വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 7 [വെറും മനോഹരൻ] Climax] 459

“പിന്നെ… അവൾക്ക് അറിയാത്താത്തത് ഒന്നുമല്ലല്ലോ…!”, ബ്ലൗസിന് വെളിയിലൂടെ, മുലഞെട്ടുകളിൽ ഞെരടിക്കൊണ്ട്, അവൻ മറുപടി നൽകി…

അവൻ മുലകളിൽ അമർത്തി പിടിച്ചുകൊണ്ട്, ചേച്ചിയുടെ ശരീരത്തെ കഴിവതും തന്റെ കുട്ടനിലേക്ക് ചേർത്തു…

“ഹാ…”, ചേച്ചിയിൽ നിന്നും വീണ്ടുമൊരു ശീൽക്കാര ശബ്ദം ഉയർന്നു…

അവൻ രേഷ്മ ചേച്ചിയെ പതിയെ അവന് അഭിമുഖമായി തിരിച്ചു നിർത്തി… കാമപരവശയായ ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട്, അവൻ മെല്ലെ ചേച്ചിയുടെ ചുണ്ടിലേക്ക് അവന്റെ മുഖം അടുപ്പിച്ചു…

ചുണ്ടുകൾ ചുണ്ടുകളിൽ തൊട്ടതും, ചേച്ചി ഉഷാറായി… അവർ ആവന്റെ ഇരു ചുണ്ടുകളെയും മാറി മാറി ചപ്പി വലിക്കാൻ തുടങ്ങി… ചേച്ചിയുടെ വായ്ക്കത്തേക്ക് തന്റെ നാവിനെ തള്ളിക്കൊടുത്തുകൊണ്ട്, അവൻ ചേച്ചിയുടെ ഇരു ചക്കചന്തികളും കൈകൾകൊണ്ട് പിഴിഞ്ഞുടച്ചു…

ചേച്ചിയുടെ കൈകൾ അവന്റെ ടീ ഷർട്ടിലൂടെ ഇഴഞ്ഞ്, മുണ്ടിന് വെളിയിൽ തുറിച്ച് നിന്ന അവന്റെ കുട്ടനിൽ പിടിത്തമിട്ടു… അവന്റെ ചുണ്ടുകളെ ഈമ്പി വലിക്കുന്നതിന്റെ കൂടെ അവരാ ചട്ടുകകോലിൽ കൈ മുറുക്കിയും അയച്ചും കൊടുത്തു.

ഏകദേശം ഒരു 5 മിനുറ്റോളം തുടർന്നു നീണ്ട കലാപരിപാടിയിൽ, ഇരുവരുടെയും മനസ്സ് അടുത്ത ഘട്ടത്തിലേക്ക് കുതിക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും, പെട്ടന്ന് റോഷന്റെ ഫോൺ റിംഗ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി…

ശബ്ദം കേട്ട്, ഇരുവരും ചുംബനം നിർത്തി, ഒരടി പിന്നോട്ട് മാറി… ശേഷം ഫോൺ ആണെന്ന് കണ്ടു പരസ്പരം ചിരിച്ചു…

റോഷൻ ഫോൺ കയ്യിലെടുത്തുകൊണ്ടു, പുറത്തേക്ക് നടന്നു… പോകും മുന്നേ അവൻ കഴുത്ത് നീട്ടി, ചേച്ചിയുടെ കവിളിൽ ഒരു മണിമുത്തം കൂടി നൽകി… നിമിഷ നേരത്തിൽ സംഭവിച്ചവസാനിച്ച സുഖാനുഭൂതി ഓർത്തുകൊണ്ട്, ചേച്ചി വീണ്ടും തന്റെ പാചകത്തിലേക്ക് മടങ്ങി…

*

ഫോൺ കോൾ അറ്റന്റ് ചെയ്തുകൊണ്ട്, റോഷൻ പിന്നമ്പുറത്തെ നിലാ വെളിച്ചത്തിലോട്ട് ഇറങ്ങി നിന്നു…

“എന്ന തമ്പി… പ്രച്നൈ യതും ഇല്ലേലെ..?”, മറു തലക്കൽ നിന്നും ബാലാജി ചോദിച്ചു…

റോഷൻ : “ഓകേ ആണ് ആണ്ണാ…”

റോഷൻ അന്നത്തെ ദിവസം നടന്ന സംഭവങ്ങൾ എല്ലാം അയാളോടായി വിവരിച്ചു.

ബാലാജി : “ഇന്നത്തെ രാത്രി കൂടി നീയൊന്ന് സേഫ് ആയി ഇരിക്ക്… നാളെ എല്ലാത്തിനും ചേർത്ത് തിരിച്ചു കൊടുക്കാനുള്ള അവസരം നിന്റെ കയ്യിൽ വന്നു ചേരും… എന്നെ നമ്പ്…”