുപത്രിയുടെ ഏറ്റവും മുകളിൽ, നിലാവെളിച്ചത്ത് നിൽക്കുകയാണെന്നും, തന്റെ കൊഴുത്ത നഗ്നമായ ശരീരവും, ഉരുണ്ട് തൂങ്ങിയാടുന്ന വലിയ നീർമാതളക്കുടങ്ങളും ആ നഗരത്തിന് മുഴുവൻ ദൃശ്യവിരുന്ന് ഒരുക്കുകയാണെന്നും അവൾ മറന്നുപോയി… റോഷന്റെ വദന പ്രയോഗത്തിൽ രമിച്ച അവൾ ഇരുകണ്ണുകളും പൂട്ടി, അവനായി കൂതിയും പൊളിച്ചു നിന്നുകൊടുത്തു…

ഈ സമയം റോഡിലൂടെ ബൈക്കിൽ യാത്ര ചെയ്യുകയായിരുന്ന മനോഹരൻ” എന്ന യുവാവ്, യാദൃശ്ചികമായി ഈ കാഴ്ച്ച കാണാൻ ഇടയായി. വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് കണ്ട് പേടിച്ച അതേ മലമ്പുഴ യക്ഷിയെ വീണ്ടും ആശുപത്രിയുടെ ടെറസ്സിൽ, നൂൽബന്ധമില്ലാതെ കണ്ട ഞെട്ടലിൽ, ആ പാവത്തിന്റെ നിയന്ത്രണം തെറ്റുകയും, ബൈക്ക് ആക്സിഡന്റ്‌ ആയി, പിന്നീട് അതേ ആശുപത്രിയിൽ തന്നെ അവൻ അഡ്മിറ്റാവുകയും ചെയ്തു…

ആക്സിഡന്റിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട റോഷനും ശരണ്യയും, പെട്ടന്ന് ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു. ശേഷം ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക് ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ച്, ആരും കണ്ടിട്ടില്ല എന്നുറപ്പിച്ച ശേഷം, തുടർ കളികൾക്കായി, വാട്ടർ ടാങ്കിന്റെ ഭാഗത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു…

റോഷനെ വാട്ടർ ടാങ്ക് വക്കാനായി കെട്ടിയിട്ടുള്ള ചുമരിലേക്ക് ചാരി നിർത്തിച്ച ശേഷം, ശരണ്യ അവന്റെ സിറിഞ്ച് ഒരിക്കൽ കൂടി നല്ലപോലെ ഒന്ന് ഊമ്പി കൊടുത്തു… ഒപ്പം അവന്റെ വൃഷണങ്ങളെ കൈകൊണ്ട് അമർത്തിയും, വായ കൊണ്ട് കുതിർത്തിയും സുഖിപ്പിക്കാനും അവൾ മറന്നില്ല… സുഖത്തിൽ ലയിച്ച് അവനാ ചുമരിൽ ചാരി നിന്നു… ആ സമയം ശരണ്യ എഴുന്നേറ്റ്, അഴിച്ചിട്ടിരുന്ന അവളുടെ പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഒരു കോണ്ടം പാക്കറ്റ് എടുത്ത് ഞൊടിയിഴയിൽ തിരികെയെത്തി…