വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 7 [വെറും മനോഹരൻ] Climax] 459

“റോഷാ…. അത് വേണ്ട… ശ്രീലക്ഷ്മി….”, പുറത്തേക്ക് കണ്ണ് കാണിച്ചുകൊണ്ട് ചേച്ചി ഓർമ്മിപ്പിച്ചു.

എന്നാൽ ആ സ്വരത്തിന് മേലെ, ആ സ്ത്രീയുടെ കണ്ണിൽ കാമം എരിഞ്ഞു കത്തുന്നത് അവന് കാണാമായിരുന്നു.

“അവള് കണ്ടാ ചേച്ചിക്ക് കുഴപ്പമുണ്ടോ…?”, ചേച്ചിയുടെ മനസ്സറിയാണെന്നോണം അവൻ ചോദിച്ചു. ഒപ്പം ആ മത്തങ്ങാ മുലകളിൽ തടവുന്ന പണി വീണ്ടും ആരംഭിച്ചു…

“അങ്ങനെയില്ല… എന്നാലും…”, അവൻ പകരുന്ന സുഖത്തിൽ മതിമറന്നുകൊണ്ട് ചേച്ചി പറഞ്ഞു….

റോഷൻ തന്റെ മുണ്ട് വകഞ്ഞു മാറ്റി. എന്നിട്ട് ജെട്ടിക്കുള്ളിൽ മുഴച്ച് നിൽക്കുന്ന കുട്ടനെ വെളിയിലെടുത്ത്, പാവാടക്ക് വെളിയിലൂടെ തന്നെ ചേച്ചിയുടെ പൂവിലുരക്കാൻ തുടങ്ങി…

“സ്സ്…”, ചേച്ചിയിൽ നിന്നും വീണ്ടും ശീൽക്കാര ശബ്ദങ്ങൾ ഉയർന്നു വന്നു..

“നമുക്ക് ഈ കളിയിലേക്ക് അവളെയും കൂട്ടിയാലോ…?”, പറയുന്നതിനൊപ്പം ചേച്ചിയുടെ തുടുത്ത വയറിൽ ഇരുകൈകളും അമർത്തി, അവൻ കുട്ടനെ കഴിവതും പൂവിലേക്ക് ആഞ്ഞു കുത്തി.

“ങേ… അതിന് അവള് സമ്മതിക്കോ…?”, സുഖപാരമ്യതയിൽ ചേച്ചി അറിയാതെ ചോദിച്ചു….

ആ ചോദ്യത്തിൽ നിന്നും, സംഗതി താൻ ഉദ്ദേശിച്ചിടത്ത് എത്തിത്തുടങ്ങിയെന്ന് അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

അവൻ കുട്ടനെ കൂടുതൽ ചേച്ചിയുടെ പൂവിൽ അമർത്തിക്കൊണ്ട്, ചേച്ചിയുടെ മേലേക്ക് കമിഴ്ന്ന് ഇരുന്നു.

“സമ്മതിക്കും… സത്യത്തിൽ ഇങ്ങനെ ഒരു ആഗ്രഹം അവള് തന്നാ പറഞ്ഞേ…”, കാര്യം വ്യക്തമാക്കുന്നതിന്റെ കൂടെ, അവൻ ചേച്ചിയുടെ കഴുത്തിൽ തുരു തുരാ ഉമ്മ വച്ചു കൂട്ടി.

“ങേ…!”, ചുംബനത്തിൽ ലയിച്ചു കൊണ്ട് ചേച്ചി ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു.

ചേച്ചി പിന്നീടൊന്നും പറഞ്ഞില്ല… അവന്റെ ദേഹസ്പർശസുഖം പകരുന്നതിൽ നിന്നും പ്രതിഗമിക്കുന്ന ശീൽക്കാര ശബ്ദങ്ങൾ മാത്രം അവരിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് കേട്ടു…

“ചേച്ചി പറ… വിളിക്കട്ടെ അവളെ..?”, ചേച്ചിയുടെ കീഴ്‌ച്ചുണ്ട് കടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട്, അവൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു…

“മ്മ്…”, ചേച്ചി മൂളി… ആ മൂളലിൽ ഇതുവരെ അവൻ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരു നാണം റോഷൻ തെളിഞ്ഞു കേട്ടു….

അവൻ കുറേകൂടി ആവേശത്തിൽ ആ തടിച്ച ചുണ്ടുകൾ ചപ്പി വലിച്ചു. ഒപ്പം വസ്ത്രങ്ങൾക്ക് വെളിയിലൂടെ, മന്തോപ്പിലേക്ക് കുട്ടനെ തള്ളി വിട്ടു.

റോഷൻ ചുണ്ടുകൾ വിടുവിച്ചു, ചേച്ചിയുടെ അരികിലായി ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു… ഈ സമയം മുറിയുടെ കതകിൽ നിൽക്കുകയായിരുന്ന ശ്രീലക്ഷ്മിയുടെ രൂപം രേഷ്മ ചേച്ചിയുടെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു…